De Kindertelefoon.nl

Het lijkt erop dat je door dat pesten onterecht een heel erg negatief zelfbeeld hebt gekregen. Je hebt wel vrienden schrijf je. Die vrienden heb je niet voor niks. Je hebt dus wel degelijk heel veel positieve eigenschappen. Maak daar eens een lijstje van en probeer je daar op te focussen en niet op wat wildvreemden misschien wel of niet van je denken. Bedenk ook dat die vreemden waarschijnlijk helemaal niet met jou bezig zijn. Je druk maken om hun mening is dus volstrekt zinloos.

Het moeilijke hiervan is, is dat je jezelf wel moet dwingen er iets aan te doen. Maar je kunt het echt wel. Probeer ook steun te zoeken bij anderen, zoals je vrienden, ouders, mentor.

Lastig! Praat er over met mensen in je omgeving, dat kan helpen. Of ga naar de huisarts.

het ding is dus wel dat als je hier vanaf wilt komen, je juist de dingen die je eng vind moet doen. Als je hiervoor naar een psycholoog gaat is de kans groot dat je exposure therapie krijg, wat inhoud dat je je angsten gaat overwinnen. Dussjaaa.. moeilijk maar werkt toch echt

Hoi charmen ik heb het zelfde probleem ik heb dus all 4 jaar een sociale angststoornis en wat jij schrijft dat je het eng vind om met nieuwe mensen te praten en dat mensen iets over jou vinden komen ook best wel overeen met mijn problemen maar ik heb wel een paar tips.

je moet juist niet denken dat ze je raar vinde  want je bent gewoon jezelf en als je goed nadenkt iedereen heeft wel wat rare dingetjes en kleine stapjes maken met bijvoorbeeld mensen die je goed kent en het lastig vindt en dan kun je het gaan proberen met mensen bijvoorbeeld die in de supermarkt/slager werken of andere winkels want als je hele grote stappen gaat maken komt het niet goed wil je nog meer weten stuur dan wat in de topic terug

Hey! Ik heb zelf sociale angstoornis en dit is precies wat het is! Waarschijnlijk heb jij ook sociale angstoornis en het beste is als je het aan je ouders gaat vertellen,  maar als je dat spannend vind kan je het ook eerst aan een lieve juf/meester vertellen en dan kunnen hun het aan je ouders zeggen. Ik heb dit ook al ongeveer 3 jaar en ik heb het eerst aan mijn meester gezegd en dan mijn meester heeft het aan mijn ouders gezegd en toen heb ik een kinderpsycholoog gekregen. Dus het beste is om met iemand om er mee te gaan praten, maar echt heel erg goed dat je dit ook echt kan zeggen! :)