Ik zit in een beetje een moeilijke fase. Ik heb best veel last van stress en vaak heb ik ook echt een beetje last van mental breakdowns. Ik vind het moeilijk om daar mee om te gaan, omdat ik er eigenlijk met niemand echt over kan praten... Ik heb wel vrienden, maar ik vertrouw hen niet genoeg om over de dingen waar ik mee zit te praten. Met mijn ouders heb ik ook geen goede band en dat zit me heel erg dwars...
Toen ik in groep 8 zat (ik zit nu in de derde) was ik best wel een populair meisje en had ik veel jongens vrienden en ook vaak vriendjes. Die "relaties" sloegen natuurlijk helemaal nergens op toen, maar het heeft wel grote gevolgen achtergelaten. Mijn moeder vindt me namelijk een slet. Ik heb nu bijna 2 jaar met een jongen een relatie en we zijn echt heel close en het gaat hartstikke goed tussen ons, maar ik heb ook gewoon jongens vrienden en ik vind hen hartstikke aardig en ik wil graag nog met hen afspreken. Mijn vriend vindt dat ook oké en die vindt het juist fijn als ik gewoon met vrienden wat leuks ga doen, maar steeds als ik met die jongens vrienden en nog mijn beste vriendin dan afspreek, wordt mijn moeder boos op me en noemt ze me met andere woorden een slet. Ik ben juist al lang over die periode heen en ik zal dat soort dingen nooit nog een keer doen, maar op de een of andere manier snapt ze dat niet. Ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan en omdat ik steeds niet mag afspreken met die vrienden, vinden zij mij ook steeds minder leuk en een slechte vriendin. Ik verzin steeds excuusjes tegenover hen, i.p.v. dat ik vertel dat ik niet mag van mijn moeder. Vaak zeg ik dat ik veel huiswerk heb, ik doe namelijk gymnasium, en dat geloven ze dan wel, maar ik kan dat niet eeuwig blijven zeggen. School is ook nog een dingetje, ik haal best wel goede cijfers, maar toch heeft mijn moeder nog nooit gezegd dat ze trots op me is. Als ik iets goed doe zegt ze er niks over en zodra ik iets fout doe is er gelijk een hele ruzie en is ze superboos op me. Ik weet echt niet wat ik hiermee moet doen, want ik zit er echt heel erg mee... Ik durf er ook niet over te praten met haar, want dan wordt ze straks nog bozer.
Hebben jullie ook zoiets? En hebben jullie misschien tips voor me? Ik zit er echt heel erg mee, alvast bedankt als jullie reageren
Groetjes mij xxxx
