Ik ben zo moe
Erg moe
Sinds maandag (25-3) ben ik begonnen met een soort intensieve behandeling voor mijn trauma's. Daarvoor volg ik 4 soorten therapie. Ik heb van sochtens tot smiddags, 4 dagen in de week voor 3 weken die therapieen. En het is zwaar. Op woensdag (vandaag dus) heb ik mijn vrije dag van het allemaal maar het voelt alsof ik een hele workout heb gehad. Ik ben zo moe.
Ik moet dus IE (Imiginaire exposure), EMDR, PMT en systeemgesprekken volgen. Ik vind het allemaal wel oké behalve de IE. Eerst zat ik te jammeren over EMDR maar in verglijking tot Imiginaire exposure is het niks.
Ze willen dus eerst de spanningen die gerelateerd zijn tot bepaalde "plaatjes" van mijn trauma zo hoog mogelijk krijgen zodat mijn brein realiseert dat er niks miss gaat als ik erover na denk. Heel logisch allemaal. Maar ik haat het. Telkens weer dezelfde paar vragen die honderd keer worden herhaald zodat je het hele verhaal er zo goed mogelijk uit krijgt zodat je "echt exposed" wordt.
Het geeft me de kriebels en ik ben nu 24/7 getriggerd. Mijn paranoia is uit het dak, ik kan de hele dag wel huilen als het moet. Ik wil niet meer. En ik heb in totaal 1 herinnering half behandeld. Ik vind alles oké, behalve dit. Het helpt niet en mijn symptomen zijn zoveel erger nu.
Ik kan nu niet meer onder de therapie uit komen en dat weet ik ook wel, ik had gewoon anders verwacht...
OH en als ik terug kom op de groep doen ze zo onverdraaglijk pushy. Ik mag amper naar mijn kamer voordat ze al boven staan om te vragen of ik naar beneden kom. Ik moet de hele dag een activiteit doen zoals tekenen, lezen, schijven, knutselen, tv kijken, bakken, spelletje doen... dit vind ik altijd wel leuk om te doen, behalve 30 minuten nadat ik heb moeten praten over mijn levenslange trauma's. Ik kan me op deze momenten geen drol schelen over die stomme spelletjes, ik wil gewoon een paar jaar lang slapen, is dat teveel gevraagd??? Blijkbaar wel. Ik mag niet eens meer in de middag een dutje doen.
Misschien moet ik niet zo erg zeiken over therapie, er zijn veel mensen die niet kunnen gaan terwijl ze het nodig hebben. Toch vind ik dit allemaal wel lastig... iedereen laat het zoveel makkelijker lijken dan het is. "Gewoon doen!" "Het is voor een goed doel!"
Ja stik daarin