Skip to main content

Hey, 

 

Ik denk dat elke vrouwen en zeker ook jongens dit herkennen: nageroepen, nagefloten of zelfs betast worden op straat. Ik maak het dagelijks mee. Gelukkig zitten mannen niet aan mij, maar ik durf niet voorbij een groepje jongens te lopen of zelfs alleen op straat te lopen omdat ik weet dat ik nageroepen word. Het komt ook vaak voor dat er jongens naast mij gaan lopen en een gesprek proberen te beginnen. 

 

Terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat sommige vrouwen het nog veel erger meemaken, en sommige misschien helemaal niet. Ik hoop gewoon dat door dit bericht te plaatsen een gesprek begint over straatintimidatie en wat het met ons doet. 

Heyy @Anoniem685

Dit heb ik ook wel eens gehad.

Dat mannen me aankeken als ik alleen door de winkelstraat liep.

Ook op de fiets: 1 x fietste een jongen aan de andere kant van de weg en schreeuwde kutwijf.

Ook op de basisschool heb ik hier last van gehad. Ik heb schisis (hazenlip) en op de fiets (wel met m’n moeder erbij) zeiden een groepje jongens daar wat van op een niet zo’n aardige manier.

Ook ben ik op de fiets uitgemaakt voor kakker (terwijl ik een jas van 2 jaar oud droeg en een sjaal en handschoenen droeg van 2 euro bij een winkel waarvan ik de naam niet mag noemen aan had) en uitgemaakt voor vuurtoren, aangezien ik rossig/blond haar heb. Toen heb ik gezegd : “bedankt voor het compliment!” en stopte het.

Ook ben ik wel eens aangesproken door een jongen en die heeft me geduwd op de fiets.

Maar ik denk dat iedereen dit wel eens meemaakt. 

Hoop dat je hier iets aan hebt. :) 

xx Eenmeisje004 


Ik fietste op mijn 12e verjaardag van volleybal (waar ik toen op zat) terug naar huis, en opeens was er een jongen (ik denk dat hij 11-13 was) die met een andere jongen fietste (beide hadden ze enorme vishengels) en hij zij kut kind.

Ik had het gewoon genegeerd en bij het volgende stoplicht (we stonden bij zo’n enorme kruising waar je langs 3 stoplichten moest om over te steken) ging hij me slaan met zijn vishengel. Ik was gewoon van “stop” en toen fietsten we weer door naar het laatste stoplicht waar hij mij met mijn fiets omver duwde met die kl*te vishengel van hem (die andere jongen deed trouwens niks)… Gelukkig viel ik in het gras, en stond ik gewoon weer op en toen was hij weggefietst.

Ik had dus de laatste 5 minuten naar huis helemaal gesnikt op de fiets en kwam dus ook huilend thuis en mijn oom was er (hij was toen 70 geloof ik) en nou ja mijn oom is zo’n iemand die “de jeugd van tegenwoordig” helemaal asociaal vindt.

En dus moest ik in de auto mee om de hele buurt door te rijden (zonder succes, waar ik eigenlijk best blij mee was want waarschijnlijk was dat heel awkward geweest).

Maar het was zo ellendig dat het precies mijn verjaardag was en dat er helemaal geen reden toe was.

 

Groetjes, ThatGalacticRobot


Reageer