Skip to main content
Hoi, ik heb eerder een berichtje geschreven over dat ik een gesprek met mijn moeder en mentor zou hebben. Dit is geweest en nu moet ik elke 2 weken met iemand van GGD gaan praten op school. Zij mag niks dor vertellen aan mij ouders of mentor. Ik heb nu jet eerste gesprekje gehad en heb wel wat verteld maar niet alles. Als ik daar zit kom ik niet uit mijn worden en ik had het op een briefje geschreven alleen durfde hem niet te geven. Heeft iemand tips hoe ik gewoon normaal kan praten?? Alvast thnxx
Hoi



Je had een gesprek met een hulpverlener van de GGD, maar kwam moeilijk uit je woorden. Je had een briefje opgesteld, maar dat afgeven vond je eng.



Alvast heel dapper dat je om hulp gevraagd hebt. Dat was een verstandige stap. Voelde je je goed bij de hulpverlener? Het is heel normaal dat je wat tijd nodig hebt om te wennen aan het in vertrouwen nemen van een persoon.



Een briefje met kernwoorden kan inderdaad helpen. Als je de draad even verliest, kan dat briefje je weer op pad helpen. Moest je even niet weten wat zeggen, mag je gerust even stil zijn om na te denken. De hulpverlener kan zich vast voorstellen dat je even naar woorden moet zoeken.



Als een anoniem gesprek je fijn lijkt, kan je terecht bij de KinderTelefoon. Je kan met ze bellen of chatten.



Groetjes

Kenshin
Hii,



Vond je het gesprek wel fijn?



Het is wel echt goed van je dat je nu aan het praten bent met de GGD!



Het is wel een goed idee van het briefje. Je kunt er van oplezen zodat het wat makkelijker word maar je kunt het ook aan haar geven. Ik denk dat je het best kunt doen waar je je dan het fijnste bij voelt.



Je kunt ook aan haar vertellen dat je sommige dingen lastig vind om te vertellen.



En je kunt inderdaad voor een anoniem gesprekje bij kindertelefoon. of jongeren.chris en misschien weet je nog wel iets waar je anoniem kunt praten.



Groetjes,

Lise
Hoi



Je had een gesprek met een hulpverlener van de GGD, maar kwam moeilijk uit je woorden. Je had een briefje opgesteld, maar dat afgeven vond je eng.



Alvast heel dapper dat je om hulp gevraagd hebt. Dat was een verstandige stap. Voelde je je goed bij de hulpverlener? Het is heel normaal dat je wat tijd nodig hebt om te wennen aan het in vertrouwen nemen van een persoon.



Een briefje met kernwoorden kan inderdaad helpen. Als je de draad even verliest, kan dat briefje je weer op pad helpen. Moest je even niet weten wat zeggen, mag je gerust even stil zijn om na te denken. De hulpverlener kan zich vast voorstellen dat je even naar woorden moet zoeken.



Als een anoniem gesprek je fijn lijkt, kan je terecht bij de KinderTelefoon. Je kan met ze bellen of chatten.



Groetjes

Kenshin


Hoi,

bedankt voor je reactie maar ik vind het onbeleefd om stil te zijn. En ze is heel aardig maar vind het spanend om dingetjes te vertellen dus ja en als ik iets spannend vind ga ik stotteren en dat wil ik ook niet
Hii,



Vond je het gesprek wel fijn?



Het is wel echt goed van je dat je nu aan het praten bent met de GGD!



Het is wel een goed idee van het briefje. Je kunt er van oplezen zodat het wat makkelijker word maar je kunt het ook aan haar geven. Ik denk dat je het best kunt doen waar je je dan het fijnste bij voelt.



Je kunt ook aan haar vertellen dat je sommige dingen lastig vind om te vertellen.



En je kunt inderdaad voor een anoniem gesprekje bij kindertelefoon. of jongeren.chris en misschien weet je nog wel iets waar je anoniem kunt praten.



Groetjes,

Lise


Dankje voor je reactie. Ik heb pas over een week weer een gesprek dus ga even kijken wat ik ga doen maar een gesprek (chatten of bellen) met de kindertelefoon vind ik eng. Dat klinkt misschien heel raar. Maar het is wel zo dus dat doe ik sowieso niet. Maar wel bedankt xx lotte
Fijn dat je bij een aardige hulpverlener terechtgekomen bent. Ondanks haar vriendelijke karakter, is het heel normaal om praten eng te vinden, zeker als het om persoonlijke onderwerpen gaat.



Ik vermoed dat deze hulpverlener er niet mee zou zitten wanneer je even tijd neemt om naar je woorden te zoeken of stottert, maar ik kan me voorstellen dat jij zulke momenten niet fijn vindt. Op momenten dat je het even spannend vindt worden, kan het helpen om op je ademhaling te letten. Door rustig in en uit te ademen, zal je je spoedig kalmer voelen.



Het is niet raar om een gesprekje met de KinderTelefoon eng te vinden. Iedereen z'n ding 🙂 Ik hoop dat je, naarmate de gesprekken met je hulpverlener vorderen, je je steeds comfortabeler bij haar zal voelen.



Gr. Kenshin
Fijn dat je bij een aardige hulpverlener terechtgekomen bent. Ondanks haar vriendelijke karakter, is het heel normaal om praten eng te vinden, zeker als het om persoonlijke onderwerpen gaat.



Ik vermoed dat deze hulpverlener er niet mee zou zitten wanneer je even tijd neemt om naar je woorden te zoeken of stottert, maar ik kan me voorstellen dat jij zulke momenten niet fijn vindt. Op momenten dat je het even spannend vindt worden, kan het helpen om op je ademhaling te letten. Door rustig in en uit te ademen, zal je je spoedig kalmer voelen.



Het is niet raar om een gesprekje met de KinderTelefoon eng te vinden. Iedereen z'n ding 🙂 Ik hoop dat je, naarmate de gesprekken met je hulpverlener vorderen, je je steeds comfortabeler bij haar zal voelen.



Gr. Kenshin


Bedankt voor je fijne worden ♥️♥️
Graag gedaan 🙂 Ik hoop dat je fijne gesprekken tegemoet gaat. Als je nog ergens mee zit, laat je het maar weten.



Gr. Kenshin
Heyy,



Dankje voor je reactie.


Np

Ik heb pas over een week weer een gesprek dus ga even kijken wat ik ga doen


Succes!

maar een gesprek (chatten of bellen) met de kindertelefoon vind ik eng. Dat klinkt misschien heel raar. Maar het is wel zo dus dat doe ik sowieso niet.


Ik snap wel dat je het eng vind hoor, de eerste keren en dat ik het deed en daarvoor vond ik het ook wel eng.



Groetjes,

Lise

Reageer