k heb zoon kut tijd gehad.. en k hoor nu stemmen in mn hoofd die zeggen dat k dood moet dat k nietmeer mag leven.. ik voel me niet meer gelukkig, ik heb altijd een nep lach.. k voel me niet fijn k voel me nutteloos enzo k kan het leven niet aan.. heeft iemand het zelfde als ik? k ben evht bang dat k de enige ben$$ en dat niemand weet wat k moet doen.. want k heb al eerder moeten praten met een vrouw maar dat wil k nooit maar dan ook nooit.weer$ plzz iemand die weet wat t is?$ of wie t zelfde heeft?$$
xx
Naar dat je je zo slecht voelt. Je bent echt niet de enige.
Waarom voel je je slecht? Misschien helpt het om een beetje afleiding te zoeken.
Je kunt ook een lijst maken met wat je heel graag wilt doen/bereiken en er alles voor doen om die doelen te bereiken.
Je moet niet dood. Je bent het waard om te leven.
Waarom wil je niet meer met een hulpverlener praten?
Ik wil graag naar je verhaal luisteren..
Xx
nu heb ik er hulp voor en krijg ik medicijnen en het gaat veel beter. ik zou echt hulp zoeken als ik jou was
het komt goed
nu sinds een maand hoor ik geen stemmen meer ik ben alleen nog maar suÏcidaal maar voor de rest gaat het goed
btw ik sliep echt slecht pas om 4 uur snachts
ik zie ook beelden, is dat ook een vorm van pychose?
ik zou het is met je psygoloog er over hebben dat je stemmen hoort die moet je kunnen helpen hebben ze bij mij ook gedaan.
en ik zou is melatonine proberen dat is een slaap medicijn en bij mij werkt dat heel goed.
Vervelend dat je zo'n zware tijd hebt gehad!
Het vertellen doet je ouders pijn. Maar weet je wat ze nog veel meer pijn doet?
Als ze er na afloop achter komen dat jij zo'n zware tijd hebt gehad en je het neit met hen hebt durven delen...
Je ouders willen je helpen. Geef ze die kans...
Ik ken die stemmen ook maar al te goed... Zijn het bij jou echt stemmen (van buiten af) of (onbestuurbare) gedachten (van binnen uit)? Allebij is erg, maar het is toch wel een verschil waar je goed naar moet kijken.
Ik kan wel zeggen dat het leven het leven waard is, dat je neit op moet geven, dat je uiteindelijk gelukkig zal zijn, maar ik weet ook best dat jij dat waarschijnlijk niet gelooft. Toch zeg ik t maar voor de zekerheid...
Ik begrijp heel goed dat het heel eng is om aan je ouders te vertellen. Je hoeft het ook niet persee aan je ouders te vertellen (in eerste instantie).
Kan je wel bv tegen je ouders zeggen dat het neit goed met je gaat en dat je daarom naar de huisarts wil om hulp te zoeken? Je kan heel eerlijk zeggen dat je het nog moeilijk vind om tegen hen te zeggen. Ik had ook eerst hulp, en later hoorden m'n ouders pas over mijn automutilatie en suicidaliteit.
Als je ook dat je ouders neit durft te vragen kan je misschien zelf naar de huisarts (nog geen echte zwijgplicht omdat je nog 15 bent) of je mentor of zorgcoördinatoor toegaan? Maar tja, t is (bijna) vakantie dus die laatste twee gaan nu misschien lastig.
Heb je weleens van 113online gehoord? Dat is een site (met chat en je kan bellen enzo) voor mensen met zelfmoordgedachten. Misschien kan dat je helpen? Je kan t altijd proberen, toch?
Kan je hier, op dit forum, meer delen over waarom je je zo voelt?
Ik wil graag met je meedenken zodat je hier uit komt!
Knuffel,
Pheebe
Willen jullie erop letten dat het niet weer gebeurd?
Die stemmen zijn demonen. Je kan ze weg sturen in de naam van Jezus. Mijn zus heeft hetzelfde meegemaakt. Zelfs moesten ze even weg zijn, is het best van dit te doen want ze kunnen anders terugkomen.
Ik zou niet willen zeggen dat het demonen zijn. Maar ieder zo zijn manier om de stemmen een plek te geven.
Ik combineerde de stemmen altijd met de dingen die ik zag. In mijn ogen praten er mensen met mij. Constant. Maar me ouders, broer, vrienden of wie dan ook zien alleen mij in de kamer staan. Grappig.
Mijn psycholoog vertelde altijd dat het een heel klein storing was in je hersenen. Dat je onderbewustzijnde met je probeert te communiceren. Bij mij kan dat wel kloppen. Want als ik me goed voel dan zijn de stemmen vrolijk en moedigen ze me aan. Maar als ik me negatief voel dan zijn de stemmen ook negatief en halen ze me naar beneden. Oftewel het onderbewustzijnde praat met mij.
Maar zelf vind ik het fijner om te zeggen dat de mensen rond om mij heen tegen me praten. Dit moet me een beetje denken aan een Netflix serie: The haunthing of Bly manor. In die serie is er een vrouw die Dani heet die op kinderen past. Beiden kinderen hebben het een en ander meegemaakt. Allebei zien ze dingen die Dani niet kan zien. Dani zelf ziet ook iemand. In de spiegels of weerkaatsing. Bijzonder om te zien hoe een serie die gebaseerd is op een verzinsel toch ergens de werkelijkheid is voor anderen. .
See ya!
Jixx.
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.