Skip to main content
Hey iedereen, ik ben een meisje van 15 jaar en ik snijd mezelf al 3 jaar (2jaar als je het met bloed alleen maar telt) ik heb al vaak mensen verteld over mijn zelfmoord gedachtes, anorexia stem in mijn hoofd, slecht zelfbeeld,sneden,..... Maar ze begrepen me nooit en lachte me heel vaak uit. Nu heb ik een Instagram acc waarop ik mijn gedachtes post en een Instagram acc waar ik mijn tekeningen op post en dat is voor mij eigenlijk de enige manier om mijn gevoelens te uiten. Ik heb overlaatst mijn ouders wel verteld dat ik een spycholoog kan gebruiken maar ze willen er pas een zoeken als ik echt alles vertel... Maar eigenlijk wil ik dat niet omdat ik nog steeds wil snijden en wil stoppen met eten... dus ik zit vast, oké ik heb 1 vriendin waar ik tegen kan praten maar ik ben bang haar te verliezen daardoor....

Mij maakt niet uit wat je reactie is maar plz reageer gewoon al zeg je iets negatief... Ik wil het gevoel hebben dat er wel iemand naar me luistere



Groetjes "zelfsnijder

En dikke knuffel naar iedereen die het nodig heeft xx
Ik was zelf ook depressief en ben toen naar een vriendin gegaan die heeft het tegen de school verteld. Miss kan je naar je mentor gaan of vertrouwenspersoon opschool of miss minimentor (als je die hebt) dat heeft mij heel veel geholpen!!
hai ik luister naar je. hier ook een dikke knuffel voor jou. wat maakt je zo bang om je vriendin te verliezen? misschien kan zij jou wel helpen het aan je ouders uit te leggen. ik weet zelf gelukkig niet hoe het is om jezelf te snijden of te willen stoppen met eten, maar een jongen uit mijn klas sneed zichzelf ook en is daar toen meegeholpen. nu is hij weer met een big smile overal te zien.



xx knuf:)
Hey,

Het is voor jou zeker handig eens te praten met een psycholoog. Jammer dat je moeder dat nu niet voor je wil regelen. Je kunt een keer zelf naar je huisarts gaan zonder jé ouders. Die kun je alles vertellen die mag niks doorvertellen aan bijv Je ouders. Ook kan hij je doorverwijzen naar een psycholoog.

Je bent op de goede weg, ga zo door!

Jonah
Wat een lastige en vervelende situatie zeg. En ik vind het heel erg dat mensen daar om lachen. Ik denk dat ze lachen omdat ze nerveus zijn en niet zo goed weeten hoe ze er mee om moeten gaan. Bv mijn zus Kent nu een tijdje een meisje die ook snijd en ze vind het lastig om daar over te praaten en weet niet goed wat ze daar op moet reageren. Maar ik en zij snappen heel goed dat zij en jij dat gewoon kwijt moeten bij iemand.



Ik zou niet meteen tegen iedereen zeggen dat je dat doet (hoeft ook geen geheim te zijn maar gewoon beetje rustig mee beginnen) als je dan mensen goed vertrouwd en hun jou ook dingen vertellen enzo kan je dat zeker vertellen maar probeer er niet te veel aan te denken en over te praaten op school omdat dat waarschijnlijk jezelf aleen maar meer wilt laaten snijden. Praat over dingen die je leuk vind en vraag naar de interesse van anderen (doe je vast al maar oke) dan ga je het gezellig hebben en ga je je ook gelukkiger voelen.



Als je echt vind dat jij hulp nodig hebt kan je altijd naar de huisarts gaan daar kan je ook praten en dat mag hij zij niet vertellen aan je ouders.



Ik hoop dat het beeter gaat met je ondertussen en het beeter word❤️ ik ben nog niet zo diep geweest maar wel redelijk diep en dat was al erg verveelend... Ik wens je het beste❤️❤️❤️

Reageer