hi
ik zit met een probleem. Ik hoop dat er mensen zijn die reageren, want ik heb er echt heel erg veel last van.
Op m'n achtste kwam ik te vroeg in de puberteit, ik heb daarvoor twee jaar lang puberteitsremmers (in de vorm van een prik) gekregen. Die zorgden ervoor dat ik een tijdje niet groeide en dat de ontwikkelingen en veranderingen van je lichaam iets teruggingen (bijvoorbeeld de borstgroei en dat je niet ongesteld werd). Het was een hele moeilijke periode toen, omdat ik veel langer was dan klasgenoten/leeftijdsgenoten, al borsten kreeg en mensen mij altijd veel ouder schatten dan ik toen was.
Ik heb nu gelukkig geen last meer van mensen die mij behandelen alsof ik veel ouder ben of mensen die zeggen dat ik lang ben. Mijn lengte en gewicht passen nu eindelijk bij mijn leeftijd en zijn nu normaal.
Maar ik heb nu nog steeds wel veel last van de onzekerheid over mijn lichaam. Vroeger probeerde ik bijvoorbeeld altijd mijn borsten zo goed mogelijk te verbergen met losse shirtjes, omdat borsten toen op die leeftijd nog niet '’normaal'’ waren. En nu heb ik daar nog steeds last van. Toen zat ik nog in de beginnende borstgroei, dus lukte het nog wel om het te verbergen met van die losse shirtjes. Maar nu ik niet meer in de beginnende borstgroei zit lukt dat dus niet meer. Ik probeer het nu te verbergen met mijn haar. Ik heb op dit moment best wel heel lang haar, omdat ik al meer dan een jaar niet naar de kapper ben geweest. Ik wil er nu daarom dus een stukje vanaf, maar twijfel dus ook over hoeveel. Want wat ik nu doe is mijn haar naar voren doen zodat het over mijn borsten valt. Op die manier hoop ik dat mijn borsten minder opvallen. Ook heb ik daarom moeite om een staart in te doen. Als ik naar buiten ga en het waait heel hard is het meestal wel fijn om je haar vast te hebben, zodat je geen haar in je gezicht krijgt. maar als ik dus een staart in heb, zijn mijn borsten niet meer minder opvallend, daarom heb ik daar dus ook moeite mee.
Ergens heel diep weet ik dat het normaal is (mijn lichaam), maar dat gevoel heb ik niet.
Omdat het vroeger dus niet '’normaal'’ was probeerde ik het altijd te verbergen en in de loop van de jaren is dat niet veranderd, ik heb nog steeds niet het gevoel dat mijn lichaam (vooral mijn borsten) normaal is.
mijn vragen zijn:
1: zijn er andere meiden die te vroeg in de puberteit zijn gekomen en daar nu (op dezelfde of een ander manier) last van hebben? en als je er geen last meer van hebt, hoe ben jij daar dan mee omgegaan?
2: zijn er dan nog andere mensen die advies en tips voor mij hebben hoe ik er mee om kan gaan?
Volgensmij is het best een lang verhaal geworden, dankjewel als je het helemaal hebt gelezen. Het zou lief zijn en veel voor mij betekenen als je je eigen ervaring deelt of tips/advies geeft :)
Dat kan echt opluchten.
