Skip to main content

Ik heb al sinds dat ik me kan herinneren last van sociale angst alleen het word steeds erger. Ik ben bang dat mensen iets van mij vinden dat negatief is. Ik ben bijvoorbeeld bang om oogcontact te maken, met mensen te praten en dingen doen waar anderen mensen bij zijn. In deze situaties ga ik trillen, zweten, mijn hart klopt snel, ik word bleek, ik krijg traanogen en een droge mond. In erge gevallen (een presentatie ofzo) word alles een waas en kan ik niet goed zien, nadenken en praten. Na dit moment kan ik me ook niet goed meer herinneren wat er allemaal gebeurt is. Het voelt alsof ik er niet bij ben. Ik weet niet wat ik nu moet doen want sommige mensen zeggen dat ik gewoon raar ben of dat ik me aanstel. Help mij aljeblieft.

Oke, dus voor ik begin moet je ff gaan zitten

Adem diep in ….. Adem diep uit, klaar? Nu gaan we beginnen

Redelijk veel mensen hebben hier last van dus je bent niet de enige aan wie ik dit schrijf. Zelf was ik ook een beetje mensenschuw/bang voor sociaal contact en bleef het liefst thuis alleen achter als de rest op familiebezoek ging. Om dit weg te krijgen moet je zelf het initiatief nemen om (langzamerhand) wat meer (verbale) contact met mensen te krijgen en dit hoeft niet meteen groots gedaan te worden. Begin maar eens met het begroeten van je buurman bijvoorbeeld! Of het in de ogen kijken van de buschauffeur en hem begroeten. Je moet niet negatief denken, want dit brengt je alleen verder de berg af, terwijl je juist tegen de wind in naar boven moet fietsen. Deze kleine handelingen brengen juist een glimlach op je gezicht en hiervan word je blij. Probeer maar eens een jarige job een hnd te geven en te feliciteren, dan zul je zien hoe blij hij wordt van jouw aandacht. 

 

Als je zo voor een periode doorgaat en ook op school begint met kleine handelingen (en uiteindelijk doorgroeit) heb je helemaal geen last meer van al je ‘symptomen’, dus ik zou zeggen ga erop uit en gga ervoor!!


Bedankt voor je advies


Reageer