Ik ben 13 jaar, en ik ben ongeveer een half jaar geleden begonnen met snijden. Dat was natuurlijk super dom. Ik heb het tegen mijn ouders verteld, maar ze denken dat ik het om de aandacht doe, maar dat is echt niet zo. Ik snij mezelf eigenlijk met alles wat scherp is. Ik ben begonnen met een scheermesje, ik neem nu een gebroken liniaal, met puntje mee naar school, zodat ik me op school ook kan snijden op de wc's. Ik ben begonnen met snijden, omdat ik me veel minder voel dan de rest. Ik snap niet waarom mensen moeite voor me doen. Ik ben de laatste tijd snel geïrriteerd, ik slaap slecht, en ik zie het nut niet meer in van het leven. Ik denk dat ik depressief ben. Ik wil eigenlijk niet naar een psycholoog, want ik heb daar eerder gezeten (bij verschillende) maar ik voel me daar nooit prettig bij. Ik praat met de vertrouwenspersoon, maar die weet het eigenlijk ook niet echt meer.
kan iemand me helpen met wat ik kan doen?
Bladzijde 1 / 1
Hey!
Ik ken het probleem van snijden, en wat de redenen kunnen zijn.
Mijn advies is simpel, maar moeilijk qua uitvoering.
Ik ben nu 15 en bijna 2 jaar clean, maar uit ervaring weet ik is dat als je verdrietig bent; je jezelf er aan overgeeft. Maar doe dat niet!
Ga geen verdrietige muziek luisteren!
Ga geen depressieve teksten/fotos opzoeken, soms is de oplossing ook gewoon even geen sociale media.. dat kan heel veel verschil maken in hoe je je voelt, vooral als je slapeloos bent.
Leer jezelf aan nooit op je telefoon te gaan als het later dan 10 uur is.
Want als je wakker bent weet ik dat je de neiging hebt er op te gaan kijken, maar daardoor kun je juist niet slapen!
Qua het snijden, haal al het scherpe uit je kamer, vertel je ouders dat het niet om aandacht is en dat je graag hulp van hun wilt.
Therapeuten zijn niet altijd de oplossing, maar soms gewoon tegen een van je ouders praten wel.
Ik praat bijv. Met mijn vader.
Tegenwoordig word er vaak met depressie gegooid.
Dat is nergens voor nodig, opzoeken wat er mis is en dan uitkomen depressie is soms niet even relevant.
Ik heb HSP (hypersensitiveperson) aka hypersensitief, dat is vastgesteld door mijn dokter.
Als je het niet meer ziet zitten en je bent verdrietig, is het echt niet altijd depressie.
Maar blijf niet in deze put zitten, uitzoeken wat er mis is heeft soms helemaal geen effect en kan je verdrietiger maken.
Probeer juist jezelf blij te maken, zie het leuke van alles in. Zelfs als dat soms onmogelijk lijkt.
Snijden op school is een no-go!
Stel iemand op school ziet het is er een kans dat je andere kinderen daar mee beïnvloed, ook als docenten het zien is er een kans dat de GGD word ingeschakeld, dan word er vaak ook gekeken of het thuis wel goed zit. En dat is niet altijd even fijn, probeer andere oplossingen te vinden ipv. Snijden zoals jezelf knijpen of juist je gevoelens opschrijven, of tekenen.
Je bent het zeker wel waard; er zijn heel veel mensen die jou niet kwijt zouden willen ook al lijkt dat soms niet zo!
Zelfmoord is nooit een optie, want dan gaat de pijn /verdriet niet weg.. je geeft het door aan andere, en dat is iets wat niemand op zijn gedachten zal willen hebben.
Sterkte en heel veel succes.
X
Ik ken het probleem van snijden, en wat de redenen kunnen zijn.
Mijn advies is simpel, maar moeilijk qua uitvoering.
Ik ben nu 15 en bijna 2 jaar clean, maar uit ervaring weet ik is dat als je verdrietig bent; je jezelf er aan overgeeft. Maar doe dat niet!
Ga geen verdrietige muziek luisteren!
Ga geen depressieve teksten/fotos opzoeken, soms is de oplossing ook gewoon even geen sociale media.. dat kan heel veel verschil maken in hoe je je voelt, vooral als je slapeloos bent.
Leer jezelf aan nooit op je telefoon te gaan als het later dan 10 uur is.
Want als je wakker bent weet ik dat je de neiging hebt er op te gaan kijken, maar daardoor kun je juist niet slapen!
Qua het snijden, haal al het scherpe uit je kamer, vertel je ouders dat het niet om aandacht is en dat je graag hulp van hun wilt.
Therapeuten zijn niet altijd de oplossing, maar soms gewoon tegen een van je ouders praten wel.
Ik praat bijv. Met mijn vader.
Tegenwoordig word er vaak met depressie gegooid.
Dat is nergens voor nodig, opzoeken wat er mis is en dan uitkomen depressie is soms niet even relevant.
Ik heb HSP (hypersensitiveperson) aka hypersensitief, dat is vastgesteld door mijn dokter.
Als je het niet meer ziet zitten en je bent verdrietig, is het echt niet altijd depressie.
Maar blijf niet in deze put zitten, uitzoeken wat er mis is heeft soms helemaal geen effect en kan je verdrietiger maken.
Probeer juist jezelf blij te maken, zie het leuke van alles in. Zelfs als dat soms onmogelijk lijkt.
Snijden op school is een no-go!
Stel iemand op school ziet het is er een kans dat je andere kinderen daar mee beïnvloed, ook als docenten het zien is er een kans dat de GGD word ingeschakeld, dan word er vaak ook gekeken of het thuis wel goed zit. En dat is niet altijd even fijn, probeer andere oplossingen te vinden ipv. Snijden zoals jezelf knijpen of juist je gevoelens opschrijven, of tekenen.
Je bent het zeker wel waard; er zijn heel veel mensen die jou niet kwijt zouden willen ook al lijkt dat soms niet zo!
Zelfmoord is nooit een optie, want dan gaat de pijn /verdriet niet weg.. je geeft het door aan andere, en dat is iets wat niemand op zijn gedachten zal willen hebben.
Sterkte en heel veel succes.
X
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
