Hi ik ben 16 jaar en woon bij mijn moeder thuis ongeveer 4 jaar geleden kreeg mijn moeder een relatie hij kwam eerst in de weekende langs en dat ging eerst gewoon goed totdat hij tegen mijn ma zei dat ze mij en mijn broer niet goed opvoed (mijn broer is 18) en mijn moeder ging daar in mee we kregen steeds meer regeles en als we iets niet deden kregen we een consequentie maar mijn moeder voelde zich niet gelukkig op de manier hoe mijn stiefvader dat deed en wij werden er ook ongelukkig van want ik kreeg telkens te horen dat ik niks deed terwijl ik gewoon dingen deed maar in het weekend mijn eigen ding. Sinds coroba er net was trekte hij bij ons in zonder het met mijn moeder te bespreken sinds toen is het veel erger geworden ik krijg telkens te horen dat ik niks doe dat ik lui ben dat ik dit of dat niet goed doe en ik word beschuldigd van dingen die ik niet meer doe wij hebben bijvoorbeeld de regel dat je boven niet mag eten eerst deed ik dat nog wel maar nu al een hele lange tijd niet meer maar ik had de verpakkingen van het eten wat ik op school at nog in mijn tas zitten en ik was het vergeten om het er uit te halen maar toen was mijn tas een keer omgevallen en viellen de verpakkingen er uit en ze kijken altijd in mijn kamer of ik eten heb of daar eet ik heb totaal geen privacy maar ik had het dus niet goed opgeruimt dus mijn stiefpa werd helemaal boos op mij dat ik boven had gegeten en dat ik 2 keuzes had of ik zeg dat ik het niet had gegeten maar dan zegt hij ik heb bewijs dat je dat wel hebt gedaan (vanwege die verpakkingen) en dan mag je een half jaar je vriendje niet meer zien (wat mijn moeder nergens op vond slaan) of je zegt dat je er wel hebt gegeten en dan krijg je wel straf maar ook hulp maar ik had er dus echt niet gegeten dus ik zei dat ik dat niet had gedaan en toen werd hij helemaal boos dus ik begon te hyperventilern en te huilen en hij maakt mij steeds uit als leugenaar dat ik altijd lieg maar dat is niet zo dus ik raakte in paniek en ik kon het niet meer aan dus ik pakte mijn schooltas en ging naar mijn vader toe daar blijf ik nu een paar dagen maar ik wil gewoon dat het opgelost word mijn broer heeft al eens annoniem met de kindertelefoon gebeld en wilde bijna een melding maken omdat als wij iets vragen aan mijn moeder dan gaat hij grinniken of lacht hij ons uot omdat het een domme vraag is dat laat mij heel erg kut voelen waardoor ik niks meer durf te vragen ze worden altijd boos omdat ik niet veel beneden zit maar dat komt omdat ik me niet goed thuis voel ze zitten telkens op mijn nek en ik heb maanden lang elke avond gehuild omdat ik me zo bagger daar voel maar ik vind het ook raar dat ik degene ben die alle klusjes moet doen en mijn kamer word doorzocht maar als ik een prulletje wil weggooien wat er nog in mijn tas zat dan mag ik mijn vriend een maand niet zien van hem maar mijn broer zijn kamer wordt niet doorzocht of dingen over gezegt terijl hij altijd nog verpakkingen in zijn tasbheeft zitten en zelfs een doorzichtige prullebak heeft (dat weet ik want ik leeg de prullebakken boven) en alsnog krijgt hij geen straf maar ik wel. Ook telkens als ik zeg dat ik me niet goed thuis voel word er niet naar mij geluister of dan word mijn stiefpa boos en zegt hij tegen mij en mijn broer dus blijkbaar ook als jij uit huis gaat of als jij wil dat ik weer alleen de weekenden kom dan is het jou schuld dat jou moeder en ik uit elkaar gaan. Hij luisterd niet naar de dingen die ons dwars zitten hij houd zich niet aan de regels die hij zelf heeft gemaakt wij moeten wel rekening houden met hem maar hij niet met ons blijkbaar en als hij merkt dat ons punt logisch is dan word hij boos en gaat hij kinderachtig doen en praat hij niet meer

Er zijn nog zo veel verhalen die mij erg dwarszitten van mijn thuissituatie maar dit is mijn grootste reden heeft iemand tips die kunnen helpen want ik trek dit niet heel lang meer