Hi, ik ben dus zwaar depressief en ik slik dus nu anti-depressiva. Maar ik weet niet of ik nog wel door wil gaan met die medicijnen. Want zoals voor de meesten wel bekend is, voel je eigenlijk niet echt iets meer. Aan de ene kant is dat natuurlijk positief, aan de andere kant is het zwaar klote. Voor een aantal redenen. Ik ben blij dat ik niks meer voel, zodat ik die klote gedachten van me niet meer hoef te horen. Dat ik minder tijd besteed aan het piekeren over hoe ik dit allemaal moet oplossen, meestal de ''niet goede'' kant op. Aan de andere kant die gedachten en meningen heb ik nog steeds. En ik voel dus ook niet meer wanneer ik echt happy ben, en dat waren meestal de momenten waaraan ik mezelf weer een beetje uit de put trok. Maar dat kan dus nu ook niet meer. Ook wil ik stoppen met de medicijnen, zodat mijn gedachten erger worden, totdat ik eindelijk wel zelfmoord kan plegen. Ik kan het namelijk nu niet, omdat ik niet durf. Misschien moet het erger worden, dat ik wel durf. Misschien een beetje een rare mening om te willen stoppen met die medicijnen, maar jah. Ik wil er dus eigenlijk mee stoppen. Want ik word er dus ook heel erg moe van. Ik vind het verschrikkelijk. Maar ik denk dat ik niet mag stoppen van mijn ouders, van de psychiater etc. Dus ik weet niet wat ik moet doen en ik durf er niks over te zeggen. Misschien snappen ze het niet, of mag het niet omdat het dan weer nog slechter gaat ofzo. Ik weet het echt niet meer. Ik wil niet meer. Het enige wat die medicijnen doen is al je gevoelens ''verstoppen'' en dat is juist nog kloter dan wel wat voelen. Of toch niet? Ik weet het allemaal niet meer. Wel of niet willen voelen, niemand hoeft daar tussen te kiezen dacht ik. Behalve ik. Aan de ene kant haat ik voelen, aan de andere kant; als je niks voelt, lijk en voel ik me nog doder dan dat ik ben. Ik wil gewoon niet meer. Echt niet. Vermoord me als je wil, zou een leuk verjaardagscadeau zijn over een paar weken.