Hey h_x
Volgens je omgeving is het erg belangrijk om sociaal te zijn. Ze hebben je zelfs op sociaalheidstraining gestuurd.
Tjah, sommigen halen enorm veel energie uit sociaal contact. Dan wordt het voor die personen weleens wat lastiger om zich voor te stellen hoe een leven met beperkter sociaal contact eruit ziet. Misschien wenst je omgeving jou een even gezellig sociaal leven toe, ook al heb jij het gevoel daar geen nood aan te hebben.
Een goede strategie lijkt me hier om naar de training te gaan, oprecht goed mee te werken, maar uiteindelijk te doen waar je je goed bij voelt. Heb je na de training nog steeds geen nood aan enorm veel sociaal contact? Dan hoeft dat ook niet. Wel zou je dan aantonen dat je, aangezien je naar de training bent geweest, je best hebt gedaan en je open hebt gesteld.
Overprikkeld worden is erg vervelend. Dat snap ik. Zelf heb ik ook veel alleen-tijd nodig, waar mijn omgeving zich sterk aan kan ergeren. Ze snappen gewoon niet dat het voor personen met autisme meer moeite kost om bijvoorbeeld sociale signalen op te vangen, en deze juist te interpreteren.
In mijn ogen zijn drie goede vrienden meer waard dan een vijftiental personen waar je een vaag contact mee hebt. Voel je je goed bij die drie vrienden? Dan is dat prima. Niet per se nood om nog naar andere vrienden op zoek te gaan.
Weet je, het liefst had ik aan de rand van de stad gewoond, op mezelf, in een klein huisje met een stukje bos achter. Dan kon ik, wanneer ik daar de energie voor had, de personen uitnodigen waar ik goed mee overweg kan. Echter vraagt de maatschappij van ons om in enige mate sociaal te zijn, al is het maar om je omgeving niet te beledigen. Probeer hier maar een goed evenwicht in te vinden, zodat jij niet lijdt onder de sociale druk van anderen.
Gr. Kenshin
Hey,
Sociaal zijn is wel een bredere term dan alleen vrienden hebben of niet of veel vrienden hebben of niet. Sociaal zijn gaat ook over hoe je situaties aanpakt met vreemden of op school of je werk. Het is belangrijk dat je contact kan en durft te maken met andere mensen, zodat je jezelf kan redden in deze samenleving.
Ik vond het bv heel lastig om zonder mijn ouders naar bepaalde afspraken te gaan als de dokter of de kapper. Ik durfde niet alleen naar de winkel en ik durfde al helemaal niemand aan te spreken. Op school had ik moeite met het aanspreken van mijn docenten als ik iets van ze nodig had. Dit was allemaal vet onhandig. Tegelijkertijd had ik wel vrienden, dus dat is zeker niet de enige indicatie of je een training wel of niet nodig hebt.
Ik heb met hulp van m'n moeder en iemand op school geleerd om wel zelf deze stappen te zetten en contact te zoeken. Nu kan ik dat zelf. Als jij je herkent in wat ik beschreef, denk ik dat zo'n training je best kan helpen.
3 vrienden zijn inderdaad genoeg als je gewoon goede vriendschappen hebt. Je hebt er ook niet meer nodig als dat zo voelt.
Ik zou de training gewoon volgen. Zoals Kenshin zei, laat je zo zien dat je wel je best hebt gedaan. Ook kun je er misschien wel dingen van leren, je weet maar nooit.
Gr. Pin
