De Kindertelefoon.nl

Hoi ​@Stars3000 ,

Je zit in een nogal lastige situatie zien we. Goed dat je dit deelt op het Forum! Onthoud dat je er niet alleen voor staat. Je kunt met De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wil delen of samen met de Kindertelefoon wil kijken hoe je je situatie kunt verbeteren. Ook kan je voor hulp of ondersteuning contact opnemen met 113 Zelfmoordpreventie via www.113.nl.  Zij zijn 24 uur per dag bereikbaar via telefoon en chat. Heel goed van je dat je dit durft te vertellen!

Veel sterkte!

Groetjes Janske,

De Kindertelefoon

Lieve jij,  

Ik wil eerst zeggen dat ik het echt heel dapper vind dat je dit deelt. Het laat zien dat je eigenlijk een enorme vechter bent, ook al voelt het nu misschien niet zo. Je hebt zoveel meegemaakt, en dat is gewoon echt heel zwaar. Maar weet je? Het is niet jouw schuld. Niet wat die vader heeft gedaan, niet dat je je nu zo voelt, en niet dat het allemaal zo ingewikkeld is geworden.  

Wat je schrijft over jezelf straffen of haten... dat doet me pijn om te lezen. Jij bent niet raar. Je hebt dingen meegemaakt die niemand zou moeten meemaken, en het is logisch dat je daardoor in de knoop zit met jezelf. Maar luister goed: jij verdient geen straf. Jij verdient hulp, liefde en rust. Je hebt al zoveel op je schouders gedragen, en toch sta je hier nog. Dat is iets waar je trots op mag zijn.  

Dat gesprek met je mentor en je moeder lijkt me supermoeilijk geweest, maar wat goed dat je die stap hebt gezet. Het is heftig, maar ook zo belangrijk dat er nu hulp komt, want jij mag je veilig voelen. Dat die man een gezin heeft, is zijn verantwoordelijkheid, niet die van jou. Jij hebt niks verkeerd gedaan door dit te vertellen. Het is zelfs ontzettend moedig van je. Echt waar.  

Je zegt dat je niet weet hoe lang je dit nog volhoudt, en dat raakt me diep. Het lijkt nu misschien alsof er geen uitweg is, maar geloof me: er is altijd hoop. Je hebt al zoveel kracht laten zien, door te blijven vechten en door het op te schrijven. Dat laat zien dat je er nog bent, en dat je diep van binnen wel verder wilt. Blijf daarom alsjeblieft praten. Met je hulpverlener, je mentor, of iemand anders die je vertrouwt. Het is oké om hulp te vragen. Je hoeft dit niet alleen te doen.  

En die mensen die je “emo” noemen? Laat ze maar praten. Wat je draagt of hoe je eruitziet, zegt niets over wie jij bent. Jij bent zoveel meer dan een kledingstijl. Je bent een meisje dat sterk genoeg is om door te blijven gaan, ook al voelt het alsof alles tegenzit. Dat is iets waar niemand over mag oordelen.  

Blijf alsjeblieft doorgaan. Voor je moeder, je vriendinnen, je buurmeisje – maar vooral ook voor jezelf. Het is misschien moeilijk om te geloven, maar er komt een dag waarop het beter wordt. Geef jezelf die kans. Je bent het waard.  

Liefs,  
Iemand die in je gelooft.