Heee,
ik ben een meisje van 14 en ik zit de 4de. Maar ik heb een probleem zeg maar want sinds de 2de is er een docent en al gelijk toen ik voor het eerst les van haar had, toen had ik het gevoel alsof ze mij begreep hoe ik was. In de 2de was ik zegmaar niet de leukste om in de klas te hebben, maar zij zei dan gewoon precies wat ik niet goed deed en dat vond ik fijn zegmaar.
Toen ik naar de 3de ging, werd zij mijn mentor. Ik vond dat echt heel fijn, want ze voelde een beetje als mijn tweede moeder. Ja, ik vertrouwde haar echt heel erg. Maar toch als ze dan met iemand anders ging praten werd ik altijd een beetje jaloers ofzo, ik weet niet wat dat was, maar dan had ik het gevoel alsof ze mij niet mocht. Maar nogsteeds luisterde ze altijd naar mij als ik iets tegen haar kwijt wou.
Maar goed nu zit ik in de 4de en ik heb geen les meer van haar… Ik vind dat super jammer en ik heb oprecht daar over gehuild. Toen we onze boeken moesten ophalen stond zij daar en ze kwam naar me toe en vroeg hoe het met me ging en of dat ik zin had in het nieuwe schooljaar. We zijn ergens heen gelopen en ik heb allemaal dingen verteld (hou ik liever privé
) en ik ben nu zo bang dat dat onze laatste gesprek was. ik zit nu al 2 dagen op school en ik wil gewoon weer les van haar, want de docent die ik nu voor dat vak heb, snapt mij niet. Maar ik durf zegmaar ook niet naar haar toe te gaan, want straks vind ze het toch vervelend ofzo.
is dit nou een teacher attachment of is het iets anders? En hebben jullie ook zoiets meegemaakt? Tips zijn welkom!
xxx
