Hey
Ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Ik was vroeger altijd erg positief en zag overal het beste in en mijn leven was goed. Sinds dat mijn oma zelfmoord heeft gepleegd is mijn leven een hel. Mijn oma is nu een half jaar geleden overleden, ze is de aardigste en grappigste vrouw die ik kende. Als ze lachte moest je wel meelachen, ik kon het altijd zo goed met haar vinden. We gingen samen winkelen en samen op terrasjes zitten. Totdat ze depressief werd en alles fout begon te gaan.
Ik begon een paar weken na haar dood met snijden en gedachtes dat ik dood moest. Ik heb mezelf altijd al dik gevonden, maar na haar dood ben ik begonnen met eten weggooien, uitspugen en ik kijk elke dag meerdere keren op een dag of ik al een platte buik heb en of ik me ribben al kan voelen. Mijn ouders hebben elke dag ruzie en praten nauwelijks tegen elkaar, omdat mijn vader niet over mijn oma’s dood wil praten en ik hoor mijn moeder elke dag huilen en ik wordt dan zo boos. Heb je mij ooit zien huilen? Weet je wel wat ik doe? Je huwelijk is dan wel shit maar alsnog ik hoef je niet elke dag horen te snikken als ik boven zit of je met rode ogen rond zien lopen.
Ik hoor de laatste tijd steeds vaker stemmen die zeggen dat ik moet kotsen omdat ik anders nooit mooi of gelukkig wordt of dat ik iedereen teleurstel en een dik varken ben en mezelf moet snijden en soms ook dat ik beter zelfmoord had kunnen plegen en dat mijn oma in plaats van mij had moeten leven. Soms gaat het weer wat beter, maar dan opeens hoor ik die stemmen weer. Ik weet niet wat ik tegen ze kan doen. Ik kan mijn muziek zo hard zetten als ik wil maar ik blijf de stemmen horen.
Op sommige avonden huil ik mijzelf in slaap ik kan wel een kwartier huilen om hoe mijn leven is geworden. Ik wil gewoon weer gelukkig worden en zelfvertrouwen krijgen.
Alsjeblieft kan iemand me helpen?
-EE
Bladzijde 1 / 1
"Alsjeblieft kan iemand me helpen?"
Wij kunnen dat niet direct, vrees ik.
Echter zijn er mensen die dat wel kunnen.
Het lijkt mij handig om dit met jouw ouders, of een vertrouwenspersoon op school te bespreken.
Professionele hulp zou door hen, voor jou, geregeld kunnen worden.
Zou jij daar om kunnen vragen?
Wij kunnen dat niet direct, vrees ik.
Echter zijn er mensen die dat wel kunnen.
Het lijkt mij handig om dit met jouw ouders, of een vertrouwenspersoon op school te bespreken.
Professionele hulp zou door hen, voor jou, geregeld kunnen worden.
Zou jij daar om kunnen vragen?
Wij kunnen je niet helpen om die stemmen weg te krijgen. Dat lukt ons niet en zelf doen al helemaal niet.
Ik heb/had 4/5 jaar lang last van stemmen. Ze waren in het begin positief, maar zijn sinds ik op het MBO zit negatief geworden. Ze zeiden tegen mij dat ik beter dood kon gaan dat ik niet mag leven en dat iedereen me haat en allemaal manieren hoe ik er een einde aan kon maken.
Mede door die stemmen kon ik mijn laatste leerjaar gewoon niet afmaken ik hoor ze elke dag en zoals je zelf ook al zei ook al zet je het muziek nog zo hard de stemmen blijf je horen.
Ik heb er hulp voor gekregen. En dankzij medicatie zijn die stemmen een heel stuk rustiger geworden. Nee ze zijn niet weg (wat ik wel tegen iedereen in mijn omgeving zeg) maar ze fluisteren heel zacht naar mij. Wat ze precies zeggen doet er niet veel toe. Maar door hulp te zoeken kan je er wel wat aan doen.
En een tip van een psycholoog van de crisisdienst. De stemmen die je hoort zijn niet echt. Ze zitten in je hoofd. Het is een soort kortsluiting in je hoofd. Probeer er geen aandacht aan te schenken. Probeer niet elke dag, elk moment te luisteren van wat zeggen de stemmen nu. Laat ze maar lekker praten en let er niet op. ( is moeilijk I know).
Nogmaals het is niet echt! En zoek hulp!
Gr:Mr. S
Ik heb/had 4/5 jaar lang last van stemmen. Ze waren in het begin positief, maar zijn sinds ik op het MBO zit negatief geworden. Ze zeiden tegen mij dat ik beter dood kon gaan dat ik niet mag leven en dat iedereen me haat en allemaal manieren hoe ik er een einde aan kon maken.
Mede door die stemmen kon ik mijn laatste leerjaar gewoon niet afmaken ik hoor ze elke dag en zoals je zelf ook al zei ook al zet je het muziek nog zo hard de stemmen blijf je horen.
Ik heb er hulp voor gekregen. En dankzij medicatie zijn die stemmen een heel stuk rustiger geworden. Nee ze zijn niet weg (wat ik wel tegen iedereen in mijn omgeving zeg) maar ze fluisteren heel zacht naar mij. Wat ze precies zeggen doet er niet veel toe. Maar door hulp te zoeken kan je er wel wat aan doen.
En een tip van een psycholoog van de crisisdienst. De stemmen die je hoort zijn niet echt. Ze zitten in je hoofd. Het is een soort kortsluiting in je hoofd. Probeer er geen aandacht aan te schenken. Probeer niet elke dag, elk moment te luisteren van wat zeggen de stemmen nu. Laat ze maar lekker praten en let er niet op. ( is moeilijk I know).
Nogmaals het is niet echt! En zoek hulp!
Gr:Mr. S
Hallo
Wat naar dat je je zo voelt sinds de dood van je oma. Helemaal niet fijn, die stemmetjes.
Zou het helpen om de stemmetjes tegen te spreken? Wanneer een stemmetje iets negatief tegen je zegt, zeg jij kordaat terug: 'Nee, dat is niet zo, en dat ga ik niet doen.'
Verder is het zoals @MensPersoon en @Mr.S zei, goed om professionele hulp te zoeken.
Je kan altijd terecht bij de KinderTelefoon en 113. Zij zijn bereid naar je te luisteren, en willen je graag advies geven, zodat je je beter kan voelen.
Heb je een plekje waar je aan je oma kan denken? Misschien voel je je dichter bij haar, als je een gedenkhoekje inricht, met bv. een foto, of haar rustplaats bezoekt.
Groetjes
Kenshin
Wat naar dat je je zo voelt sinds de dood van je oma. Helemaal niet fijn, die stemmetjes.
Zou het helpen om de stemmetjes tegen te spreken? Wanneer een stemmetje iets negatief tegen je zegt, zeg jij kordaat terug: 'Nee, dat is niet zo, en dat ga ik niet doen.'
Verder is het zoals @MensPersoon en @Mr.S zei, goed om professionele hulp te zoeken.
Je kan altijd terecht bij de KinderTelefoon en 113. Zij zijn bereid naar je te luisteren, en willen je graag advies geven, zodat je je beter kan voelen.
Heb je een plekje waar je aan je oma kan denken? Misschien voel je je dichter bij haar, als je een gedenkhoekje inricht, met bv. een foto, of haar rustplaats bezoekt.
Groetjes
Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
