Dit topic is voor iedereen,
Maakt niet uit wie je bent, wat je hebt gedaan of wat juist niet. Je bent welkom zoals je bent: Slachtoffer, dader, toeschouwer, hulpverleenster etc. etc.
De bedoeling is simpel: Schrijf een brief, een brief die je in het echt nooit zou durven verzenden.
Voorbeeld:
Je bent verkracht, schrijf een brief aan je verkrachter.
of je bent in de steek gelaten, schrijf diegene een brief.
Of schrijf juist een brief aan degene die je altijd heeft geholpen
of aan iemand die is overleden en waarje graag nog wat tegen wilt zeggen.
De keuze is aan jou. Alles mag, alles kan, zolang je maar respectvol bent tegen andere forumgebruikers.
Ook reageren op elkaars brieven is toegestaan.
Brieven mogen in elke vorm geschreven worden (dichtvorm, dagboekvorm, verhaalvorm etc.) zolang het maar 'real' is en aan iemand (al gebruik je niet de echt naam) gericht is.
En wie weet...
Wie weet komt er ooit een dag dat je je brief durft te verzenden en je verleden plaats maakt voor het heden.
Succes!
PS: Je mag zoveel brieven schrijven als je wilt!
Bladzijde 5 / 8
Dit is nog een brief, een brief aan mezelf,
Lieve, stomme, domme ik,
Waarom laat je nooit zien wat je voelt of wat je denkt. Waarom huil je nooit? Waarom durf je je niet kwetsbaar op te stellen. Alles doe je met een glimlach. Je lacht alles weg. Waarom kun je niet praten over wat je voelt? Waarom duw je mensen weg als ze dichterbij komen. Waarom verpest je op die manier vriendschappen. Waarom heb je geen vertrouwen meer in mensen. Waarom vind je het zo moeilijk om een band met mensen op te bouwen. Maar waarom heb je dan toch zo'n grote mond en floep je er zoveel uit? Waarom vernaggel je je armen en polsen, laat dat mes lekker liggen.
Toch hou ik wel van je
Lieve, stomme, domme ik,
Waarom laat je nooit zien wat je voelt of wat je denkt. Waarom huil je nooit? Waarom durf je je niet kwetsbaar op te stellen. Alles doe je met een glimlach. Je lacht alles weg. Waarom kun je niet praten over wat je voelt? Waarom duw je mensen weg als ze dichterbij komen. Waarom verpest je op die manier vriendschappen. Waarom heb je geen vertrouwen meer in mensen. Waarom vind je het zo moeilijk om een band met mensen op te bouwen. Maar waarom heb je dan toch zo'n grote mond en floep je er zoveel uit? Waarom vernaggel je je armen en polsen, laat dat mes lekker liggen.
Toch hou ik wel van je
Lieve papa, mama en zus,
Bedankt dat jullie er altijd voor mij zijn, en dat ik het goed heb met ons gezin.
Als ik zo al die berichten zie schrik ik heel erg, dat er zoveel mensen zijn die verdriet en pijn hebben in deze wereld.
Dat je altijd herrinert zult worden aan je verleden door littekens of andere verminkingen.
Ik leef met jullie mee, maar zou me nooit kunnen voorstellen hoe het is om zoiets mee te maken.
Gelukkig ben ik zelf nog nooit écht gepest of écht mishandeld!
Het lijkt me vreselijk omdat mee te moeten maken, maar ik bewonder vooral iedereen die het volgehouden heeft en die sterk is gebleven,
want dat is nog wel het moeilijkste.
Niemand zou je zo erg de grond in mogen drukken, of zo erg verminken dat je zelfmoord wilt plegen, dat is ook een misdaad als je dat doet.
Als je derpressief bent of het leven niet meer ziet zitten schrijf dan de leuke kanten van je leven op, of de dingen die nog leuk kunnen gaan worden,
en kijk daar elke dag naar zodat je daar weer een beetje vrolijk van kan worden, en weet dat je altijd iemand hebt om op terug te vallen, een vriendin, een ander familielid, docenten.. en als je écht niemand heb dan heb je mij om mee te praten, ik wil je ook helpen als je dat graag wilt, en zal altijd voor mensen klaar staan.
Veel liefs, mij.
Bedankt dat jullie er altijd voor mij zijn, en dat ik het goed heb met ons gezin.
Als ik zo al die berichten zie schrik ik heel erg, dat er zoveel mensen zijn die verdriet en pijn hebben in deze wereld.
Dat je altijd herrinert zult worden aan je verleden door littekens of andere verminkingen.
Ik leef met jullie mee, maar zou me nooit kunnen voorstellen hoe het is om zoiets mee te maken.
Gelukkig ben ik zelf nog nooit écht gepest of écht mishandeld!
Het lijkt me vreselijk omdat mee te moeten maken, maar ik bewonder vooral iedereen die het volgehouden heeft en die sterk is gebleven,
want dat is nog wel het moeilijkste.
Niemand zou je zo erg de grond in mogen drukken, of zo erg verminken dat je zelfmoord wilt plegen, dat is ook een misdaad als je dat doet.
Als je derpressief bent of het leven niet meer ziet zitten schrijf dan de leuke kanten van je leven op, of de dingen die nog leuk kunnen gaan worden,
en kijk daar elke dag naar zodat je daar weer een beetje vrolijk van kan worden, en weet dat je altijd iemand hebt om op terug te vallen, een vriendin, een ander familielid, docenten.. en als je écht niemand heb dan heb je mij om mee te praten, ik wil je ook helpen als je dat graag wilt, en zal altijd voor mensen klaar staan.
Veel liefs, mij.
I hate the way you talk to me
And the way you caught my eye
I hate the way you smile at me
And the way you always say hi
I hate the way you look at me
And the way you pass by
I hate it when you make me laugh
Even worse if you make me cry
I hate it when you're not around
And the way you lean against the wall
But mostely I hate the way
I don't hate you, not even close
Not even a little bit, not even at all
Deze brief is voor een jongen die ik heel erg leuk vind, maar het is allemaal wat ingewikkeld (kreeg het idee van een film)
And the way you caught my eye
I hate the way you smile at me
And the way you always say hi
I hate the way you look at me
And the way you pass by
I hate it when you make me laugh
Even worse if you make me cry
I hate it when you're not around
And the way you lean against the wall
But mostely I hate the way
I don't hate you, not even close
Not even a little bit, not even at all
Deze brief is voor een jongen die ik heel erg leuk vind, maar het is allemaal wat ingewikkeld (kreeg het idee van een film)
Hoi,
Wat een mooie brief zeg!! Ik werd er helemaal emotioneel van!
xx
Wat een mooie brief zeg!! Ik werd er helemaal emotioneel van!
xx
Lieve arrogante moeder.
Luister ik kan niet blijven pikken wat jij mij aandoet,
Je doet mij misschien niet lichamelijk pijn, maar de dingen die jij zegt doen erger pijn.
Jij wilt dat ik uit huisga, bel dan zodat ik wegkan.
Jij houdt niet van me zegje? Dan waarom laat je mij binnen en stuur je mij niet weg.
Alles wat jij doet, wat jij zegt het blijft een litteken in mijn hart.
Weetje, mijn leven is een emmer vol tranen.
Die emmer is bijna overgelopen, jij weet niet wat jij mij aandoet.
Als het zo doorgaat weet jij ook wel wat er gebeurt, maar wat boeit jou het?
Je wilt mij tog weg hebben en houd tog niet van me.
Als jij mij bedreigt, kom ze dan ook na.
Doe mij geen pijn want ik kan dit niet lang meer aan.
Ik blijf wel sterk maar het doet pijn, heelveel pijn.
Sorry dat ik het zo zeg maar ik haat je..
Het spijt me.
Groetjes je dochter.
Luister ik kan niet blijven pikken wat jij mij aandoet,
Je doet mij misschien niet lichamelijk pijn, maar de dingen die jij zegt doen erger pijn.
Jij wilt dat ik uit huisga, bel dan zodat ik wegkan.
Jij houdt niet van me zegje? Dan waarom laat je mij binnen en stuur je mij niet weg.
Alles wat jij doet, wat jij zegt het blijft een litteken in mijn hart.
Weetje, mijn leven is een emmer vol tranen.
Die emmer is bijna overgelopen, jij weet niet wat jij mij aandoet.
Als het zo doorgaat weet jij ook wel wat er gebeurt, maar wat boeit jou het?
Je wilt mij tog weg hebben en houd tog niet van me.
Als jij mij bedreigt, kom ze dan ook na.
Doe mij geen pijn want ik kan dit niet lang meer aan.
Ik blijf wel sterk maar het doet pijn, heelveel pijn.
Sorry dat ik het zo zeg maar ik haat je..
Het spijt me.
Groetjes je dochter.
een brief voor mijn moeder...
mam,
heel erg bedankt voor het beloven van die bikini, die ik nooit kreeg. je zei 'die bewaren we wel voor volgend jaar' terwijl je met een afkeurende blik naar me keek. dat deed pijn mam. daardoor ben ik begonnen met afvallen. door dat programma over pro ana sites ben ik verder gegaan. ik ging op die sites kijken, gewoon om tips te vinden, maar daar ging het al fout. ik vond tips, en gebruikte ze, gewoon tips als 'meer sporten', 'eet fruit als ontbijt' die dingen. maar het hielp niet. ik voelde me steeds slechter omdat gewoon afvallen niet lukte, dus ging ik extremere tips gebruiken. zoals 'middag eten overslaan' en 'elke dag work outen' door die tips viel ik wèl af, en kreeg ik een goed gevoel. zo ging het de hele vakantie door, gewoon ontbijt en gewoon avond eten, tussendoor veel fietsen en zwemmen. het ging echt goed, en ik was vrolijk. tot het feest van mijn broer kwam. ik ging naar de wc en jij zat gezellig met wat ooms en tantes te kletsen. toen ik geruisloos terug kwam hoorde ik mijn naam vallen. 'misschien heeft ze het zelf nog niet door, maar we moeten in december toch naar het ziekenhuis, we kijken wel wat die van haar gewicht zeggen.' ik wist echt niet wat ik hoorde. jij noemde me dik! jij maakte me zo ongelukkig dat ik op de wc al mijn eten heb uitgekotst van die dag. de volgende dag kregen jullie met geen mogelijkheid eten in me. toen school weer begon gooide ik daar mijn eten weg, ik zei bij de kooklessen dat ik alergisch was of ik spijbelde. jij werd weer rustig en had niks door. maar een week geleden begon het 'eet je wel genoeg?', 'tja je kan ook ziek worden van zo weinig eten', 'dan gooi ik je gewoon zo'n stomme kliniek in met van die lelijke anorexia patienten'. weetje mam? je noemde je eigen dochter net lelijk.
toen je gisteren avond bij me kwam, moest ik huilen. je vroeg wat er was, ik zei dat het bij de ongesteldheid hoort en lachte ermee. je gaf me een knuffel en zei 'als er iets is kun je het zeggen' je was even stil en zei toen 'maar wat zou er nou met jou moeten zijn' ik deed mijn best om niet in tranen uit te barsten. mam, waarom heb je niet door dat je me zo veel pijn doet door die dingen te zeggen. als ik over een paar weken(dagen) zelfmoord ga plegen, zal ik een briefje voor je achter laten, liever gezegt, deze brief. mam, bedankt voor alles wat je hebt gedaan, het heeft me doen beseffen dat ik dik ben, en ik zal het altijd blijven.
liefs, je kleine dikke dochter.
mam,
heel erg bedankt voor het beloven van die bikini, die ik nooit kreeg. je zei 'die bewaren we wel voor volgend jaar' terwijl je met een afkeurende blik naar me keek. dat deed pijn mam. daardoor ben ik begonnen met afvallen. door dat programma over pro ana sites ben ik verder gegaan. ik ging op die sites kijken, gewoon om tips te vinden, maar daar ging het al fout. ik vond tips, en gebruikte ze, gewoon tips als 'meer sporten', 'eet fruit als ontbijt' die dingen. maar het hielp niet. ik voelde me steeds slechter omdat gewoon afvallen niet lukte, dus ging ik extremere tips gebruiken. zoals 'middag eten overslaan' en 'elke dag work outen' door die tips viel ik wèl af, en kreeg ik een goed gevoel. zo ging het de hele vakantie door, gewoon ontbijt en gewoon avond eten, tussendoor veel fietsen en zwemmen. het ging echt goed, en ik was vrolijk. tot het feest van mijn broer kwam. ik ging naar de wc en jij zat gezellig met wat ooms en tantes te kletsen. toen ik geruisloos terug kwam hoorde ik mijn naam vallen. 'misschien heeft ze het zelf nog niet door, maar we moeten in december toch naar het ziekenhuis, we kijken wel wat die van haar gewicht zeggen.' ik wist echt niet wat ik hoorde. jij noemde me dik! jij maakte me zo ongelukkig dat ik op de wc al mijn eten heb uitgekotst van die dag. de volgende dag kregen jullie met geen mogelijkheid eten in me. toen school weer begon gooide ik daar mijn eten weg, ik zei bij de kooklessen dat ik alergisch was of ik spijbelde. jij werd weer rustig en had niks door. maar een week geleden begon het 'eet je wel genoeg?', 'tja je kan ook ziek worden van zo weinig eten', 'dan gooi ik je gewoon zo'n stomme kliniek in met van die lelijke anorexia patienten'. weetje mam? je noemde je eigen dochter net lelijk.
toen je gisteren avond bij me kwam, moest ik huilen. je vroeg wat er was, ik zei dat het bij de ongesteldheid hoort en lachte ermee. je gaf me een knuffel en zei 'als er iets is kun je het zeggen' je was even stil en zei toen 'maar wat zou er nou met jou moeten zijn' ik deed mijn best om niet in tranen uit te barsten. mam, waarom heb je niet door dat je me zo veel pijn doet door die dingen te zeggen. als ik over een paar weken(dagen) zelfmoord ga plegen, zal ik een briefje voor je achter laten, liever gezegt, deze brief. mam, bedankt voor alles wat je hebt gedaan, het heeft me doen beseffen dat ik dik ben, en ik zal het altijd blijven.
liefs, je kleine dikke dochter.
Ik haat je omdat je mijn vertrouwen hebt beschadigd.
Ik haat je omdat je voor meer littekens op mijn lichaam hebt gezorgd.
Ik haat je omdat je 2 dagen nadat onze relatie over was iets met haar nam.
Ik haat je omdat jullie nu uit elkaar zijn.
Ik haat je omdat je over me gelogen hebt en ervoor hebt gezorgd dat bijna iedereen me nu haat.
Ik haat je omdat je me zei dat ik maar eens hulp moest zoeken voor mijn zelfmoordgedachten, jij had daar niks meer mee te maken.
Ik haat je omdat ik me zorgen om je maak en ik dat niet mag.
Ik haat je omdat je zo open bent over je problemen en ik dat nooit zal kunnen zijn.
Ik haat je omdat je me een aantal weken geleden appte dat je een eikel bent geweest en dat je weer vrienden wil worden.
Ik haat je omdat ik nog steeds niet heb gereageerd terwijl ik zo graag ja wil zeggen.
Ik haat je omdat ik bang ben dat je weer zal denken dat ik je terug wil.
Ik haat mezelf omdat dat min of meer waar is.
En ik haat mezelf nog meer omdat ik nog steeds enorm veel om je geef.
Ik haat je omdat je voor meer littekens op mijn lichaam hebt gezorgd.
Ik haat je omdat je 2 dagen nadat onze relatie over was iets met haar nam.
Ik haat je omdat jullie nu uit elkaar zijn.
Ik haat je omdat je over me gelogen hebt en ervoor hebt gezorgd dat bijna iedereen me nu haat.
Ik haat je omdat je me zei dat ik maar eens hulp moest zoeken voor mijn zelfmoordgedachten, jij had daar niks meer mee te maken.
Ik haat je omdat ik me zorgen om je maak en ik dat niet mag.
Ik haat je omdat je zo open bent over je problemen en ik dat nooit zal kunnen zijn.
Ik haat je omdat je me een aantal weken geleden appte dat je een eikel bent geweest en dat je weer vrienden wil worden.
Ik haat je omdat ik nog steeds niet heb gereageerd terwijl ik zo graag ja wil zeggen.
Ik haat je omdat ik bang ben dat je weer zal denken dat ik je terug wil.
Ik haat mezelf omdat dat min of meer waar is.
En ik haat mezelf nog meer omdat ik nog steeds enorm veel om je geef.
Dear me,
why cant you just decide? They say you're depressed, you say you're not, then why would you want to tell her??? it's like you said before: unhappy is not the same as depressed. Puberty is not the same as depressed. And even if you are, the only reason is your own stupid self. You screwed up, and bothering otters with this poppycock wont make any difference. She's just a teacher, why would she even care? You told 'I', and look where that got you. He effin' hates you, man. And he's damn right. Why would you want to make other people hate you as well? You're a bloody attention whore, that's what you are.
You'll be just fine by yourself. Just try not to hurt any more people, and all will be fine. Your friends are no shrinks, and even if they're right, she's your teacher not your mum, she's got nothing to do with this. Next time she asks about the letter-thing, just tell her it's okay, that it's just your own fault and that you wont bother her anymore. For both of our sakes.
love,
me
why cant you just decide? They say you're depressed, you say you're not, then why would you want to tell her??? it's like you said before: unhappy is not the same as depressed. Puberty is not the same as depressed. And even if you are, the only reason is your own stupid self. You screwed up, and bothering otters with this poppycock wont make any difference. She's just a teacher, why would she even care? You told 'I', and look where that got you. He effin' hates you, man. And he's damn right. Why would you want to make other people hate you as well? You're a bloody attention whore, that's what you are.
You'll be just fine by yourself. Just try not to hurt any more people, and all will be fine. Your friends are no shrinks, and even if they're right, she's your teacher not your mum, she's got nothing to do with this. Next time she asks about the letter-thing, just tell her it's okay, that it's just your own fault and that you wont bother her anymore. For both of our sakes.
love,
me
Dit is een brief voor mijn moeder
Mama,
Bedankt voor de dingen die je altijd beloofde, maar nooit bent nagekomen . Bedankt voor alle pijn die je me hebt gegeven door me uit huis te plaatsen, bedankt dat je nooit naar me wilde luisteren en het gevoel gaf dat ik nooit goed genoeg was. Bedankt voor alle pijn die je hebt gedaan door me in elkaar te slaan totdat ik niet meer lopen kan. Bedankt Dat ik door jou geen zelfvertrouwen me heb, dat ik nooit voor mezelf op kon komen en daardoor heel erg gepest ben. Bedankt voor het zeggen dat ik te dik was, super tof joh maar nu heb ik een eetstoornis. Bedankt dat je altijd alleen maar tijd en aandacht had voor mijn broertje, dat je me zoveel pijn heb gedaan dat ik me nu snijd en zelfmoord wil plegen. Maarja, jij dacht alleen maar aan mijn broertje en aan jezelf, maar waar was je als Ik een keer iets nodig had? Dan was je ineens niet te vinden of had je geen tijd.
Maarja als dat allemaal zo belangrijk was, waarom zou n ik er dan nog? Al mijn vriendinnen vind je niks, de ene vind je onaardig, de andere brutaal en nog een ken je niet eens en loop je al op te zeiken.
Bedankt voor alle dingen die je voor me hebt gedaan. Super tof hoor!!! :(
Zo, dat lucht op, dat had ik echt even nodig
Mama,
Bedankt voor de dingen die je altijd beloofde, maar nooit bent nagekomen . Bedankt voor alle pijn die je me hebt gegeven door me uit huis te plaatsen, bedankt dat je nooit naar me wilde luisteren en het gevoel gaf dat ik nooit goed genoeg was. Bedankt voor alle pijn die je hebt gedaan door me in elkaar te slaan totdat ik niet meer lopen kan. Bedankt Dat ik door jou geen zelfvertrouwen me heb, dat ik nooit voor mezelf op kon komen en daardoor heel erg gepest ben. Bedankt voor het zeggen dat ik te dik was, super tof joh maar nu heb ik een eetstoornis. Bedankt dat je altijd alleen maar tijd en aandacht had voor mijn broertje, dat je me zoveel pijn heb gedaan dat ik me nu snijd en zelfmoord wil plegen. Maarja, jij dacht alleen maar aan mijn broertje en aan jezelf, maar waar was je als Ik een keer iets nodig had? Dan was je ineens niet te vinden of had je geen tijd.
Maarja als dat allemaal zo belangrijk was, waarom zou n ik er dan nog? Al mijn vriendinnen vind je niks, de ene vind je onaardig, de andere brutaal en nog een ken je niet eens en loop je al op te zeiken.
Bedankt voor alle dingen die je voor me hebt gedaan. Super tof hoor!!! :(
Zo, dat lucht op, dat had ik echt even nodig
Fijn, dit topic he? 🙂 ik wilde wel even kwijt dat ik veel in je brief aan je moeder herken.
Ik ben schijtbang voor 2015. Het is niets anders dan een cijfertje dat verandert, gewoon van het ene op het andere moment. Dat gebeurt elke dag om 00.00. 2014 zou mijn jaar zijn, in 2014 zouden we iets aan deze situatie doen. En tot september leek het goed te gaan. Ik woonde nog thuis, maar ik beschadigde mezelf tenminste niet meer zo heftig, minder zorgen dus. En nu ben ik gevallen en ik wil niet meer opstaan, ik blijf maar liggen en huilen. 'Maar het is een nieuw jaar, met nieuwe kansen, een nieuw begin. De fouten van 2014 zullen niet meer belangrijk zijn.' Er verandert alleen een getalletje. Ik ga 2015 in met dezelfde fouten, dezelfde problemen. Er verandert helemaal niks. Er is geen nieuw begin.
Ik wil niet nog zo'n jaar hebben, ik wil niet dat iedereen aftelt en bij 0 denken: 'F*ck, ik heb 2015 gehaald en ik wil dood.'
In 2015 moet het veranderen, dat zeiden we vorig jaar ook al. Maar ik kan geen stappen zetten als mijn hoofd zo in oorlog is. Ik kan niet om hulp vragen als ik mezelf wil verstoppen, als ik af en toe op het punt sta om gewoon maar weg te gaan en niet meer terug te komen, als ik liever verdwijn dan met iemand praat. Maar in 2015 moet ik dat wel, toch?
Tot zover even mijn enorm positieve random gedachten in een brief aan niemand.
Ik ben schijtbang voor 2015. Het is niets anders dan een cijfertje dat verandert, gewoon van het ene op het andere moment. Dat gebeurt elke dag om 00.00. 2014 zou mijn jaar zijn, in 2014 zouden we iets aan deze situatie doen. En tot september leek het goed te gaan. Ik woonde nog thuis, maar ik beschadigde mezelf tenminste niet meer zo heftig, minder zorgen dus. En nu ben ik gevallen en ik wil niet meer opstaan, ik blijf maar liggen en huilen. 'Maar het is een nieuw jaar, met nieuwe kansen, een nieuw begin. De fouten van 2014 zullen niet meer belangrijk zijn.' Er verandert alleen een getalletje. Ik ga 2015 in met dezelfde fouten, dezelfde problemen. Er verandert helemaal niks. Er is geen nieuw begin.
Ik wil niet nog zo'n jaar hebben, ik wil niet dat iedereen aftelt en bij 0 denken: 'F*ck, ik heb 2015 gehaald en ik wil dood.'
In 2015 moet het veranderen, dat zeiden we vorig jaar ook al. Maar ik kan geen stappen zetten als mijn hoofd zo in oorlog is. Ik kan niet om hulp vragen als ik mezelf wil verstoppen, als ik af en toe op het punt sta om gewoon maar weg te gaan en niet meer terug te komen, als ik liever verdwijn dan met iemand praat. Maar in 2015 moet ik dat wel, toch?
Tot zover even mijn enorm positieve random gedachten in een brief aan niemand.
Pheebe,
Luister nu eens goed.
Je weet zelf best dat je elk doel kan berijken als je er echt voor gaat.
Maar is je doek nu echt nog tot 35 afvallen? Is je doen echt M vermoorden? Is je doel echt non-stop gemiddeld een 10 staan op je raport? Heb je echt liever slapeloze nachten en een sixpack?
Of wil je gewoon gelukkig zijn?
Hoe moeilijk is de keuze!
Een MBI van 10 maakt je neit gegelukkig. Een perfect raport maakt neit dat je ouders tijd voor je hebben. Als M door is ben je neit ineens happy.
Kijk naar jezelf! Je hebt jezelf hier ingegooid waar je zelf bij was.
Schouders eronder en er bovenop komen.
Dit slappe gedoe accepteer ik niet meer.
Pheebe
Luister nu eens goed.
Je weet zelf best dat je elk doel kan berijken als je er echt voor gaat.
Maar is je doek nu echt nog tot 35 afvallen? Is je doen echt M vermoorden? Is je doel echt non-stop gemiddeld een 10 staan op je raport? Heb je echt liever slapeloze nachten en een sixpack?
Of wil je gewoon gelukkig zijn?
Hoe moeilijk is de keuze!
Een MBI van 10 maakt je neit gegelukkig. Een perfect raport maakt neit dat je ouders tijd voor je hebben. Als M door is ben je neit ineens happy.
Kijk naar jezelf! Je hebt jezelf hier ingegooid waar je zelf bij was.
Schouders eronder en er bovenop komen.
Dit slappe gedoe accepteer ik niet meer.
Pheebe
lieve famillie,
toen mama dood was gegaan had ik geen zin meer in het leven.... dit had meerdere redenen,
mama ging dood en ze was de enige die me steun gaf mijn vader ook maar met mijn moeder was het anders, ik werd gepest en ik wist niet waarom er waren nog zoveel meer redenen maar dit waren de gevolgen.. mijn cijfers gingen eronder leiden, ik pleegde bijna zelfmoord, een juf was ingegrepen en alles werd alleen maar erger, ik kleedde me anders, ik werd aggressief.... totdat ik een droom kreeg van mijn moeder dat ze vertelde dat het niet goed was wat ik allemaal deed, ik weet dat het maar een droom was maar dat zou ze ook hebben gezegd als ze nog leefde dat weet ik zeker... ik kreeg steeds meer dromen over mijn moeder en het ging steeds beter met me ik kleedde me weer zoals eerst, mijn cijfers gingen weer omhoog, ik besloot nooit meer op het punt te staan om zelfmoord te plegen, ik werd niet meer aggressief ik werd weer gewoon het lieve leuke verlegen meisje.
nu gaat het al beter ik zit nu op de middelbare school ik heb 2 hele goede vriendinnen en ik heb ook gewone vriendinnen maar ik vind goede vriendinnen belangrijker
ik heb jullie dit verteld want jullie wisten dit niet en ik moest het wel vertellen
groetjes Thirza
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ik weet dat ik dit nooit zal versturen maar ik ben nu wel opgelucht dat ik het in ieder geval heb opgeschreven.
toen mama dood was gegaan had ik geen zin meer in het leven.... dit had meerdere redenen,
mama ging dood en ze was de enige die me steun gaf mijn vader ook maar met mijn moeder was het anders, ik werd gepest en ik wist niet waarom er waren nog zoveel meer redenen maar dit waren de gevolgen.. mijn cijfers gingen eronder leiden, ik pleegde bijna zelfmoord, een juf was ingegrepen en alles werd alleen maar erger, ik kleedde me anders, ik werd aggressief.... totdat ik een droom kreeg van mijn moeder dat ze vertelde dat het niet goed was wat ik allemaal deed, ik weet dat het maar een droom was maar dat zou ze ook hebben gezegd als ze nog leefde dat weet ik zeker... ik kreeg steeds meer dromen over mijn moeder en het ging steeds beter met me ik kleedde me weer zoals eerst, mijn cijfers gingen weer omhoog, ik besloot nooit meer op het punt te staan om zelfmoord te plegen, ik werd niet meer aggressief ik werd weer gewoon het lieve leuke verlegen meisje.
nu gaat het al beter ik zit nu op de middelbare school ik heb 2 hele goede vriendinnen en ik heb ook gewone vriendinnen maar ik vind goede vriendinnen belangrijker
ik heb jullie dit verteld want jullie wisten dit niet en ik moest het wel vertellen
groetjes Thirza
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ik weet dat ik dit nooit zal versturen maar ik ben nu wel opgelucht dat ik het in ieder geval heb opgeschreven.
Lieve E en S,
jullie zijn mijn beste vriendinnen en ik zou jullie niet opgeven voor wie dan ook. Maar ik ben niet jullie beste vriendin of ook maar een goede vriendin. ik ben maar een vriendin die je naast school niet ziet. jullie doen wel of ik waadevol en belangrijk voor jullie ben maar wat weten jullie nou van me? nee, jullie weten helemaal niets. jullie zien me in mijn persoon die ik zou willen zijn en jullie geloven me al k zeg dat ik me goed voel. en jullie geloven al mijn leugens over dingen die ik heb meegemaakt. nooit vragen jullie ergens op door. altijd moet ik het gesprek beginnen en ik ben al zo vaak zo pised op jullie geweest. niet alleen op jullie nee op heel de wereld en ik ben suicidaal geweest en nog steeds. en E ik weet dat jij het ook was en toen stond er een hele vriendengroep om je heen om je tegen te houden. en wie staat er om mijn heen? nee helemaal niemand. ik weet het jullie leven is ook niet heel fijn. maar jullie hebben mensen die je steunen en naar je luisteren. die aan jou vragen wat er aan de hand is zelfs als je zelf niets wil zeggen. maar zouden jullie dat bij mij doen? zou iemand het doen NEE!! ik wordt er helemaal gek van. ik denk dat ik dit jaar nog even "gezellig" afsluit en er dan een einde aan maak. ik over weeg het maar ik durf niet. ik denk dat zo leven nog beter zou zijn dat dood zijn en niets meer kunnen doen. ijullie zouden het waarschijnlijk niet eens merken dat ik weg ben. dus nee ik doe het niet en ga jullie dit hele jaar kwellen. en misschien volgend jaar...
tenminste ik zou jullie willen kwellen maar ja den ben ik jullie ook kwijt en heb ik echt niemand meer die naar me kijkt. ik doe gewoon niets en leef maar weer even zo door.
tot volgend jaar. misschien...
x
jullie zijn mijn beste vriendinnen en ik zou jullie niet opgeven voor wie dan ook. Maar ik ben niet jullie beste vriendin of ook maar een goede vriendin. ik ben maar een vriendin die je naast school niet ziet. jullie doen wel of ik waadevol en belangrijk voor jullie ben maar wat weten jullie nou van me? nee, jullie weten helemaal niets. jullie zien me in mijn persoon die ik zou willen zijn en jullie geloven me al k zeg dat ik me goed voel. en jullie geloven al mijn leugens over dingen die ik heb meegemaakt. nooit vragen jullie ergens op door. altijd moet ik het gesprek beginnen en ik ben al zo vaak zo pised op jullie geweest. niet alleen op jullie nee op heel de wereld en ik ben suicidaal geweest en nog steeds. en E ik weet dat jij het ook was en toen stond er een hele vriendengroep om je heen om je tegen te houden. en wie staat er om mijn heen? nee helemaal niemand. ik weet het jullie leven is ook niet heel fijn. maar jullie hebben mensen die je steunen en naar je luisteren. die aan jou vragen wat er aan de hand is zelfs als je zelf niets wil zeggen. maar zouden jullie dat bij mij doen? zou iemand het doen NEE!! ik wordt er helemaal gek van. ik denk dat ik dit jaar nog even "gezellig" afsluit en er dan een einde aan maak. ik over weeg het maar ik durf niet. ik denk dat zo leven nog beter zou zijn dat dood zijn en niets meer kunnen doen. ijullie zouden het waarschijnlijk niet eens merken dat ik weg ben. dus nee ik doe het niet en ga jullie dit hele jaar kwellen. en misschien volgend jaar...
tenminste ik zou jullie willen kwellen maar ja den ben ik jullie ook kwijt en heb ik echt niemand meer die naar me kijkt. ik doe gewoon niets en leef maar weer even zo door.
tot volgend jaar. misschien...
x
deze brief zou ik sturen als het nodig is aan m'n vader. het zou mn laatse brief zijn
lieve papa,
je weet niet waar ik allemaal mee rond loop. want je bent er nooit. en als je er bent moeot het gezellig zijn. ik vertel je nooit iets dus je zal ook nooit snappen waarom ik dit ga doen. papa ik ben een stuk dunner dan jij maar draai je hand eens om. zie je die aders? de mijne heb ik net doorgesneden. zo een klein sneedje. want je ze liggen al bijna helemaal open dus waarom niet. succes met verder leven en lap mn broertje even op want hij heeft nu niemand meer om zn agressie op te uiten
succes met jou leven.
mama als je dit leest: ik haat je. succes
lieve papa,
je weet niet waar ik allemaal mee rond loop. want je bent er nooit. en als je er bent moeot het gezellig zijn. ik vertel je nooit iets dus je zal ook nooit snappen waarom ik dit ga doen. papa ik ben een stuk dunner dan jij maar draai je hand eens om. zie je die aders? de mijne heb ik net doorgesneden. zo een klein sneedje. want je ze liggen al bijna helemaal open dus waarom niet. succes met verder leven en lap mn broertje even op want hij heeft nu niemand meer om zn agressie op te uiten
succes met jou leven.
mama als je dit leest: ik haat je. succes
Deze brief wil ik aan een leuk meisje in mijn klas schrijven:
Hi ...(ik wil geen namen noemen),
Ik vind je al leuk sinds de eerste en vroeg me af of je een keer met me uit wil?
Groetjes J
Hi ...(ik wil geen namen noemen),
Ik vind je al leuk sinds de eerste en vroeg me af of je een keer met me uit wil?
Groetjes J
Deze brief wil ik aan een vroegere vriendin schrijven:
Hey,
Sorry dat ik dit zeg, maar ik haat je. Ik snap je niet. Echt niet. Waarom geef je me begin van de zomervakantie nog een knuffel en doe je aardig? En dan de eerste dag van school negeer je me, oké kan gebeuren, wist ik veel. En toen fietste je opeens niet meer mee? Zonder het tegen mij te zeggen? Maar wel tegen mijn andere vriendin waar je ook mee fietste? Waarom niet tegen mij? Weet je wel wat je allemaal hebt verpest voor mij. Mijn andere vriendin wil afstand van me nemen, omdat ze met de anderen om wil gaan. Oké, ik maak wel weer nieuwe vrienden, not. En jij met je nieuwe vriendinnen, super dat je mijn leven hebt verpest. Ik heb helemaal niemand meer. Dankjewel dat je me vriendloos hebt gemaakt.
Doei
Hey,
Sorry dat ik dit zeg, maar ik haat je. Ik snap je niet. Echt niet. Waarom geef je me begin van de zomervakantie nog een knuffel en doe je aardig? En dan de eerste dag van school negeer je me, oké kan gebeuren, wist ik veel. En toen fietste je opeens niet meer mee? Zonder het tegen mij te zeggen? Maar wel tegen mijn andere vriendin waar je ook mee fietste? Waarom niet tegen mij? Weet je wel wat je allemaal hebt verpest voor mij. Mijn andere vriendin wil afstand van me nemen, omdat ze met de anderen om wil gaan. Oké, ik maak wel weer nieuwe vrienden, not. En jij met je nieuwe vriendinnen, super dat je mijn leven hebt verpest. Ik heb helemaal niemand meer. Dankjewel dat je me vriendloos hebt gemaakt.
Doei
hai Ikkeanno, (mezelf)
waarom luister jij alleen maar naar jezelf >?
waarom luister jij nou nooit is naar wat andere van jou zeggen of tegen jou zeggen?
Je denkt alleen maar negatief over jezelf, dat moet echt veranderen.!
Andere denken helemaal niet stom over je, dat denk je alleen maar zelf.
Luister ook niet naar die stem in je hoofd die je zegt dat je moet afvallen, zij is nep!
Ga in 2015 gezond leven zonder van die rare pro ana tips!! de weegschaal moet weg, hij heeft controle over je wat jij helemaal niet wilt.
Ook overgeven komen je ouders een keer achter dus stop!
Ik hoop dat het gaat lukken, dit is wel je goede voornemen!
x
wauw, geen woorden voor de brieven die de rest schreef! Knap dat jullie het zo opschrijven
waarom luister jij alleen maar naar jezelf >?
waarom luister jij nou nooit is naar wat andere van jou zeggen of tegen jou zeggen?
Je denkt alleen maar negatief over jezelf, dat moet echt veranderen.!
Andere denken helemaal niet stom over je, dat denk je alleen maar zelf.
Luister ook niet naar die stem in je hoofd die je zegt dat je moet afvallen, zij is nep!
Ga in 2015 gezond leven zonder van die rare pro ana tips!! de weegschaal moet weg, hij heeft controle over je wat jij helemaal niet wilt.
Ook overgeven komen je ouders een keer achter dus stop!
Ik hoop dat het gaat lukken, dit is wel je goede voornemen!
x
wauw, geen woorden voor de brieven die de rest schreef! Knap dat jullie het zo opschrijven
Aan mijn familie, vriendinnen, leerkracht,
Ik haat jullie allemaal! Ik ben kapot... En jullie hebben daaraan meegeholpen. En nu ben ik depressief en kunnen jullie me niet helpen.
Het enige wat jullie doen is me nog erger pijn doen. En dan zeggen dat ik harder moet vechten. Ik vecht al zo hard! Hebben jullie dat niet door dan??
Vriendinnen: Vriendinnen??? Jullie zijn geen echte vriendinnen. Echte vriendinnen horen er te zijn voor je. Maar ik ben niet belangrijk genoeg.
Jullie hebben niet door hoe slecht het gaat. Omdat ik altijd een masker op heb. En als ik het eens vertel hoe het echt gaat, lopen jullie weg
en gaan jullie zo snel mogelijk over op een ander onderwerp. Vertrouwen kan ik jullie ook niet. Ik dacht dat ik mijn verhaal bij jullie kwijt kon,
dat jullie er voor mij zouden zijn. Maar ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg. Bedankt, dat jullie mij nog meer pijn doen.
Leerkracht S: Ik vond je geweldig, je was er voor me, je steunde me, ik kon altijd bij je terecht en je deed alles voor me. Maar nu negeer je me en laat je me in de steek. Je hebt geen tijd meer voor me, omdat ik niet meer je leerling ben. Ik had gedacht dat ik jou nog zou kunnen vertrouwen. Dat jij er dan nog voor mij zou zijn. Je was de enigste met wie ik kon praten, die ik vertrouwde en aan wie ik echt wat had. Maar jij vond het te heftig, en durfde dat niet te zeggen. Ik had je nodig, maar jij liep ook al weg. Ik mis je, en toch haat ik je ook.
Familielid L: Bedankt, dat je me zoveel pijn hebt gedaan. Vanbuiten, maar ook diep vanbinnen. Jij kon alles doen, terwijl je iedereen kapot maakte. Jij kreeg alle aandacht, iedereen was er voor jou. En niemand had door dat je mij kapot hebt gemaakt. En de rest van ons gezin ook. Ik haat je!! Je weet niet hoeveel je voor mij verpest heb, hoe bang ik voor je was, je zal het nooit begrijpen, maar toch haat ik je!!
Sorry dat ik nu iedereen kapot maak. Ik ben te slecht om te leven. Ik kan alleen maar negatief zijn. Ik doe toch alles verkeerd. Waarom kan ik niet gelukkig zijn?
Ik weet dat ik hulp moet, maar ik kan niemand meer vertrouwen. Ik durf het niet meer. Wat doe ik hier nog?
Ik haat jullie allemaal! Ik ben kapot... En jullie hebben daaraan meegeholpen. En nu ben ik depressief en kunnen jullie me niet helpen.
Het enige wat jullie doen is me nog erger pijn doen. En dan zeggen dat ik harder moet vechten. Ik vecht al zo hard! Hebben jullie dat niet door dan??
Vriendinnen: Vriendinnen??? Jullie zijn geen echte vriendinnen. Echte vriendinnen horen er te zijn voor je. Maar ik ben niet belangrijk genoeg.
Jullie hebben niet door hoe slecht het gaat. Omdat ik altijd een masker op heb. En als ik het eens vertel hoe het echt gaat, lopen jullie weg
en gaan jullie zo snel mogelijk over op een ander onderwerp. Vertrouwen kan ik jullie ook niet. Ik dacht dat ik mijn verhaal bij jullie kwijt kon,
dat jullie er voor mij zouden zijn. Maar ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg. Bedankt, dat jullie mij nog meer pijn doen.
Leerkracht S: Ik vond je geweldig, je was er voor me, je steunde me, ik kon altijd bij je terecht en je deed alles voor me. Maar nu negeer je me en laat je me in de steek. Je hebt geen tijd meer voor me, omdat ik niet meer je leerling ben. Ik had gedacht dat ik jou nog zou kunnen vertrouwen. Dat jij er dan nog voor mij zou zijn. Je was de enigste met wie ik kon praten, die ik vertrouwde en aan wie ik echt wat had. Maar jij vond het te heftig, en durfde dat niet te zeggen. Ik had je nodig, maar jij liep ook al weg. Ik mis je, en toch haat ik je ook.
Familielid L: Bedankt, dat je me zoveel pijn hebt gedaan. Vanbuiten, maar ook diep vanbinnen. Jij kon alles doen, terwijl je iedereen kapot maakte. Jij kreeg alle aandacht, iedereen was er voor jou. En niemand had door dat je mij kapot hebt gemaakt. En de rest van ons gezin ook. Ik haat je!! Je weet niet hoeveel je voor mij verpest heb, hoe bang ik voor je was, je zal het nooit begrijpen, maar toch haat ik je!!
Sorry dat ik nu iedereen kapot maak. Ik ben te slecht om te leven. Ik kan alleen maar negatief zijn. Ik doe toch alles verkeerd. Waarom kan ik niet gelukkig zijn?
Ik weet dat ik hulp moet, maar ik kan niemand meer vertrouwen. Ik durf het niet meer. Wat doe ik hier nog?
Hoi,
Dit is een brief voor mijn ouders die ik schreef op het moment dat ik opgenomen was voor mijn eetstoornis.
Ik besef mij heel goed hoeveel schade ik d.m.v. mijn eetstoornis heb aangericht in het gezin, ik heb jullie zoveel pijn en verdriet gedaan en ik besef nu dat jullie je ontzettend machteloos gevoeld moeten hebben. Ik was vaak bang dat jullie minder van mij hielden, omdat ik zoveel frustraties heb veroorzaakt door het hebben van een eetstoornis. Eigenlijk wilde ik gewoon de perfecte dochter voor jullie zijn, net zoals ik graag de perfecte zus, vriendin, enzovoorts wilde zijn. Het zoveel mogelijk naar de zin maken voor iedereen, helaas bereikte ik enkel het tegenovergestelde met mijn gedrag.
Dit is een brief voor mijn ouders die ik schreef op het moment dat ik opgenomen was voor mijn eetstoornis.
Ik besef mij heel goed hoeveel schade ik d.m.v. mijn eetstoornis heb aangericht in het gezin, ik heb jullie zoveel pijn en verdriet gedaan en ik besef nu dat jullie je ontzettend machteloos gevoeld moeten hebben. Ik was vaak bang dat jullie minder van mij hielden, omdat ik zoveel frustraties heb veroorzaakt door het hebben van een eetstoornis. Eigenlijk wilde ik gewoon de perfecte dochter voor jullie zijn, net zoals ik graag de perfecte zus, vriendin, enzovoorts wilde zijn. Het zoveel mogelijk naar de zin maken voor iedereen, helaas bereikte ik enkel het tegenovergestelde met mijn gedrag.
Lieve papa en mama,
Ik hou van jullie echt waar! Maar als jullie samen zijn hou is wat minder van jullie. Waarom altijd over alles een ruzie? Het kan gaan over de stomste dingen. Het eten (als iemand weer wat anders eet), hoelaat iemand thuis is. Zelfs als ik ruzie maak met ****** gaan jullie je er mee bemoeien en ga ik naar boven gaan jullie lopen schreeuwen terwijl ik dat ook niet mag. Nog maals ik hou van jullie maar door jullie ga ik kapot. Ik wordt gewoon zo verdrietig van al dat geruzie. Voor de buitenwereld zijn wij het perfecte gezin maar eigenlijk zijn wij niet perfect. Tuurlijk ben irritant en hebben jullie het zwaar met puberende kinderen maar ik heb er echt last van. Ik ben er vandaag achter gekomen dat het eigenlijk niet kan zo. Ik ben er aan gewend want het nu al bijna 3 jaar zo. Maar het is niet normaal. Een normaal gezin is leuk heeft geen ruzie (af en toe denk ik). Soms zijn wij leuk. Heel soms. Maar op vakantie schaam ik me voor ons hoe wij doen op de camping. Iedereen die ons dan ziet en hoort. Als er mensen gaan logeren of als er vriendinnen komen schaam ik me dood. soms maken jullie ook ruzie op een verjaardag. Waarom gaan jullie niet scheiden of naar zo'n gesprek ding? Ik wil niet dat jullie gaan scheiden maar soms wordt ik gewoon helemaal gek.
Papa en mama zouden jullie op willen houden met ruzien? Ik ga er niet alleen kapot maar ******* ook.
Ik hou van jullie echt waar! Maar als jullie samen zijn hou is wat minder van jullie. Waarom altijd over alles een ruzie? Het kan gaan over de stomste dingen. Het eten (als iemand weer wat anders eet), hoelaat iemand thuis is. Zelfs als ik ruzie maak met ****** gaan jullie je er mee bemoeien en ga ik naar boven gaan jullie lopen schreeuwen terwijl ik dat ook niet mag. Nog maals ik hou van jullie maar door jullie ga ik kapot. Ik wordt gewoon zo verdrietig van al dat geruzie. Voor de buitenwereld zijn wij het perfecte gezin maar eigenlijk zijn wij niet perfect. Tuurlijk ben irritant en hebben jullie het zwaar met puberende kinderen maar ik heb er echt last van. Ik ben er vandaag achter gekomen dat het eigenlijk niet kan zo. Ik ben er aan gewend want het nu al bijna 3 jaar zo. Maar het is niet normaal. Een normaal gezin is leuk heeft geen ruzie (af en toe denk ik). Soms zijn wij leuk. Heel soms. Maar op vakantie schaam ik me voor ons hoe wij doen op de camping. Iedereen die ons dan ziet en hoort. Als er mensen gaan logeren of als er vriendinnen komen schaam ik me dood. soms maken jullie ook ruzie op een verjaardag. Waarom gaan jullie niet scheiden of naar zo'n gesprek ding? Ik wil niet dat jullie gaan scheiden maar soms wordt ik gewoon helemaal gek.
Papa en mama zouden jullie op willen houden met ruzien? Ik ga er niet alleen kapot maar ******* ook.
KUT pestkoppen,
Jullie hebben mijn leven verpest, hebben mijn PTSS en een vertrouwingsproblemen gegeven!
Ik heb mezelf ooit dagenlang uitgehongerd omdat ik dik was volgens jullie , heb 3 keer langs het spoor gestaan maar ben weggehaald door wat mensen!
Heb problemen gehad op school, 4 jaar speciaal onderwijs en nu een opleiding voor het niveau van een 6 jarige!
Allemaal omdat jullie zo stoer waren om een grote bek open te trekken tegen mij, mijn te pesten, uit te schelden, te slaan, te verwonden, te bedreigen!
Leraren zagen het nooit! Niemand zag het, want mensen zijn blind voor problemen.
Nu komt er ook nog eens bij dat mijn ouders gaan scheiden, dat is niet jullie schuld!
Maar het is wel jullie schuld dat ik hier nu 100x zo moeilijk mee kan omgaan!
VIEZE FLIKKERS!
Ooit kom ik jullie tegen en dan zullen jullie het horen, zullen jullie zien wat jullie mij hebben aangedaan en zeker weten spijt hebben!
Ik zal jullie nooit vergeven wat jullie hebben gedaan!
NOOIT VAN MIJN LEVEN!
Want ik heb het, en kom er nooit meer vanaf!
Jullie hebben mijn hele leven verpest!
Alles !
Mijn scholing, mijn toekomst, mijn houding en vertrouwen in de liefde!
Alles!
Hoe ik over station loop!
ALLES!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ben ontzettend boos en ik hoop voor jullie dat ik je niet tegenkom op een verkeerd moment!
Want je krijgt het g**** allemaal op je dak!
!!! DOEI , Tot ziens in de HEL!
Want daar horen pestkoppen thuis!
Jullie hebben mijn leven verpest, hebben mijn PTSS en een vertrouwingsproblemen gegeven!
Ik heb mezelf ooit dagenlang uitgehongerd omdat ik dik was volgens jullie , heb 3 keer langs het spoor gestaan maar ben weggehaald door wat mensen!
Heb problemen gehad op school, 4 jaar speciaal onderwijs en nu een opleiding voor het niveau van een 6 jarige!
Allemaal omdat jullie zo stoer waren om een grote bek open te trekken tegen mij, mijn te pesten, uit te schelden, te slaan, te verwonden, te bedreigen!
Leraren zagen het nooit! Niemand zag het, want mensen zijn blind voor problemen.
Nu komt er ook nog eens bij dat mijn ouders gaan scheiden, dat is niet jullie schuld!
Maar het is wel jullie schuld dat ik hier nu 100x zo moeilijk mee kan omgaan!
VIEZE FLIKKERS!
Ooit kom ik jullie tegen en dan zullen jullie het horen, zullen jullie zien wat jullie mij hebben aangedaan en zeker weten spijt hebben!
Ik zal jullie nooit vergeven wat jullie hebben gedaan!
NOOIT VAN MIJN LEVEN!
Want ik heb het, en kom er nooit meer vanaf!
Jullie hebben mijn hele leven verpest!
Alles !
Mijn scholing, mijn toekomst, mijn houding en vertrouwen in de liefde!
Alles!
Hoe ik over station loop!
ALLES!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ik ben ontzettend boos en ik hoop voor jullie dat ik je niet tegenkom op een verkeerd moment!
Want je krijgt het g**** allemaal op je dak!
!!! DOEI , Tot ziens in de HEL!
Want daar horen pestkoppen thuis!
Lieve J,
Aks jij naar me toe rent en je kleine armpjes om mee heen staat, dan geef je me het gevoel dat ik er mag zijn.
Je bent zo bijzonder, zo anders dan de rest.
Als je ouders af en toe over je zeuren kan ik niet anders dan zeggen hoe speciaal je bent.
Lieverd, voor mij ben je spesiaal.
Zo druk, zo vrolijk, de wil om te winnen.
Als je huilend op me af loopt en ik je tegemoet kom en je op mijn heup zet, dan voel ik me eventjes nodig. Niemand lijkt je te kunnen troosten. Je ouders niet, je vrienden niet, de trainer niet. Maar na nog geen minuut op de heup van je juf lach je al weer. Dansen er weer lichtjes in jou ogen.
Iedereen, inclusief je ouders, mogen vinden wat ze vinden. Ik hou van je. Voor mij ben je belangrijk. Ik vind je spesiaal.
Liefs,
Je juf
Aks jij naar me toe rent en je kleine armpjes om mee heen staat, dan geef je me het gevoel dat ik er mag zijn.
Je bent zo bijzonder, zo anders dan de rest.
Als je ouders af en toe over je zeuren kan ik niet anders dan zeggen hoe speciaal je bent.
Lieverd, voor mij ben je spesiaal.
Zo druk, zo vrolijk, de wil om te winnen.
Als je huilend op me af loopt en ik je tegemoet kom en je op mijn heup zet, dan voel ik me eventjes nodig. Niemand lijkt je te kunnen troosten. Je ouders niet, je vrienden niet, de trainer niet. Maar na nog geen minuut op de heup van je juf lach je al weer. Dansen er weer lichtjes in jou ogen.
Iedereen, inclusief je ouders, mogen vinden wat ze vinden. Ik hou van je. Voor mij ben je belangrijk. Ik vind je spesiaal.
Liefs,
Je juf
Dit is een brief voor alle mensen die me hebben gekwetst
bedankt 'vriendinnen' dat jullie mijn geheim doorvertellen en mij heel hard hebben gekwetst dat ik elke dag moet huilen en slechte punten krijg, bedankt om te doen alsof jullie echte vriendinnen zijn maar achter mn rug roddelen jullie altijd en bedankt om mij altijd achter te laten en niet eens 2x nadenken hoe het met mij is, dankje populaire meisjes om mij uit te lachen, mij raar aan te kijken, het heeft mij heel hard gekwetst dat ik mezelf sneed, dankje pestkoppen om mij uit te lachen en te roddelen over mij, terwijl jullie zelf sukkels zijn en zelf worden uitgelachen en jullie zijn echt lelijk ik meen het, dankje mensen die mij voorschut hebben gezet, door altijd te zeggen: wanneer ga je eens vrienden maken. je moet veel meer praten. maar ik heb autisme, voor mij is dat heel moeilijk. bedankt mama en papa dat jullie mij niet accepteren dat ik lesbisch ben, mij hebben mishandeld en nooit geloven, door jullie kan ik nooit een normaal leven krijgen
en nu een brief aan mezelf:
beste domme ik
ik heb heel veel fouten gemaakt,
met zaken waar ik niks mee te maken had heb bemoeit, naar mensen kijken voor te kijken en zij denken dus dat ik hen bekijk, dingen doorgezegt maar de persoon zelf heeft nooit gezegt dat ik het niet mocht doorzeggen en ik had t maar tegen 1 iemand gezegt, mij gesneden voor aandacht, nu schaam ik mij ervoor, mensen gekwetst, mensen uitlachen, nu heb ik echt spijt want nu doet iedereen k*t tegen mij
bedankt 'vriendinnen' dat jullie mijn geheim doorvertellen en mij heel hard hebben gekwetst dat ik elke dag moet huilen en slechte punten krijg, bedankt om te doen alsof jullie echte vriendinnen zijn maar achter mn rug roddelen jullie altijd en bedankt om mij altijd achter te laten en niet eens 2x nadenken hoe het met mij is, dankje populaire meisjes om mij uit te lachen, mij raar aan te kijken, het heeft mij heel hard gekwetst dat ik mezelf sneed, dankje pestkoppen om mij uit te lachen en te roddelen over mij, terwijl jullie zelf sukkels zijn en zelf worden uitgelachen en jullie zijn echt lelijk ik meen het, dankje mensen die mij voorschut hebben gezet, door altijd te zeggen: wanneer ga je eens vrienden maken. je moet veel meer praten. maar ik heb autisme, voor mij is dat heel moeilijk. bedankt mama en papa dat jullie mij niet accepteren dat ik lesbisch ben, mij hebben mishandeld en nooit geloven, door jullie kan ik nooit een normaal leven krijgen
en nu een brief aan mezelf:
beste domme ik
ik heb heel veel fouten gemaakt,
met zaken waar ik niks mee te maken had heb bemoeit, naar mensen kijken voor te kijken en zij denken dus dat ik hen bekijk, dingen doorgezegt maar de persoon zelf heeft nooit gezegt dat ik het niet mocht doorzeggen en ik had t maar tegen 1 iemand gezegt, mij gesneden voor aandacht, nu schaam ik mij ervoor, mensen gekwetst, mensen uitlachen, nu heb ik echt spijt want nu doet iedereen k*t tegen mij
brief aan mijn ex:
hoi j
ik zoiu je willen bedanken, bedanken voor al het leed wat je mij hebt aangedaan toen je het uitmaakte. toen we een relatie kregen voelde ik me de gellukigste persoon op aarde, niemand kon me nog stuk maken, ik dacht "de ware" gevonden te hebben. de eerste 2 weken bleef het zo maar daarna veranderde het. je gaf mijn telefoon nummer aan een of ander ventje in je taxi, als gevolg dat ik bedreigt wordt met de dood. ( btw nog bedankt daarvoor). je moeder wordt boos op je en dan ga je op eens heel zielig doen zo van "ik ben zo kut. je bent te goed voor mij". en weet je wat ik toen deed? ik was er voor je, dag in dag uit. want ik wist jij bent de ware voor mij. maar dan een weekje later als het alweer beter begon te worden. begin je raar te doen. het begint met mij te ontlopen. dan ga je me ook nog eens compleet negeren. mij best dat je dat deed maar had dan tenminste vertelt waarom. omdat je te laf was om te vertellen waarom raakte ik depressief. ik wilde. want de enige persoon op deze aardbol die mij nog vrolijk kon maken begon mij te negeren. een week later (toevalig precies op de dag dat we een maand verkering zouden hebben) zeg je tegen me dat je "nog niet klaar voor een vriendje bent" terwijl je daarvoor er al zeker twee had gehad. nadat je dit had gezecht begon het negeren weer. na een mand van diepe depressie begon je op eens weer tegen mij te praten. je zei dat je gwn vrienden wou zijn, ik dacht oke dan praat ze tenminste weer met me. nou nee. het negeren ging weer verder en hier zijn we nu 2 maanden nadat het uitging nog steeds als "vrienden"
je had gelijk ik ben inderdaad te goed voor jou. als je ooit nog weer eens bij mij terug wil komen. dan kom je maar, weet wel dat ik nu nog steeds en altijd jou de ware zal vinden. maar ik weet al dat je nooit meer terug zal komen, je gaat alleen nog maar om met die dikzak die denkt dat hij stoer is omdat hij zogenaamd kan hacken.
met ONvriendelijke groeten: bram
hoi j
ik zoiu je willen bedanken, bedanken voor al het leed wat je mij hebt aangedaan toen je het uitmaakte. toen we een relatie kregen voelde ik me de gellukigste persoon op aarde, niemand kon me nog stuk maken, ik dacht "de ware" gevonden te hebben. de eerste 2 weken bleef het zo maar daarna veranderde het. je gaf mijn telefoon nummer aan een of ander ventje in je taxi, als gevolg dat ik bedreigt wordt met de dood. ( btw nog bedankt daarvoor). je moeder wordt boos op je en dan ga je op eens heel zielig doen zo van "ik ben zo kut. je bent te goed voor mij". en weet je wat ik toen deed? ik was er voor je, dag in dag uit. want ik wist jij bent de ware voor mij. maar dan een weekje later als het alweer beter begon te worden. begin je raar te doen. het begint met mij te ontlopen. dan ga je me ook nog eens compleet negeren. mij best dat je dat deed maar had dan tenminste vertelt waarom. omdat je te laf was om te vertellen waarom raakte ik depressief. ik wilde. want de enige persoon op deze aardbol die mij nog vrolijk kon maken begon mij te negeren. een week later (toevalig precies op de dag dat we een maand verkering zouden hebben) zeg je tegen me dat je "nog niet klaar voor een vriendje bent" terwijl je daarvoor er al zeker twee had gehad. nadat je dit had gezecht begon het negeren weer. na een mand van diepe depressie begon je op eens weer tegen mij te praten. je zei dat je gwn vrienden wou zijn, ik dacht oke dan praat ze tenminste weer met me. nou nee. het negeren ging weer verder en hier zijn we nu 2 maanden nadat het uitging nog steeds als "vrienden"
je had gelijk ik ben inderdaad te goed voor jou. als je ooit nog weer eens bij mij terug wil komen. dan kom je maar, weet wel dat ik nu nog steeds en altijd jou de ware zal vinden. maar ik weet al dat je nooit meer terug zal komen, je gaat alleen nog maar om met die dikzak die denkt dat hij stoer is omdat hij zogenaamd kan hacken.
met ONvriendelijke groeten: bram
Lieve zelfmoordgedachten,
Ik liet jullie toe en jullie blijven maar. Stromen toe..
Misschien is het wel zo dat jullie dat van mij mogen.
Jullie beloven me een oplossing. Dat klinkt aantrekkelijk.
Jullie zijn toch niet zo erg? Alle gevoelens mogen er toch zijn?
Ik heb door dat jullie er zijn. Nou, en als ik dat toch nog gewoon weet, dan is het toch goed?
Ik ben hier. Jullie zijn daar. Maar, soms komen jullie toch wel erg dichtbij..
Jullie knijpen mijn keel bijeen, sluiten me op..
Drukken me helemaal naar de grond. Dat is niet de bedoeling..
Ik zou jullie graag tegengaan. Maar jullie zijn met velen..
En ik ben alleen. Weer alleen, eenzaam, intense eenzaamheid is wat ik voel.
En nu pakken jullie me bij mijn schouders vast, lieflijk, jullie laten me niet alleen.
Zeggen tegen me dat het misschien toch wel een goede oplossing is.
Alles zou klaar zijn. Het woord rust is jullie lokaas.
Maar diep van binnen weet ik: IK BEN EN BLIJF DE BAAS!
Lieve groet voor in de hel, daar waar jullie mogen blijven,
Bepositive!
Ik liet jullie toe en jullie blijven maar. Stromen toe..
Misschien is het wel zo dat jullie dat van mij mogen.
Jullie beloven me een oplossing. Dat klinkt aantrekkelijk.
Jullie zijn toch niet zo erg? Alle gevoelens mogen er toch zijn?
Ik heb door dat jullie er zijn. Nou, en als ik dat toch nog gewoon weet, dan is het toch goed?
Ik ben hier. Jullie zijn daar. Maar, soms komen jullie toch wel erg dichtbij..
Jullie knijpen mijn keel bijeen, sluiten me op..
Drukken me helemaal naar de grond. Dat is niet de bedoeling..
Ik zou jullie graag tegengaan. Maar jullie zijn met velen..
En ik ben alleen. Weer alleen, eenzaam, intense eenzaamheid is wat ik voel.
En nu pakken jullie me bij mijn schouders vast, lieflijk, jullie laten me niet alleen.
Zeggen tegen me dat het misschien toch wel een goede oplossing is.
Alles zou klaar zijn. Het woord rust is jullie lokaas.
Maar diep van binnen weet ik: IK BEN EN BLIJF DE BAAS!
Lieve groet voor in de hel, daar waar jullie mogen blijven,
Bepositive!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
