Skip to main content

Heyy

 

Ik wil mezelf graag snijden, maar tegelijker tijd juist niet.

In mijn andere topic kan je lezen dat mijn zus zich snijdt. Daarom wil ik me niet snijden. Wat als ze erachter komt? Dan voelt ze zich misschien wel schuldig ofzo. En wat als mijn vader erachter komt?! Dan heeft ie twee kinderen die zich snijden.

Eigenlijk kan ik me ook niet snijden, want ik zit op zwemmen, dus waar ik het ook doe, het valt toch op.

Maar het werkt toch even. Het is toch een soort afleiding. Daarom kras ik nu, dat trekt meestal in 2 dagen weg. Ik heb me nu 1 keer echt gesneden, maar dat was maar heel ondiep en bloedde maar een heel klein beetje. Alleen een vriendin uit mijn klas weet dat. Ze weet niet dat ik nu kras, tenzij ze dit leest.

Hoe moet ik de neiging om mezelf echt te snijden zoveel mogelijk beperken?

En moet ik mijn vader over dat krassen vertellen?

 

Alvast bedankt,

Emolélé

Heeey

Ik snap echt dat je je zo voelt, en weet je minder voelen is helemaal oké he!  Ik zou vooral willen meegeven begin er niet aan, want het is ontzettend schadelijk en brengt veel nadelen met zich mee. Je zegt dat je jezelf nu krast, maar ook hier zou ik echt mee stoppen.  Probeer mss andere manieren te zoeken om met u emoties om te gaan, zoals tekenen, schrijven, sporten, muziek maken, of praten met iemand die je vertrouwt. Zoek afleiding op momenten dat je de neiging voelt om jezelf te snijden. Bv  door een hobby uit te oefenen, een vriend(in) te bellen, een wandeling te maken, of een film te kijken. Sommige mensen vinden dat het knappen van een elastiekje tegen hun huid of het vasthouden van een ijsblokje hen helpt om dezelfde fysieke sensatie te krijgen zonder zichzelf te beschadigen. En je vader kan je emotionele steun bieden en je helpen om de juiste hulp te krijgen. Hij wil waarschijnlijk dat je gelukkig en gezond bent, en zal willen helpen. Probeer open en eerlijk te communiceren over wat je doormaakt. Je kunt bijvoorbeeld zeggen: "Ik heb de laatste tijd veel moeite met mijn gevoelens en heb manieren gezocht om hiermee om te gaan, maar ik denk dat ik hulp nodig heb. Kies een rustig moment waarop jullie de tijd hebben om het gesprek te voeren zonder afleidingen. Denk na over wat je wilt zeggen en hoe je je gevoelens het beste kunt verwoorden. Dit kan helpen om je minder zenuwachtig te voelen tijdens het gesprek. Ik weet dat dit vertellen moeilijk kan zijn en een grote stap is maar ik zou het wel echt aanraden! Heel heel heel veel succes meid!

xx


Hoi Emolélé,

Ik snap dat je het fijn vindt om even afleiding te hebben, maar jezelf snijden is niet de juiste oplossing. Zoals @Girlll al zei, kun je heel veel andere dingen doen om je gevoelens te uiten, bijvoorbeeld door te schrijven, tekenen, wandelen, sporten of muziek maken. Dat werkt veel beter dan snijden en je hoeft jezelf niet te verwonden. Misschien kun je je zus deze tip ook geven zodat zij zichzelf niet meer snijdt. Ik zou tegen je vader zeggen dat je moeite hebt om met je gevoelens om te gaan. Ik denk dat professionele hulp je ook goed zou kunnen helpen. Ik heb misschien ook nog een goede tip voor je: als je de behoefte voelt om jezelf te krassen/snijden, pak dan een vel papier en schrijf al je gevoelens op of maak een tekening. Dat zal denk ik wel helpen. Ik wens je nog veel succes!

Groetjes, Hoiii47 😊🍀🌸

 


Hi,

Ik teken wel veel en luister en maak ook muziek. Ik zit dus ook op zwemmen, maar het voelt alsof dat de laatste tijd eigenlijk ook teveel wordt.

Gelukkig bijna vakantie, misschien helpt dat wel.

Ik zorg dat ik vanaf nu altijd een elastiekje om m’n pols heb en altijd een notitieblokje mee heb om in te tekenen/schrijven.

Ik weet nog niet echt wat ik met m’n vader aan moet, maar dat zie ik later wel.

Groetjes,

Emolélé


Ik heb trouwens wel therapie en binnenkort gaan we als gezin naar Altrecht Jeugd (ik weet niet wat dat inhoudt, maar het zal vast helpen)


Reageer