Heyy
Kan je mentor er niet even over praten met je leerkracht sport of lo zodat je je apart mag omkleden? Denk wel dat je leerkracht dit zal snappen. Anders zou ik ook niet echt weten wat je eraan kan doen.
Groetjes en succes!
Kaas123
@Kaas123 hoii, ja ik zou er graag met mn mentor over willen praten, maar ze is vandaag en morgen aan het staken. dus ze is er niet
Heyy @whyme009
Hoe is het gegaan? Hebben de anderen ernaar gevraagd?
Groetjes!
Hoi @whyme009
Misschien een beetje laat, maar ik heb zelf ook littekens op mijn armen en benen. Ik kleed mij meestal voor gym snel om of ik ben eerder in de kleedkamer dan de rest, zodat niemand de littekens ziet. Misschien heb je daar wat aan? Gebruik sowieso iets van littekencrème van tevoren, want dan zijn ze minder zichtbaar.
Hoe moeilijk het ook is, ik zou toch eerlijk zijn tegen je vertrouwenspersoon. Die kan je verder helpen met je verslaving aan snijden, want laten we eerlijk zijn. Zelfbeschadiging is fijn voor de korte termijn, maar het brengt een hoop stress en moeilijkheden met zich mee. Je verdient het niet om jezelf pijn te doen en om daar vanaf te komen heb je hulp nodig. Alleen als je eerlijk bent, kunnen mensen je helpen.
Ik wens je ontzettend veel sterkte en als je nog vragen hebt, beantwoord ik ze graag.
Groetjes!
hej @MythicalArtemis
ik durf niet eerlijk te zijn want dan weet ik dat ze mn ouders gaat bellen. mn mentor heb ik woensag weer en dan ga ik het vertellen ook dat ik op meiden val. het is gisterenavond weer fout gegaan en hheb nieuwe sneetjes erbij………
liefs me
hey
ik ken je probleem. Zelf mag ik mijn trui gewoon aanhouden. Maar je ik had ook een vertrouwens perosoon haar heb ik het ook verteld zij heeft mijn ouders niet gebeld ik had haar ook uitrukkelkijk gezegd dat mijn ouders niet moesten weten. O ja had omdat ik haar niet meer mag spreken maar dat komt niet door mijn automutilatie.
Hey @whyme009
Ik snap dat het enorm moeilijk is om er eerlijk over te zijn. Je schaamt je natuurlijk en dat is ook een normale reactie hierop.
Maar je wil dat het stopt, toch? Dan moet je je angsten onder ogen zien en het vertellen. Je kan altijd tegen je vertrouwenspersoon zeggen dat je het niet wil dat je ouders het weten. Zij/Hij kan daar rekening mee houden en je zo het beste helpen.
Ik heb het zelf aan mijn ouders verteld, nou ja, aan mijn moeder. Zij schrok er nogal van, maar ze wil niets liever dan dat ik gelukkig ben. Ze heeft me door alle therapie gesleept en ze steekt me een hart onder de riem als ik het moeilijk heb.
Mijn punt is dat als je eruit wil komen, je het echt niet alleen kan doen. Wees eerlijk, dan komt alles goed.
Als het echt moeilijk gaat, bel dan het nummer van de Kindertelefoon. Die hebben er wat meer verstand van en kunnen je verder op weg helpen.
Ik wens je het allerbeste en als je hulp nodig hebt, hoor ik het!
Liefs!
@Kaas123 hoii sorry dat ik niet meer heb gereageerd. ik had mn sportbroek onder mn spijkerbroek gedaan dus niemand heeft t gezien..
groetjes me
