SELFHARM (hoe vertel ik het mijn ouders?)

  • 2 February 2015
  • 9 reacties
  • 2431 Bekeken

  • Anonymous
  • 0 reacties
Hey, 

Ik snijd mezelf omdat ik me rot voel, verder ben ik gewoon een populaire gezellige jongen van 14 met een fake smile.

Ik wil niet dat mijn ouders er zelf achter komen dus ik wil het ze zelf vertellen.

Ik vroeg aan mijn beste vriendin hoe ik dat moet doen. Haar idee vond ik stom.
K kwam thuis en me ma vroeg hoe mijn school dag was etc..

Dus ik vroeg haar iets, en zei mij, toen begonnen we soortvan leuk, een spelletje, ik vroeg iets zoals: Wat vind je van alcohol als kind, Anorexia, Vriendschap.
 Na een tijdje was ik aan de beurt NAATURLIJK, wilde ik sinds vraag 1 al vragen want ze van selfharm vond, dus ik vroeg het na ongeveer 6 vragen.

"'Wat vind je van jongeren die selfharming doen"'

Mijn moeder zei: Vreselijk! Ik vind het zo erg dat je, jezelf zo erg kan haten dat je, jezelf pijn gaat doen, en ik vind dat je dan een complex hebt en, dat je ziek bent en iets niet klopt want waarom zou je jezelf pijn doen.. Ahh wat vreselijk

Ik dacht SHIT ze snapt het dus niet, hoe ga ik het ooit zeggen. Dus ik reageerde gewoon Oh oke, en zei snel: Jij bent..

Maar ik wil niet dat ze er zelf achter komt, en ik weet niet hoe ik moet stoppen,
En ik wil het haar gewoon vertellen maar IDK how?
 
Help me please.

9 reacties

Heyhoi, 
Dat is lastig! Ik vind het sowieso al heel dapper van jou dat jij het haar wil vertellen! 
Het enige wat ik op dit moment kan bedenken is dat je haar zou kunnen wijzen op een programma dat binnenkort op tv komt over zelfbeschadiging (Het heet Beschadigd), en dat je gewoon zou kunnen laten vallen dat jij er ook ervaring mee hebt. 

Ik denk dat het heel lastig is om hier een 'goede' manier voor te verzinnen, die zijn er bijna niet. Vertellen dat je jezelf beschadigt gaat heel moeilijk en pijnlijk zijn, en het gaat een heleboel vragen oproepen, maar ik denk dat het je uiteindelijk wel beter zal maken. Ik denk dat je ouders jou de hulp kunnen bieden die jij nodig hebt, maar dan moet je er dus wel over in gesprek gaan!

Sterkte!
-onnodige quote verwijderd-

Hey,

Het is inderdaad lastig! Dankjewel voor je comment trouwens!
Ik vind het een goede tip en zal nadenken hoe ik dat zou uitpakken.
Vooral na haar antwoord op de vraag vind ik het nu nog moeilijker om het te vertellen
Ik zal een oplossing moeten vinden en het gaat vast wel lukken, heel erg bedankt

Groetjes (:
Hee, 

Het vertellen van zoeits is kei moeilijk, maar als het verteld is zou het ook een opluchting zijn. Want ze zou je kunnen helpen en je begrijpen.
Ik zou beginnen met vertellen wat er allemaal aan de hand is waarom je het doet, en dan tot slot zeggen 'Daarom doe ik aan selfharm.'
Maar ik denk dat het beste toch is om gewoon je hart te laten spreken.

Good Luck x
-onnodige quote verwijderd-

Hey, 

Thanks for je comment, ja ik zal het proberen, t is idd moeilijk.
t is moeilijk te vertellen als je t uiteidelijk toch niet wilt vertellen en niet kunt stoppen met snijden kun je nog altijd op plekken snijden waar niemand het ziet
Ik doe ook aan selfharm... Het is echt super moeilijk om zo iets te vertellen. Ik heb aan iemand verteld die ik vertrouwde en die heeft het doorverteld aan mijn ouders terwijl ik even boven was en later erbij gehaald werd. Ik vind echt moeilijk om zo iets te moeten aanhoren en aanzien hoe ze reageren, vandaar dat ik zo heb gedaan. Misschien kun jij dat ook doen? 

Ik zou sowieso aan je ouders vertellen als je echt super graag wil. Wil je eigenlijk ook stoppen met selfharm? Dan is dit wel de beste manier. Eigenlijk moet je zo'n iemand hebben die ook zelf gedaan heeft of er iets echt van snapt, maar als degene maar niet stom gaat reageren. Je wil ook niet dat je ouders hele tijd jou gaat controleren, want dat geeft juist meer spanning waardoor je weer aan selfharm gaat doen. Tenminste, het probleem is wordt alleen maar groter en je blijft in zo'n cirkel zitten waar je niet eruit kunt.

Hoe korter je aan selfharm doet, hoe makkelijker is om te stoppen...
Heel veel sterkte en laat je weten hoe het verlopen is als je verteld hebt aan je ouders?

Liefs,
Vlinders-x
Hooi

je zou een brief aan haar kunnen schrijven of typen en dan een stukje uitprinten van internet hoe ouders der mee om moeten gaan of wat de betekenis. Wat ik doe het ok en mijn ouders reageerde ook het zelfde maar toen heb ik ze een aantal site's gegeven waar ze eens een kijkje moet nemen nu hebben ze der meer begrip voor en snappen ze het ook. want mensen die het ook doen of deden begrijpen je ook veel eerder en beter. mag ik vragen op welken plekken je het doet.
eventueel kun je ook met je metor of teamleider praten dan worden hun uitgenodigd voor op een gesprek te komen met jouw der bij en dan kan je het meestal beter uitleggen en kan je mentor het voor j op nemen en je steunen. de eerste instantie is geschrokte reactie maar ze tonen echt na een paar dagen veel begrip voor je. want je mentor wss als advies gaat geven dat je naar de huisarts moet en daarna kan je worden door verwezen naar de ggz. maar het is belangrijk dat de hulp komt. het zal een moeilijke periode worden maar je kunt het.
toevallig heb ik twee daagjes geleden ook er een topic over gamaakt je  moet maar ff kijken daar op als je wilt natuurlijk.

Sterkte

Xxx
Hey,
De meeste doen aan zelfbeschadiging,doe het namelijk ook...heeft bij ieder wel een bepaalde reden...en idd het is heel moeilijk om daarmee te stoppen...zoals andere al zeggen.probeer het in een brief te schrijven...zo kun je meer dingen vertellen...want als je het zou moeten vertellen is het heel moeilijk...ze begrijpen je niet..maar dat is ook denk ik omdat ze niet weten waarom dat je dat doet? Of dergelijke...ik begrijp het natuurlijk wel,maar het is uiteraard geen oplossing..ben er ook al achter gekomen...ik hoop voor je dat je het kunt uitleggen aan iemand...je verdient goede steun/hulp,dikke knuf,
Liefs,
Flappykid

Hey dit is mijn tip voor als je het wilt vertellen. Schrijf een brief waarin je uitlegt dat je jezelf beschadigd. Deze brief kan je dan aan iemand geven bijvoorbeeld je ouders. Dan hoef je het niet face to face te vertellen want dat is heel lastig. Je kan ook een brief schrijven en zelf houden dan kan je hem geven op het moment dat het voor jou goed voelt (of helemaal niet geven, dan heb je het gewoon van je af geschreven want dat kan ook erg opluchten). Ik heb ook een brief klaarliggen maar ik weet nog niet of ik hem ga geven. Je kan ook even op de site: ‘samen in mijn schoenen’ kijken daar staat een voorbeeld brief.

Reageer