Hoi,

Ik heb zelf sociale angsten en ben daarvoor onder behandeling en ik herken je verhaal heel erg. 

"Heeft iemand tips over hoe je minder gespannen kan zijn in het openbaar ?"

Ik heb wel een paar tips die mij helpen. Als je in het openbaar loopt en je bent bang dat iedereen je aankijkt moet je jezelf vragen gaan stellen. Bijvoorbeeld: kijkt iedereen mij eigenlijk wel aan, is iedereen wel met mij bezig, waarom zou iedereen met mij bezig zijn? Het antwoord op die 1e 2 vragen zou al waarschijnlijk nee zijn en het antwoord op de 3e vraag zou waarschijnlijk zijn dat niemand met je bezig is. Als je die angsten nog eens krijgt moet je die vragen hardop in jezelf gaan stellen en beantwoorden. Ik heb nog een tip: probeer eens te herinneren wat voor (kleur) kleren mensen aan hadden die een paar minuten geleden langs jou liepen? Ik weet bijna zeker dat je je dat niet meer kan herinneren. En die mensen zouden dat ook niet van jou kunnen herinneren, omdat ze helemaal niet met jou bezig zijn! En misschien zijn er wel een paar mensen die jou aankijken, maar dat hoeft niet te betekenen dat jij raar bent en waarschijnlijk zijn die mensen jou binnen een minuut alweer vergeten. 

"Het liefst wou toen ik gewoon terug naar huis rennen en in mijn bed huilen. Maar ik probeerde het vol te houden met constant diep te zuchten. Toen ik eenmaal was aangekomen bij de winkel voelde ik me opgelucht."

Top! Wat je nooit moet doen is om de situatie te gaan vermijden, want dan wordt het erger. En goed dat je gewoon hebt volgehouden. Je zegt dat je constant diep hebt gezucht? Bedoel je daarmee ademhalingsoefeningen? Ademhalingsoefeningen helpen mij altijd wel en op internet kan je daar veel van vinden. Bijvoorbeeld 3 seconden inademen, seconden volhouden en 5 seconden uitademen. Dat moet je natuurlijk ook aanpassen aan de situatie, want als je aan het lopen bent dan kan je die 5 seconden misschien niet volhouden. 

"4 maanden geleden had ik dit helemaal niet ik snap echt niet hoe dit ineens komt."

Ik weet niet of er specifiek iets in je leven is gebeurd? Soms kan het ook komen door iets wat in het verleden is gebeurd, maar het kan ook erfelijke aanleg zijn. 

Als je hier erg veel last van gaat krijgen zou ik wel naar je huisarts gaan. 

Ik hoop dat ik je heb kunnen helpen. 

Groeten, Lotus