Skip to main content

Hey, ik voel me al een paar maanden niet goed, ik ben erg verdrietig en kan mijn gevoelens niet onder controle houdwn. Ik snijd mezelf en op mijn oude school winsten ze dat en hebben ze het voor mij geheim gehouden. Nu ben ik van school gewisseld en weet niemand het dus. En dat wil ik ook graag zo houden omdat ik weet dat Als mijn moeder er achter komt het haar heel veel pijn zou doen. Ik zou dus graag op wildernis therapy willen gaan in Amerika omdat ik denk dat dit mij heel erg zou hel0en om mijn gedachtes en gevoelens op een rijtje te zetten. Maar ik weet dus nog hoe ik dit tegen mijn ouders moet zeggen, en ik denk dat het ook niet mag. Maar het gaat echt niet goed en ik weet het heel goed te verstoppen maar wil het wel aan iemand vertellen maar ben dat echt bang voor. 

 

Weet iemand hoe ik aan de mensen in mijn omgeving kan vertellen dat het niet goed gaat? En hoe ik kan vertellen dat ik wildernis therapy wil omdat ik denk dat mij dat heel goed kan helpen.

heyy moonshine,

 

superdapper al dat je je verhaal hier al deelt!

 

ik merk aan je dat je hier dagen/nachten over ligt te pieker klopt dat?

 

en dat je het iegenlijk aan je ouders wilt vertellen. doen!! ja dat is super eng en je bent bang voor de reactie van je moeder en vader. je bent bang dat je hun kapot die kans is aanwezig maar de kans is heel groot dat ze graag een oplossing vinden met je! geloof me daarin alsjeblieft. want snijden lieve schat is niet de oplossing. 

 

ik zou ook met de kindertelefoon hier over chatten of bellen. ik heb het ook gedaan over iets dat ik aan mijn ouders moest vertellen. we hebben samen een oplossing gevonden en het lucht super op. 

 

als je nog vragen hebt. ik ben er.

 

Juul


Dankjewel voor je lieve reactie, ik durf ze het gewoon niet te vertellen. Laats heeft de dochter van een goede kennis zich ook gesneden en haar ouders zijn daar achter gekomen mijn moeder heeft het daar toen een tijdje over gehad.  Hoe ze niet snapt hoe mensen dat kunnen doen en dat ze wilt dat wij dat nooit gaan doen. Sinds dat moment durf ik het haar helemaal niet te vertellen. Ik wil aan zo een therapie medoen omdat ik dan de rust kan vinden om te vinden wie ik ben en dat er even geen stres om me heen is en ik tot rust kan komen. Ook is er dan geen sociale media, want ik zou daar het liefst zonder willen leven. Maar ik denk dat de oudere generatie denkt dat wij dat niet zonder kunnen en dat we er afhankelijk van zijn. Maar dat ben ik dus niet en wil ik ook niet meer zijn. Ik weet gewoon niet meer wat ik moet doen.


Hoi Moonshine,

 

We lezen dat je in een lastige situatie zit. Je kunt De Kindertelefoon elke dag van 11:00 tot 21.00 uur bellen (0800-0432) of met ons chatten als je anoniem je verhaal wilt delen of samen met de Kindertelefoon wilt kijken hoe je je situatie kunt verbeteren.
 

 

Groetjes, 

Feline van De Kindertelefoon


Reageer