Hoi, uhm ja ik ben een beetje confused over mijn gevoelens de laatste tijd.
Oké het zit dus zo. Een hele tijd geleden was ik een lange tijd depressief. Ik deed toen ook aan zelfbeschadiging. Ik dacht in die tijd te weten waardoor ik depressief was geworden en ik denk nog steeds dat dat gewoon klopte. Ik heb toen uiteindelijk hulp gevraagd en die ook gekregen (ben naar psychologen en andere soort mensen gegaan). Ik dacht toen echt dat alles weer helemaal goed zou komen, mijn depressie was weg, ik was gestopt met mezelf snijden, ik was er van overtuigt dat ik nu mijn leven weer op orde zou krijgen.
Nu is het dus bijna een half jaar later en alles is weer een puinhoop. Sinds een maand geleden is mijn depressie weer vanuit het niets teruggekomen, ik was toen weer begonnen met snijden. Na een weekje ofzo ging het weer beter, was ik weer gestopt met snijden en probeerde ik alles weer te vergeten en dacht ik weer dat het niet meer terug zou komen.
Maar ja, het is dus wel weer teruggekomen. Vanuit het niets voel ik me ineens weer zo leeg en ik weet niet waarom. Ik heb me nog niet gesneden maar heb wel erge neigingen. Ik weet ook niet of ik alles maar gewoon verzin of me aanstel ofzo.
Alles valt een beetje uit elkaar. Ik weet niet of die terugkomende depressie normaal is of iets anders? Ik heb ook gelogen tegen mijn psycholoog over het snijden en ineens zit ik weer vol met geheimen. Niemand weet dat er iets aan de hand is omdat ik er toch heel erg goed in ben geworden om dingen te verbergen. Aan het einde van deze maand gaat mijn psycholoog stoppen en moet ik naar iemand anders. Maar dan alleen maar voor "ondersteuning" en me verder te begeleiden. Ik durf eigenlijk niet tegen mijn psycholoog te vertellen dat ik heb gelogen omdat ik dat al vaker heb gedaan tien ze erover vroeg. Ik wil ook niet mijn moeder met al dit belasten, ze is al gestresst genoeg en heel erg prikkelbaar de laatste tijd. Misschien dat ik tegen mijn nieuwe psycholoog de waarheid moet vertellen, misschien is dat makkelijker omdat ik diegene nog niet zo goed ken en hun mij dan ook nog niet. Eerlijk gezegd weet ik het allemaal niet meer.
Als je tot zover hebt gelezen, bedankt, ik hoop dat ik het een beetje duidelijk uit heb kunnen leggen ofzo
Groetjes
Bladzijde 1 / 1
Hi xxxxAnoniemxxxxxx,
ik zie dat je nu nog geen reactie hebt van jongeren, post staat er ook nog maar kort .
Weet dat je iedere dag met de kindertelefoon kunt bellen en/of chatten om te praten over wat je meemaakt. Daar vind je altijd een luisterend oor voor je verhaal.
gr Sandra L, De Kindertelefoon
ik zie dat je nu nog geen reactie hebt van jongeren, post staat er ook nog maar kort .
Weet dat je iedere dag met de kindertelefoon kunt bellen en/of chatten om te praten over wat je meemaakt. Daar vind je altijd een luisterend oor voor je verhaal.
gr Sandra L, De Kindertelefoon
hey,
@Sandra L dan reageer ik ff
je heb weer een terugval in je depressie, dat is best "normaal".
je hebt misschien gelogen tegen je psychologen, maar ik zou dan nu de waarheid gaan zeggen.
daar help jij jezelf het meest mee.
wat je ook zou kunnen doen is dit tegen je ouders zeggen, die kunnen je ook helpen, als je dat moeilijk vind kan je een briefje maken of juist met je vriendin/vriend het vertellen
je heb weer een terugval in je depressie, dat is best "normaal".
je hebt misschien gelogen tegen je psychologen, maar ik zou dan nu de waarheid gaan zeggen.
daar help jij jezelf het meest mee.
wat je ook zou kunnen doen is dit tegen je ouders zeggen, die kunnen je ook helpen, als je dat moeilijk vind kan je een briefje maken of juist met je vriendin/vriend het vertellen
Hoi,
Je schrijft dat je een zware depressie hebt gehad, maar daar met hulp overheen bent gekomen. Nu is je depressie eigenlijk weer terug, maar je doet alsof er niks aan de hand is, omdat je denkt dat je jezelf aanstelt en je je omgeving niet wil belasten. Ook ga je wisselen van psycholoog en zal je iemand krijgen die je gaat begeleiden.
Ik denk dat nu het moment is om eerlijk te zijn. Het is niet erg dat je hebt gelogen. Dat is begrijpelijk, want ik denk dat iedereen wel een ontkenningsfase kent, waarin je voornamelijk hoopt dat het weer weg gaat of in ieder geval niet is teruggekomen. Dat moet je psycholoog ook begrijpen. Daarnaast, nu zou je dan wel eerlijk zijn en daar gaat het om.
Waarom ik denk dat je het nog tegen je oude psycholoog moet vertellen, is omdat ik anders bang ben dat je naar de verkeerde psycholoog wordt gestuurd. Misschien heb je wel iemand anders nodig die jou beter kan helpen. Om dit voor elkaar te krijgen, moet je wel open zijn tegenover je huidige psycholoog.
Daarbij, het is helemaal niet erg dat je bent teruggevallen, dit gebeurt zelfs best vaak! Als je een depressie hebt gehad, heb je 50% kans om terug te vallen. Na 2 depressies heb je zelfs 70% kans om terug te vallen en na 3 depressies 90%! Het is dus een bekend fenomeen!
Daarom lijkt het me belangrijk om stil te staan bij wat de terugval heeft veroorzaakt. Je schreef zelf dat het er opeens was, maar meestal is het niet zo ''simpel''. Meestal komt het door een samenloop van omstandigheden. Ik weet verder ook niet wat dat allemaal kan zijn, maar een psycholoog kan je hiermee goed helpen en je helpen om terugval in de toekomst te voorkomen!
Tot slot, als je nog steeds twijfelt om het te vertellen: Als je er nu niets aan doet, zal alles alleen maar erger worden. Dan wordt het alleen maar lastiger om hulp te vragen en om uiteindelijk weer te herstellen. Het is juist moedig om hulp te vragen!
Gr. Pin
Je schrijft dat je een zware depressie hebt gehad, maar daar met hulp overheen bent gekomen. Nu is je depressie eigenlijk weer terug, maar je doet alsof er niks aan de hand is, omdat je denkt dat je jezelf aanstelt en je je omgeving niet wil belasten. Ook ga je wisselen van psycholoog en zal je iemand krijgen die je gaat begeleiden.
Ik denk dat nu het moment is om eerlijk te zijn. Het is niet erg dat je hebt gelogen. Dat is begrijpelijk, want ik denk dat iedereen wel een ontkenningsfase kent, waarin je voornamelijk hoopt dat het weer weg gaat of in ieder geval niet is teruggekomen. Dat moet je psycholoog ook begrijpen. Daarnaast, nu zou je dan wel eerlijk zijn en daar gaat het om.
Waarom ik denk dat je het nog tegen je oude psycholoog moet vertellen, is omdat ik anders bang ben dat je naar de verkeerde psycholoog wordt gestuurd. Misschien heb je wel iemand anders nodig die jou beter kan helpen. Om dit voor elkaar te krijgen, moet je wel open zijn tegenover je huidige psycholoog.
Daarbij, het is helemaal niet erg dat je bent teruggevallen, dit gebeurt zelfs best vaak! Als je een depressie hebt gehad, heb je 50% kans om terug te vallen. Na 2 depressies heb je zelfs 70% kans om terug te vallen en na 3 depressies 90%! Het is dus een bekend fenomeen!
Daarom lijkt het me belangrijk om stil te staan bij wat de terugval heeft veroorzaakt. Je schreef zelf dat het er opeens was, maar meestal is het niet zo ''simpel''. Meestal komt het door een samenloop van omstandigheden. Ik weet verder ook niet wat dat allemaal kan zijn, maar een psycholoog kan je hiermee goed helpen en je helpen om terugval in de toekomst te voorkomen!
Tot slot, als je nog steeds twijfelt om het te vertellen: Als je er nu niets aan doet, zal alles alleen maar erger worden. Dan wordt het alleen maar lastiger om hulp te vragen en om uiteindelijk weer te herstellen. Het is juist moedig om hulp te vragen!
Gr. Pin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
