Dit topic is voor iedereen,
Maakt niet uit wie je bent, wat je hebt gedaan of wat juist niet. Je bent welkom zoals je bent: Slachtoffer, dader, toeschouwer, hulpverleenster etc. etc.
De bedoeling is simpel: Schrijf een brief, een brief die je in het echt nooit zou durven verzenden.
Voorbeeld:
Je bent verkracht, schrijf een brief aan je verkrachter.
of je bent in de steek gelaten, schrijf diegene een brief.
Of schrijf juist een brief aan degene die je altijd heeft geholpen
of aan iemand die is overleden en waarje graag nog wat tegen wilt zeggen.
De keuze is aan jou. Alles mag, alles kan, zolang je maar respectvol bent tegen andere forumgebruikers.
Ook reageren op elkaars brieven is toegestaan.
Brieven mogen in elke vorm geschreven worden (dichtvorm, dagboekvorm, verhaalvorm etc.) zolang het maar 'real' is en aan iemand (al gebruik je niet de echt naam) gericht is.
En wie weet...
Wie weet komt er ooit een dag dat je je brief durft te verzenden en je verleden plaats maakt voor het heden.
Succes!
PS: Je mag zoveel brieven schrijven als je wilt!
Bladzijde 1 / 8
deze brief wil ik naar mijn ouders schrijven.
hey
bedankt voor alles wat jullie me hebben aangedaan! bedankt papa voor al die nachten,al die dagen,dat jij mij pijn hebt gedaan en dingen met me hebt gedaan die ik niet wilde,en bedankt voor het litteken op mijn arm,dat nooit zal verdwijnen! bedankt mama voor de steun die ik niet kreeg,maar alleen de scheldwoorden die een klap in mijn gezicht waren,bedankt allebij voor alles in mij te beschadigen,door jullie werd ik mensenschuw,was ik bang voor iedereen,ik heb weken in een instelling gezeten,met psychische behandelingen,nu moet ik nog altijd naar een psychologe,voor hulp,om alles in het verleden te kunnen verwerken,en om met mensen om te kunnen gaan.
dankje voor alle trauma's,maar weet dat je mijn leven kappot hebt gemaakt,ik zou het verleden nooit kunnen vergeten,en altijd mij schamen voor mijn littekens,maar weet ook dat jullie me sterker hebben gemaakt,en dat ik heb gevochten voor het leven en nu nog.
ik zit nu in een pleeggezin,en ben daar gelukkig,dit is mijn nieuwe gezin,dit is mijn nieuwe leven,en ik hoop uit het diepste van mijn hart dat jullie ooit beseffen wat jullie mij al die jaren hebben aangedaan,wat er al die jaren is gebeurd zal ik jullie nooit kunnen vergeven,maar ik hoop gewoon dat jullie ooit op een dag tegen jezelf zeggen van:'wat hebben we haar aangedaan,al die jaren'
een sorry hoef ik niet te krijgen,ik hoef geen exuses meer,daar is het te laat voor,
houd je goed!!
nadia-xx
hey
bedankt voor alles wat jullie me hebben aangedaan! bedankt papa voor al die nachten,al die dagen,dat jij mij pijn hebt gedaan en dingen met me hebt gedaan die ik niet wilde,en bedankt voor het litteken op mijn arm,dat nooit zal verdwijnen! bedankt mama voor de steun die ik niet kreeg,maar alleen de scheldwoorden die een klap in mijn gezicht waren,bedankt allebij voor alles in mij te beschadigen,door jullie werd ik mensenschuw,was ik bang voor iedereen,ik heb weken in een instelling gezeten,met psychische behandelingen,nu moet ik nog altijd naar een psychologe,voor hulp,om alles in het verleden te kunnen verwerken,en om met mensen om te kunnen gaan.
dankje voor alle trauma's,maar weet dat je mijn leven kappot hebt gemaakt,ik zou het verleden nooit kunnen vergeten,en altijd mij schamen voor mijn littekens,maar weet ook dat jullie me sterker hebben gemaakt,en dat ik heb gevochten voor het leven en nu nog.
ik zit nu in een pleeggezin,en ben daar gelukkig,dit is mijn nieuwe gezin,dit is mijn nieuwe leven,en ik hoop uit het diepste van mijn hart dat jullie ooit beseffen wat jullie mij al die jaren hebben aangedaan,wat er al die jaren is gebeurd zal ik jullie nooit kunnen vergeven,maar ik hoop gewoon dat jullie ooit op een dag tegen jezelf zeggen van:'wat hebben we haar aangedaan,al die jaren'
een sorry hoef ik niet te krijgen,ik hoef geen exuses meer,daar is het te laat voor,
houd je goed!!
nadia-xx
Lieve L
Jij en ik hebben iets met elkaar.
Nu komt er een nieuw meisje op de groep
ik ben bang dat je niet meer met mij wil maar met haar.
Ik hoop dat dat nooit van toepassing komt.
Ik hou van je! Xxx R
Jij en ik hebben iets met elkaar.
Nu komt er een nieuw meisje op de groep
ik ben bang dat je niet meer met mij wil maar met haar.
Ik hoop dat dat nooit van toepassing komt.
Ik hou van je! Xxx R
Liefste Sukkel
ik wil je nog bedanken voor de jaren die je me hebt laten lijden
ik wil je ook nog feliciteren omdat ik door jou in een klein breekbaar ding die bang is voor mensen ben veranderd
als dat de bedoeling was dan is het je goed gelukt, proficiat !
ik heb een kind door jou gekregen, ik moet bijna bevallen... je zal haar nooit zien haar naam, zul je ooit met een beetje geluk ooit horen
ik laat je maar zodat je je niet te schuldig voeld tot nooit meer, hattelijke groeten
Ps : bedankt voor het verpesten van m'n leven!
Ps²:de gevangenis zal je goed doen ....
ik wil je nog bedanken voor de jaren die je me hebt laten lijden
ik wil je ook nog feliciteren omdat ik door jou in een klein breekbaar ding die bang is voor mensen ben veranderd
als dat de bedoeling was dan is het je goed gelukt, proficiat !
ik heb een kind door jou gekregen, ik moet bijna bevallen... je zal haar nooit zien haar naam, zul je ooit met een beetje geluk ooit horen
ik laat je maar zodat je je niet te schuldig voeld tot nooit meer, hattelijke groeten
Ps : bedankt voor het verpesten van m'n leven!
Ps²:de gevangenis zal je goed doen ....
heey
ik heb je brief helemaal gelezen,echt waar respect meis,
ik leef met je mee
nadia-xx
ik heb je brief helemaal gelezen,echt waar respect meis,
ik leef met je mee
nadia-xx
Aan de pesters van de basisschool.
Jullie vonden het leuk om mijn leven kapot te maken, door mij lelijk te noemen, mij dood te wensen en al die andere dingen die jullie gezegd hebben.
Ik kan jullie vertellen dat het jullie aardig is gelukt! Jullie hebben mijn zelfvertrouwen omlaag gehaald en mij weggepest. Jullie vroegen mij naar een andere school te gaan, dat heb ik gedaan. Maar de dag dat jullie hoorden dat ik wegging deden jullie ineens heel anders tegen me. Soms kom ik nu nog een paar van jullie tegen als ik op de fiets zit. Sommige durven niks te zeggen, en anderen schreeuwen over straat: Je was lelijk en je bent lelijk! En het is gewoon zo dom dat ik jullie mijn leven heb laten verwoesten. Ik begon aan zelfbeschadiging, ik had geen zin in eten etc. en dat is de schuld van jullie!
Wat was jullie reden om mij te pesten? En om mij kapot te maken? Zelf heb ik altijd gedacht: omdat ik lelijk ben.
Maar volgens andere mensen deden jullie dat uit jaloezie.
Maar ondanks jullie me zo onderuit hebben gehaald, pak ik langzaam mijn leven weer op. Mijn zelfvertrouwen zullen laag blijven, mijn littekens (die ik mezelf heb aangedaan door jullie) zullen ook altijd blijven. Ik heb nu heel veel vrienden en vriendinnen. Ik heb veel mensen die me steunen. En ik weet zeker, dat als ik er weer bovenop ben, sta ik sterker dan jullie. Pesters zijn namelijk niet sterk, pesters zijn zwak.
Groetjes
____________________________________________________
Verwijderd door het in strijd zijn met de forumregels
Jullie vonden het leuk om mijn leven kapot te maken, door mij lelijk te noemen, mij dood te wensen en al die andere dingen die jullie gezegd hebben.
Ik kan jullie vertellen dat het jullie aardig is gelukt! Jullie hebben mijn zelfvertrouwen omlaag gehaald en mij weggepest. Jullie vroegen mij naar een andere school te gaan, dat heb ik gedaan. Maar de dag dat jullie hoorden dat ik wegging deden jullie ineens heel anders tegen me. Soms kom ik nu nog een paar van jullie tegen als ik op de fiets zit. Sommige durven niks te zeggen, en anderen schreeuwen over straat: Je was lelijk en je bent lelijk! En het is gewoon zo dom dat ik jullie mijn leven heb laten verwoesten. Ik begon aan zelfbeschadiging, ik had geen zin in eten etc. en dat is de schuld van jullie!
Wat was jullie reden om mij te pesten? En om mij kapot te maken? Zelf heb ik altijd gedacht: omdat ik lelijk ben.
Maar volgens andere mensen deden jullie dat uit jaloezie.
Maar ondanks jullie me zo onderuit hebben gehaald, pak ik langzaam mijn leven weer op. Mijn zelfvertrouwen zullen laag blijven, mijn littekens (die ik mezelf heb aangedaan door jullie) zullen ook altijd blijven. Ik heb nu heel veel vrienden en vriendinnen. Ik heb veel mensen die me steunen. En ik weet zeker, dat als ik er weer bovenop ben, sta ik sterker dan jullie. Pesters zijn namelijk niet sterk, pesters zijn zwak.
Groetjes
____________________________________________________
Verwijderd door het in strijd zijn met de forumregels
aan de pesters van groep 8
jongens en meisjes.ik zat steets te huilen.omdat ik door jullie inelkaar gelagen werd gewoon.vinden jullie het leuk ofzo ?
ik niet.sterker nog ik was bang voor jullie.en dat is nog niet alles.jullie zeiden gemeene dingen.zo als.DAT IK LELIJK BEN.EN NUTELOOS.EN DAT NIEMAND VAN ME HOUD.EN DAT IK STINK.en nog die ene keer bij gym dat jullie me onder spoten met deo.dat ging heel het jaar door.en ik ben door dat verdrieteger.onzeker.en bang.hebben jullie nu je zin.wat jullie me een jaar lang hebben aangedaan.ik ben nu door jullie een onzeker bang.
hebben jullie nou je zin?waarom pesten jullie me toen ? somige zieden sorry.maar dat los niks op want ik werd de heletijd door jullie gepast niks aan te doen.
en somige niet.aan die mensen zeg ik JULLIE ZIJN ECHT ZIELIG.DAT JULLIE ME ZONDER REDEN ME PESTEN.
jongens en meisjes.ik zat steets te huilen.omdat ik door jullie inelkaar gelagen werd gewoon.vinden jullie het leuk ofzo ?
ik niet.sterker nog ik was bang voor jullie.en dat is nog niet alles.jullie zeiden gemeene dingen.zo als.DAT IK LELIJK BEN.EN NUTELOOS.EN DAT NIEMAND VAN ME HOUD.EN DAT IK STINK.en nog die ene keer bij gym dat jullie me onder spoten met deo.dat ging heel het jaar door.en ik ben door dat verdrieteger.onzeker.en bang.hebben jullie nu je zin.wat jullie me een jaar lang hebben aangedaan.ik ben nu door jullie een onzeker bang.
hebben jullie nou je zin?waarom pesten jullie me toen ? somige zieden sorry.maar dat los niks op want ik werd de heletijd door jullie gepast niks aan te doen.
en somige niet.aan die mensen zeg ik JULLIE ZIJN ECHT ZIELIG.DAT JULLIE ME ZONDER REDEN ME PESTEN.
deze brief wil ik naar mijn ouders schrijven.
hey
bedankt voor alles wat jullie me hebben aangedaan! bedankt papa voor al die nachten,al die dagen,dat jij mij pijn hebt gedaan en dingen met me hebt gedaan die ik niet wilde,en bedankt voor het litteken op mijn arm,dat nooit zal verdwijnen! bedankt mama voor de steun die ik niet kreeg,maar alleen de scheldwoorden die een klap in mijn gezicht waren,bedankt allebij voor alles in mij te beschadigen,door jullie werd ik mensenschuw,was ik bang voor iedereen,ik heb weken in een instelling gezeten,met psychische behandelingen,nu moet ik nog altijd naar een psychologe,voor hulp,om alles in het verleden te kunnen verwerken,en om met mensen om te kunnen gaan.
dankje voor alle trauma's,maar weet dat je mijn leven kappot hebt gemaakt,ik zou het verleden nooit kunnen vergeten,en altijd mij schamen voor mijn littekens,maar weet ook dat jullie me sterker hebben gemaakt,en dat ik heb gevochten voor het leven en nu nog.
ik zit nu in een pleeggezin,en ben daar gelukkig,dit is mijn nieuwe gezin,dit is mijn nieuwe leven,en ik hoop uit het diepste van mijn hart dat jullie ooit beseffen wat jullie mij al die jaren hebben aangedaan,wat er al die jaren is gebeurd zal ik jullie nooit kunnen vergeven,maar ik hoop gewoon dat jullie ooit op een dag tegen jezelf zeggen van:'wat hebben we haar aangedaan,al die jaren'
een sorry hoef ik niet te krijgen,ik hoef geen exuses meer,daar is het te laat voor,
houd je goed!!
nadia-xx
Heey,, wat erg wat er allemaal is gebeurd!
Ik leef met je mee<33
ps: goedd dat je in een pleeggezin zit, ik zit ook in een pleeggezin :)
xxx
Ik zou graag een brief willen schrijven aan mn ouders... ik zou alleen niet weten wat ik er in moet zetten
alleen dat ik ze heel erg graag zou willen ontmoeten en dat ik het erg jammer vind dat ze me na mijn geboorte
hebben afgestaan... als dat niet was gebeurd was ik nooit in een pleeggezin terecht gekomen waar ik ben misbruikt
door mijn pleegbroer! en mn pleegouders geloven me niet... daardoor zal ik mn pleegouders nooit als mn echte ouders
kunnen zien...
dus beste ouders... bedankt he... jullie hadden dit natuurlijk niet kunnen weten maar ik zal hier verder altijd problemen mee houden...
xxxx
alleen dat ik ze heel erg graag zou willen ontmoeten en dat ik het erg jammer vind dat ze me na mijn geboorte
hebben afgestaan... als dat niet was gebeurd was ik nooit in een pleeggezin terecht gekomen waar ik ben misbruikt
door mijn pleegbroer! en mn pleegouders geloven me niet... daardoor zal ik mn pleegouders nooit als mn echte ouders
kunnen zien...
dus beste ouders... bedankt he... jullie hadden dit natuurlijk niet kunnen weten maar ik zal hier verder altijd problemen mee houden...
xxxx
😳 misschien onrespectvol? Maar het voelt gewoon fijn om de erge dingen op te schrijven waar ik vaak nog mee zit, of gewoon heb onthouden.
Mensen maken elkaar kapot, zonder dat ze het door hebben.
Mama,
Al toen ik klein was schaamde ik me voor jou, dat was omdat je dik was.
Op me kinderfeestje vroegen zelfs 2 meisjes aan jou of je zwanger was, ik schaamde me kapot.
Maar je gedrag was ook raar, jij en papa hadden vaak ruziez, je gooide een x de pan met eten van tafel en begon te schreeuwen, ik gillend naar boven rennen, en jij en papa ruzie, hij sloot jou buiten. ik was bang...
Die volgende dag mogt ik dat allemaal niet vertellen op school natuurlijk, had het aan 1 meisje vertelt: dat me ouders hele erge ruzie hadden
Ergens tussen de 8 en 10 jaar, zo'n meisje uit me klas zag er altijd heel onverzorgt uit en rook ook vies. het was in de ochtend je bracht me naar school, en die moeder van dat meisje ook.. Je begon opeens ruzie te maken met die moeder over haar dochter enzoo, k probeerde het te negeren ofzoo? toen we gwn in de klas waren begonnen ook kindere uit me klas wat over jou te zeggen, dat dat allemaal niet aardig was ofzo!?
Later ik weet eigenlijk nie hoe oud ik was? misschien 11? toen zijn jij en me vader gescheiden..
je kreeg uiteindelijk een huur huisje ofzoo, lelijk en vies, jij en papa hadden nog wel ruzie enzoo, maar hij hielp je wel met het huis mooi maken enzoo,, in die tijd was ik wel is alleen thuis, uit verveling ging ik filmpjes kijken op youtube uiteindelijk kwam dat op een verhaaltje over zelfmoord, ik vond het wel grappig dus ging meer van die verhaaltjes kijken op youtube.. ik voelde me opeens eenzaam... en k dacht ofzoo als ik nou eens zelfmoord pleeg? krijg ik aandacht, maarja.. ik zat lang met die gedachtes. Ik wou het; ik wou dood, ik vond mezelf ook lelijk, en vaak werd ik ook klein genoemd, bijna iedere dag, niet dat ik dat heel erg vond maarja,, Savonds op bed ging ik wel eens huilen ensoo, beetje bedenken hoe ik het zou doen, pistool? tjah hoe kom ik er aan? Mes? nee mes durfde ik niet (Ik ben echt bang voor bloed,vind het echt eng) duss. Op een avond zat ik er weer over te huilen, volgens mij woonde me moeder pas net in dat andere huis. Me vader kwam naar boven, dus ik snel me tranen proberen weg te krijgen, maar hij zag ze. Hij vroeg wat er was dus ik zei maar dat ik huilde om de scheiding. hij moest ook beetje huilen... tja...
Ik ging wonen bij jou mam, ik zei wel dat ik het wel leuk vond en goed, maar eigenlijk vond ik het niks.. Het bleek ook niks te zijn. Vaak ruzie enzoo..:(
Ik weet nog een ruzie; Die ging over dat ik me tanden ofzoo niet goed poetsten ( wtf? ) maarja,, ik was echt bang enzo. Je ging ook telkens vroeg naar je bed, boek lezen en wat eten -.-' ergerde ik me vaak aan, en papa vond het raar. Maar ik had wat gedaan ofzo? Je zei dat je geen vertrouwen meer in me had, dat raakte me, ik moest echt heel hard me best doen om niet te janken. Je zei dat ik op me 14e al rare dingen zou gaan doen met jongens. Ik dacht een paar dingen: krijg een hard aanval, ik wil dood, ik ga zelfmoord plegen, en ik dacht: Had ik maar een andere moeder!!! :S ... Je werd kwaad enzoo en je schreeuwde, en wou me het huis uit zetten, mij gewoon buiten zetten, ik was bang dat je dat echt zou doen.. Volgende dag deed je nog steeds beetje boos maar kater niet meer.
Ook een keer had je een bureau lamp gekocht, ik vond m kapot lelijk. Ik liep naar beneden en zei: Waarom heb je dat gekocht? Je zei: Wat is er fout aan? ... Uiteindelijk weer erge ruzie enzoo, dat je m wel weg zou gooien en nog wat spullen waar ik niet blij mee was (Ik weet ik ben soms ondankbaar) :S
Maar je koopt ook meestal maar wat vind ik :$
ook een keer: Een vriendin had hakken gekocht het waren laarsjes ik vond ze wel leuk. Je wou met mij ook wel laarsjes met hakjes kopen. eerst vond ik dat leuk. Maar jij wilt altijd naar goedkope winkels? ofzoo winkels die niet echt stoer zijn. dus we gingen naar de schoenenreus -.- oke dus laarsjes enzo gevonden eerst vond ik ze leuk. Eenmaal thuis: Ik had spijt dat ik ze had genomen, want ik durf er echt nie mee naar school, een reden daarvan was omdat ik klein ben en dan laarsjes met hakken ga dragen en dat durf ik niet .blah blah blah. dat ik dan groter wil lijken. (okee beetje vage zin?!)
najaa, en dus die laarsjes pasten niet bij me kleren dus ik werd beetje gek. Uiteindelijk weer ruzie enzoo en je sloeg me 😞 k was kwaad ik wilde jou ook slaan, maar dat durfde ik niet.
Maar nu nog schaam ik me voor je, je bent lomp en tjah. zo ben je, dat weet ik, jij bent ook ongelukkig... je hebt wat aan je evenwichts orgaan ofsoo dus je loopt met zo'n stom karretje, dus eigenlijk wil ik niet eens met jou door het centrum, en je kleed je ook heel saai: gewoon een legging en een trui ( Ik weet dat dit neit egt aardig is van mij 😳 )
dusss :(
Een keer ging ik helemaal uit me plaat ik was super kwaad op je! ik schold je uit enzoo en was super verdrietig. Me vader kwam, en sindsdien woon ik bij hem wat ik wel leuker vind. en ik wou jou nooit meer zien. maar nu toch kom ik bijna elk weekend, en doe alsof ik het leuk vind...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
nu: Papa is steeds vaker chagrijnig, en dat vind ik niet leuk. Ik mag ook niet echt veel van hem. Ik ben 13 en mag savonds niet eens meer naar buiten 😞 en allemaal vriendinnen van mij wel enzoo. Ik ben dan jaloers 😳 Als ik wil logeren mag dat ook heel vaak niet, het is echt een uitzondering als het mag.
Ik heb een vriendje, en ik heb 1 x verteld dat hij me een kusje heeft gegeven, nou je vind dat al heel erg! je zegt: Hij mag niet aan je zitten! Tss papa je zou eens moeten weten: ik heb al getongt duss...hihi..
Maar ik vind het eigenlijk steeds saaier worden bij jou.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik zelf heb ook vaak een grote bek tegen me ouders hoor, maar ik ben ook heel snel jaloers: gewoon op iemands ouders, of dat andere meisjes populairder zijn of mooiere kleren. Ik ben ook onzeker want ik ben dus klein en ben zeker niet de knapste (heb ook beetje last van puistjes) << en daar mee word ik ook wel eens beetje gepest..
Maar ik ben gewoon niet gelukkig 😞 ,, wat ik eigenlijk zou willen is ergens anders wonen ,, maar dat kan denk ik niet en dat is raar
Maar ik wou dit gewoon even schrijven.
Xxx
Mensen maken elkaar kapot, zonder dat ze het door hebben.
Mama,
Al toen ik klein was schaamde ik me voor jou, dat was omdat je dik was.
Op me kinderfeestje vroegen zelfs 2 meisjes aan jou of je zwanger was, ik schaamde me kapot.
Maar je gedrag was ook raar, jij en papa hadden vaak ruziez, je gooide een x de pan met eten van tafel en begon te schreeuwen, ik gillend naar boven rennen, en jij en papa ruzie, hij sloot jou buiten. ik was bang...
Die volgende dag mogt ik dat allemaal niet vertellen op school natuurlijk, had het aan 1 meisje vertelt: dat me ouders hele erge ruzie hadden
Ergens tussen de 8 en 10 jaar, zo'n meisje uit me klas zag er altijd heel onverzorgt uit en rook ook vies. het was in de ochtend je bracht me naar school, en die moeder van dat meisje ook.. Je begon opeens ruzie te maken met die moeder over haar dochter enzoo, k probeerde het te negeren ofzoo? toen we gwn in de klas waren begonnen ook kindere uit me klas wat over jou te zeggen, dat dat allemaal niet aardig was ofzo!?
Later ik weet eigenlijk nie hoe oud ik was? misschien 11? toen zijn jij en me vader gescheiden..
je kreeg uiteindelijk een huur huisje ofzoo, lelijk en vies, jij en papa hadden nog wel ruzie enzoo, maar hij hielp je wel met het huis mooi maken enzoo,, in die tijd was ik wel is alleen thuis, uit verveling ging ik filmpjes kijken op youtube uiteindelijk kwam dat op een verhaaltje over zelfmoord, ik vond het wel grappig dus ging meer van die verhaaltjes kijken op youtube.. ik voelde me opeens eenzaam... en k dacht ofzoo als ik nou eens zelfmoord pleeg? krijg ik aandacht, maarja.. ik zat lang met die gedachtes. Ik wou het; ik wou dood, ik vond mezelf ook lelijk, en vaak werd ik ook klein genoemd, bijna iedere dag, niet dat ik dat heel erg vond maarja,, Savonds op bed ging ik wel eens huilen ensoo, beetje bedenken hoe ik het zou doen, pistool? tjah hoe kom ik er aan? Mes? nee mes durfde ik niet (Ik ben echt bang voor bloed,vind het echt eng) duss. Op een avond zat ik er weer over te huilen, volgens mij woonde me moeder pas net in dat andere huis. Me vader kwam naar boven, dus ik snel me tranen proberen weg te krijgen, maar hij zag ze. Hij vroeg wat er was dus ik zei maar dat ik huilde om de scheiding. hij moest ook beetje huilen... tja...
Ik ging wonen bij jou mam, ik zei wel dat ik het wel leuk vond en goed, maar eigenlijk vond ik het niks.. Het bleek ook niks te zijn. Vaak ruzie enzoo..:(
Ik weet nog een ruzie; Die ging over dat ik me tanden ofzoo niet goed poetsten ( wtf? ) maarja,, ik was echt bang enzo. Je ging ook telkens vroeg naar je bed, boek lezen en wat eten -.-' ergerde ik me vaak aan, en papa vond het raar. Maar ik had wat gedaan ofzo? Je zei dat je geen vertrouwen meer in me had, dat raakte me, ik moest echt heel hard me best doen om niet te janken. Je zei dat ik op me 14e al rare dingen zou gaan doen met jongens. Ik dacht een paar dingen: krijg een hard aanval, ik wil dood, ik ga zelfmoord plegen, en ik dacht: Had ik maar een andere moeder!!! :S ... Je werd kwaad enzoo en je schreeuwde, en wou me het huis uit zetten, mij gewoon buiten zetten, ik was bang dat je dat echt zou doen.. Volgende dag deed je nog steeds beetje boos maar kater niet meer.
Ook een keer had je een bureau lamp gekocht, ik vond m kapot lelijk. Ik liep naar beneden en zei: Waarom heb je dat gekocht? Je zei: Wat is er fout aan? ... Uiteindelijk weer erge ruzie enzoo, dat je m wel weg zou gooien en nog wat spullen waar ik niet blij mee was (Ik weet ik ben soms ondankbaar) :S
Maar je koopt ook meestal maar wat vind ik :$
ook een keer: Een vriendin had hakken gekocht het waren laarsjes ik vond ze wel leuk. Je wou met mij ook wel laarsjes met hakjes kopen. eerst vond ik dat leuk. Maar jij wilt altijd naar goedkope winkels? ofzoo winkels die niet echt stoer zijn. dus we gingen naar de schoenenreus -.- oke dus laarsjes enzo gevonden eerst vond ik ze leuk. Eenmaal thuis: Ik had spijt dat ik ze had genomen, want ik durf er echt nie mee naar school, een reden daarvan was omdat ik klein ben en dan laarsjes met hakken ga dragen en dat durf ik niet .blah blah blah. dat ik dan groter wil lijken. (okee beetje vage zin?!)
najaa, en dus die laarsjes pasten niet bij me kleren dus ik werd beetje gek. Uiteindelijk weer ruzie enzoo en je sloeg me 😞 k was kwaad ik wilde jou ook slaan, maar dat durfde ik niet.
Maar nu nog schaam ik me voor je, je bent lomp en tjah. zo ben je, dat weet ik, jij bent ook ongelukkig... je hebt wat aan je evenwichts orgaan ofsoo dus je loopt met zo'n stom karretje, dus eigenlijk wil ik niet eens met jou door het centrum, en je kleed je ook heel saai: gewoon een legging en een trui ( Ik weet dat dit neit egt aardig is van mij 😳 )
dusss :(
Een keer ging ik helemaal uit me plaat ik was super kwaad op je! ik schold je uit enzoo en was super verdrietig. Me vader kwam, en sindsdien woon ik bij hem wat ik wel leuker vind. en ik wou jou nooit meer zien. maar nu toch kom ik bijna elk weekend, en doe alsof ik het leuk vind...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
nu: Papa is steeds vaker chagrijnig, en dat vind ik niet leuk. Ik mag ook niet echt veel van hem. Ik ben 13 en mag savonds niet eens meer naar buiten 😞 en allemaal vriendinnen van mij wel enzoo. Ik ben dan jaloers 😳 Als ik wil logeren mag dat ook heel vaak niet, het is echt een uitzondering als het mag.
Ik heb een vriendje, en ik heb 1 x verteld dat hij me een kusje heeft gegeven, nou je vind dat al heel erg! je zegt: Hij mag niet aan je zitten! Tss papa je zou eens moeten weten: ik heb al getongt duss...hihi..
Maar ik vind het eigenlijk steeds saaier worden bij jou.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Ik zelf heb ook vaak een grote bek tegen me ouders hoor, maar ik ben ook heel snel jaloers: gewoon op iemands ouders, of dat andere meisjes populairder zijn of mooiere kleren. Ik ben ook onzeker want ik ben dus klein en ben zeker niet de knapste (heb ook beetje last van puistjes) << en daar mee word ik ook wel eens beetje gepest..
Maar ik ben gewoon niet gelukkig 😞 ,, wat ik eigenlijk zou willen is ergens anders wonen ,, maar dat kan denk ik niet en dat is raar
Maar ik wou dit gewoon even schrijven.
Xxx
@meiske99
heey
ik heb je hele "brief" gelezen,en ik vind dit echt super erg voor je.
ik weet niet of je hier al met iemand over bent gaan praten,maar messchien is dat een goed igee.
nog veel sterkte!
nadia-xx
heey
ik heb je hele "brief" gelezen,en ik vind dit echt super erg voor je.
ik weet niet of je hier al met iemand over bent gaan praten,maar messchien is dat een goed igee.
nog veel sterkte!
nadia-xx
@nadia_x
Dankje, maar soms zit ik nog steeds met die gedachtes over zelfmoord,,het is dat ik het nie doe omdat ik het eng vind en misschien in de toekomst een leuker leventje heb?
Maar met wie moet ik gaan praten dan? en dat durf ik ook niet echt...
Dankje, maar soms zit ik nog steeds met die gedachtes over zelfmoord,,het is dat ik het nie doe omdat ik het eng vind en misschien in de toekomst een leuker leventje heb?
Maar met wie moet ik gaan praten dan? en dat durf ik ook niet echt...
@meiske99
misschien dat je kunt gaan praten met de huisarts,hij/zij kan je doorverwijzen naar een gespecialiseerd iemand,of iemand van school,mentor/vertrouwenspersoon.
of dat je met iemand gaat praten waar je je altijd heel goed bij voeld,maar het is echt belangrijk dat je hier over gaat praten met iemand,ik weet dat het heel moeilijk is,maar schrijf het dan misschien op,of stuur een mail.je zegt wel dat je niet vanplan bent zelfmoord te plegen,maar wanneer je je echt heel rot voeld op een moment,kun je soms zo in het gedacht zelfmoord opgaan,dat je het ook daadwerkelijk kunt gaan doen.
nadia-xx
misschien dat je kunt gaan praten met de huisarts,hij/zij kan je doorverwijzen naar een gespecialiseerd iemand,of iemand van school,mentor/vertrouwenspersoon.
of dat je met iemand gaat praten waar je je altijd heel goed bij voeld,maar het is echt belangrijk dat je hier over gaat praten met iemand,ik weet dat het heel moeilijk is,maar schrijf het dan misschien op,of stuur een mail.je zegt wel dat je niet vanplan bent zelfmoord te plegen,maar wanneer je je echt heel rot voeld op een moment,kun je soms zo in het gedacht zelfmoord opgaan,dat je het ook daadwerkelijk kunt gaan doen.
nadia-xx
Lieve pap en mam,
snappen jullie niet dat ik me vreselijk voel. Zien jullie het niet? Ik ben het zat om uit een gezin van 6 te komen. De jongste te zijn, en geen aandacht te krijgen. Nee, ik ben niet te jong. Snappen jullie niet dat ik me ouder voel dan dat ik ben! Snappen jullie niet, dat het niet leuk is om te zijn dat iedereen voorgetrokken wordt. En als ik er wat van zeg, er toch niet naar me geluisterd word! Snappen jullie niet, dat ik haast geen vrienden heb! Omdat kinderen van mijn leeftijd mij te moeilijk vinden! Snappen jullie niet dat ik het liefst wegloop, weg van dit alles? Waarom denken jullie dat ik overgewicht heb? Omdat ik mij emotineel dood-eet. Waarom begrijpen jullie niet, dat als ik 1 vriendin heb. Dat ik daar niet elke dag naartoe wil! Waarom hebben jullie mij genomen, als ik toch geen aandacht krijg? Nee, ik kom niks tekort! Maar iedereen krijgt meer, terwijl ik genoegen moet nemen met minder! Ik ben het spuug en spuugzat.
snappen jullie niet dat ik me vreselijk voel. Zien jullie het niet? Ik ben het zat om uit een gezin van 6 te komen. De jongste te zijn, en geen aandacht te krijgen. Nee, ik ben niet te jong. Snappen jullie niet dat ik me ouder voel dan dat ik ben! Snappen jullie niet, dat het niet leuk is om te zijn dat iedereen voorgetrokken wordt. En als ik er wat van zeg, er toch niet naar me geluisterd word! Snappen jullie niet, dat ik haast geen vrienden heb! Omdat kinderen van mijn leeftijd mij te moeilijk vinden! Snappen jullie niet dat ik het liefst wegloop, weg van dit alles? Waarom denken jullie dat ik overgewicht heb? Omdat ik mij emotineel dood-eet. Waarom begrijpen jullie niet, dat als ik 1 vriendin heb. Dat ik daar niet elke dag naartoe wil! Waarom hebben jullie mij genomen, als ik toch geen aandacht krijg? Nee, ik kom niks tekort! Maar iedereen krijgt meer, terwijl ik genoegen moet nemen met minder! Ik ben het spuug en spuugzat.
Deze is voor mijn oma, die is overleden toen ik 1 jaar was...
Lieve oma Gabriëlle,
Ik denk nog vaak aan je, als je dat maar weet. Dan stel ik me voor hoe je was, hoe je praatte, hoe je deed... maar elke keer kom ik niet veel verder dan: je was aardig, je praatte als een vrouw, je deed zoals een oma normaal gesproken doet... maar telkens barst ik dan in huilen uit, omdat ik het gewoon niet meer weet. Omdat ik jou nooit heb gekend. Toen ik 8 of 9 was huilde ik de hele nacht door, omdat ik me op de een of andere manier schuldig voelde, terwijl ik niks heb gedaan. Of misschien wel juist omdat ik niks heb gedaan, en ik voelde me diep triest omdat ik niet eens de kans had je te leren kennen. Toen ik 3 of 4 was kreeg ik één dingetje waarbij ik nu nog altijd aan de oma van de foto's moet denken. Het was een sieradenkistje met een dansende minie mouse erin. Als je hem opende kwam er een deuntje uit, ik weet niet meer precies hou die gaat. Sinds die nacht toen ik 8 of 9 was heb ik hem niet meer geöpend... Wat ik nog wel precies weet is wat opa Ron toen tegen mij zei: 'Hier Sanne, dit krijg je nog van oma Gabriëlle. Ze vroeg me het een poosje voor je te bewaren. Weet je, je oma was nooit bang voor de dood. Ze zag het als een nieuw begin, en een kans om De God te ontmoeten, en met Hem te praten. Het was alleen jammer dat ze ons zo vroeg moest verlaten...'. Je hebt halsoverkop moeten vertrekken oma, allemaa dankzij die klote ziekte leukemie! En die naam moeten ze al helemaal veranderen! Er is niks leuk aan een zoveelste soort kanker! Maar nu is het te laat... Ik en Thomas mochten niet eens mee naar de begrafenis omdat papa en mama ons te jong vonden. Ik wou dat ik de kans had om je te leren kennen. Zou je me anders een keer in mijn dromen kunnen opzoeken? Dan heb ik eindelijk antwoord op die vragen die alsmaar door mijn hoofd spoken.
Rust In Vrede. Liefs Sanne
En nu eentje voor iemand waar ik tot over mijn oren verliefd op ben... (PS: Hij noemt zichzelf altijd Mickey, dus zo zal ik hem ook noemen in deze brief) (Sorry voor deze veel te lange brief :P) :
Lieve Mickey,
Sinds het moment dat ik voor het eerst met je praatte ben ik smoorverliefd op jou. Dat gesprek ging ook niet voor niets zo stroef 😛 Altijd als ik iemand leuk vind ben ik te verlegen om ook maar een zinloos gesprekje aan te knopen. Ik wist het eerst nog niet van mezelf, maar toen je even iets moest doen wou ik weer dat je naast me stond en met me praatte. Het stomme was: Ik dacht dat je in de 3e of zo zat. Maar toen begon meneer Tsallab lcodenaam :P] opeens met je te praten over Romereis, de reis die iedere 5e klas maakt op onze school. Je zei dat je over een paar weken weg ging, en dat je er heel erg naar uit keek. En toen vroeg je mij in welke klas ik zat. Toen ik 1 antwoordde leek je een beetje verbaasd (of heb ik me dan verbeeld?). Ik wist at het nog lange weken zouden worden, waar in ik je maximaal 1 keer per week zou zien. Al snel bleek ik het fout te hebben, want als ik op dezelfde locatie zat zag ik je overal voorbij komen, dus dat werd zo'n 3 keer per week. En nog steeds was ik te verlegen om je ook maar te begroeten als ik je door de gang of op de trap zag lopen :S. De hele week van de Romereis miste ik je, en daarna gingen de repetities waarbij we allebij moesten komen niet door omdat meneer Tsallab, dan wel zijn zoontje Gerrit, ziek waren. Ik kon wel janken toen Sofia ocodenaam ] en ik Iris Icodenaam] tegenkwamen bij de jcensuur wegens straatnaam]locatie tegenkwamen, en ze ons toeriep dat de repetitie niet door ging. Maar dat deed ik niet, want Sofia wist er nog steeds niks vanaf. Ik vertrouw haar veel toe hoor, maar dat soort dingen laat ik het liefst een poos achterwege 😛. Na een poosje heb ik het haar vertel. Daarna Ravi Rcodenaam], en daarna Jedidja icodenaam]. Dat zijn degenen die het beste geheimen kunnen bewaren die ik ken. Toen was er nog een repetitie, waarbij meneer Tsallab Gerrit mee had genomen. Ik zie nog zo voor me hoe hij steeds op jou afkwam, om aan je broek en je veters te trekken 😛 En natuurlijk het moment dat Gerrit op het stopcontact af liep, en wij tweeën zijn vingers erbij weg haalden... Toen je zei dat hij zijn vingers beter in z'n neus kon stoppen omdat dat ook twee gaten waren lachte ik me dood xD Maar goed, toen was jouw scene, en we gaven de taak door aan Sofia en Jedidja. Ik lette nauwelijks op de scene, ik keek gewoon naar jou.
De musical eindigde al veel te snel, zelfs na het uitstel omdat het orkest nog niet klaar was. Voor de voorstelingen vergeleek je je met een foto van 'MacBeth'. Tenminste, Iris zou wel willen dat dat MacBeth was 😛. Ik hielp je vergelijken, maar dan noemde ik alleen de voordelen op, want ik kon geen nadelen ontdekken. Ik wist niet waarom je in vredesnaam op iemand anders zou willen lijken dan jezelf 😛. En toen kwam het groten moment... nee, nog niet de 1e voorstelling, het moment dat je zei dat je ogen lichter waren, en dat ik dat toen checkte. Het eerste moment at ik je ogen kon zien...
En voor de opvoering kwam iemand op het geweldige idee van de breek-een-been-knuffels (break-a-legg-hugs). Dat werd een traditie voor bij elke voorstelling, en er was ook een knuffel ingepland voor elke pauze, en elk einde van de voorstellingen. in totaal kreeg ik er 9 van jou.
De voorstellingen gingen geweldig, en je zat zo goed in je rol als MacBeth! Ik kon alleen maar heel stilletjes achter de coulissen luisteren, want spieken mocht niet. Ik raakte zelfs een keer bijna mijn tekst kwijt toen je erg dicht bij me tegen me stond te praten... Gelukkig schoot het em net weer te binnen, maar het scheelde niet veel.
Na de laatste voorstelling hadden we ook een afterparty! Het was heel gezellig, en jij nam de dansvloer gewoon over! Met de generaals-pet op en je groene broek en gele shirt ging je helemaal los xD Je pakte me een paar keer bij de hand om met me te dansen, maar ik weet nog steeds niet of ik nou vaker met je heb gedanst dan anderen of niet... Ach wat, dat boeit ook helemaal niet, ik heb met je gedanst. Punt. En toen pakte weet-ik-veel-wie lippenstift, en begon random mensen een kus op de wang te geven. En het leuke was, ik kreeg ook wat lippenstift! Eerst durfde ik het niet, maar toen gingen we meneer van der Thros Tcodenaam] naar de dansvloer slepen en bleven Carlos amensen, dit is een codenaam voor een meisje ], jij en ik wat achter (en Jessey en Elsbeth kwamen er ook aan lopen). Ik keek naar je wang, en merkte op dat je nog maar 1 lippenafdruk op je gezicht had gekregen. En dat er daar nog wel eentje bij paste. Toen gaf ik je die kus op je wang Later bleek dat Carlos er een foto of zo van had gemaakt :P
De weken daarna bleven we elkaar spreken in de pauzes, meestal met Sofia, Jedidja en Elsbeth erbij. Maar op een gegeven moment fluisterde je mij in op een chat dat je iets ging posten op het forum, om te kijken welke reacties erop zouden komen, en dat ik het tegen niemand moest zeggen. Toen ik keek wat je had gepost, zag ik dit: 'I am in love :D'. Ik deed maar mee voor de grap, maar dat had ik niet moeten doen. Altijd als ik aan zoiets begin vertel ik te veel, en dan weten mensen al zo veel dat ik het beter helemaal uit kan leggen. Dat deed ik op de chat. Ze verdachten eerst Merel Mcodenaam], maar toen zei ik dat dat niet kon. Ze vroegen hoe ik dat wist. En ik zei: 'Omdat ik het ben :p'. Iedereen was totaal van de kaart, en toen vroegen ze op wie ik was. Ik zei dat ik op jou was Mickey, daar lieg ik niet over. En toen bedachten ze: 'Jaaaaaaaa, we gaan ze koppelen!!! '. Serieus... -___-" . Ik zei nog dat ze het niet tegen jou moesten zeggen, maar ze luisterden niet meer... 2e klassers (en Elsbeth :P) zijn over dat soort dingen iets te enthausiast. Ze denken niet na over wat voor dingen het kan doen met degene die het toegeeft. Het hele idee was dat ik op de chat zou komen zodat het niet zou blijven staan, maar wat heb je daaraan als iedereen je daar plotseling opwacht, en het nog eens aan alle anderen doorvertellen ook? Juist ja, helemaal niks -___-" . En toen kwam jij online, en kreeg je plotseling te horen van Elsbeth: 'Mickey, jij en Sanne zijn nu officieel een koppel!'. Maar het bleek dat de helft me niet serieus nam, want toen riepen ze plotseling dat Jij op Merel zou zijn. Dat kwetste me diep.
Pas met de reünie bij het zwembad was ik weer echt blij. Ik zag je eindelijk weer, en we hadden enorm veel lol zoals toen we het balletje vonden. Je sprong zowat boven op me om hem af te pakken xD En in het diepe bad, met de grote banden... Tijmen Tcodenaam] claimde er eentje, en trapte iedereen eraf, totdat jij met je snode plannetje kwam... je ging onder de band op de bodem staan, en duwde hem omver xD. Alleen jammer dat je er niet snel genoeg op kon klimmen, want dan zat Tijmen er al weer boven op :P
Het was echt een te gekke tijd met jou, en ik zal je gaan missen. Deze vakantie nog, maar vooral wanneer... Ik wil er eigenlijk niet aan denken. Na komend jaar ben je van school :(
Liefs Sanne
Lieve oma Gabriëlle,
Ik denk nog vaak aan je, als je dat maar weet. Dan stel ik me voor hoe je was, hoe je praatte, hoe je deed... maar elke keer kom ik niet veel verder dan: je was aardig, je praatte als een vrouw, je deed zoals een oma normaal gesproken doet... maar telkens barst ik dan in huilen uit, omdat ik het gewoon niet meer weet. Omdat ik jou nooit heb gekend. Toen ik 8 of 9 was huilde ik de hele nacht door, omdat ik me op de een of andere manier schuldig voelde, terwijl ik niks heb gedaan. Of misschien wel juist omdat ik niks heb gedaan, en ik voelde me diep triest omdat ik niet eens de kans had je te leren kennen. Toen ik 3 of 4 was kreeg ik één dingetje waarbij ik nu nog altijd aan de oma van de foto's moet denken. Het was een sieradenkistje met een dansende minie mouse erin. Als je hem opende kwam er een deuntje uit, ik weet niet meer precies hou die gaat. Sinds die nacht toen ik 8 of 9 was heb ik hem niet meer geöpend... Wat ik nog wel precies weet is wat opa Ron toen tegen mij zei: 'Hier Sanne, dit krijg je nog van oma Gabriëlle. Ze vroeg me het een poosje voor je te bewaren. Weet je, je oma was nooit bang voor de dood. Ze zag het als een nieuw begin, en een kans om De God te ontmoeten, en met Hem te praten. Het was alleen jammer dat ze ons zo vroeg moest verlaten...'. Je hebt halsoverkop moeten vertrekken oma, allemaa dankzij die klote ziekte leukemie! En die naam moeten ze al helemaal veranderen! Er is niks leuk aan een zoveelste soort kanker! Maar nu is het te laat... Ik en Thomas mochten niet eens mee naar de begrafenis omdat papa en mama ons te jong vonden. Ik wou dat ik de kans had om je te leren kennen. Zou je me anders een keer in mijn dromen kunnen opzoeken? Dan heb ik eindelijk antwoord op die vragen die alsmaar door mijn hoofd spoken.
Rust In Vrede. Liefs Sanne
En nu eentje voor iemand waar ik tot over mijn oren verliefd op ben... (PS: Hij noemt zichzelf altijd Mickey, dus zo zal ik hem ook noemen in deze brief) (Sorry voor deze veel te lange brief :P) :
Lieve Mickey,
Sinds het moment dat ik voor het eerst met je praatte ben ik smoorverliefd op jou. Dat gesprek ging ook niet voor niets zo stroef 😛 Altijd als ik iemand leuk vind ben ik te verlegen om ook maar een zinloos gesprekje aan te knopen. Ik wist het eerst nog niet van mezelf, maar toen je even iets moest doen wou ik weer dat je naast me stond en met me praatte. Het stomme was: Ik dacht dat je in de 3e of zo zat. Maar toen begon meneer Tsallab lcodenaam :P] opeens met je te praten over Romereis, de reis die iedere 5e klas maakt op onze school. Je zei dat je over een paar weken weg ging, en dat je er heel erg naar uit keek. En toen vroeg je mij in welke klas ik zat. Toen ik 1 antwoordde leek je een beetje verbaasd (of heb ik me dan verbeeld?). Ik wist at het nog lange weken zouden worden, waar in ik je maximaal 1 keer per week zou zien. Al snel bleek ik het fout te hebben, want als ik op dezelfde locatie zat zag ik je overal voorbij komen, dus dat werd zo'n 3 keer per week. En nog steeds was ik te verlegen om je ook maar te begroeten als ik je door de gang of op de trap zag lopen :S. De hele week van de Romereis miste ik je, en daarna gingen de repetities waarbij we allebij moesten komen niet door omdat meneer Tsallab, dan wel zijn zoontje Gerrit, ziek waren. Ik kon wel janken toen Sofia ocodenaam ] en ik Iris Icodenaam] tegenkwamen bij de jcensuur wegens straatnaam]locatie tegenkwamen, en ze ons toeriep dat de repetitie niet door ging. Maar dat deed ik niet, want Sofia wist er nog steeds niks vanaf. Ik vertrouw haar veel toe hoor, maar dat soort dingen laat ik het liefst een poos achterwege 😛. Na een poosje heb ik het haar vertel. Daarna Ravi Rcodenaam], en daarna Jedidja icodenaam]. Dat zijn degenen die het beste geheimen kunnen bewaren die ik ken. Toen was er nog een repetitie, waarbij meneer Tsallab Gerrit mee had genomen. Ik zie nog zo voor me hoe hij steeds op jou afkwam, om aan je broek en je veters te trekken 😛 En natuurlijk het moment dat Gerrit op het stopcontact af liep, en wij tweeën zijn vingers erbij weg haalden... Toen je zei dat hij zijn vingers beter in z'n neus kon stoppen omdat dat ook twee gaten waren lachte ik me dood xD Maar goed, toen was jouw scene, en we gaven de taak door aan Sofia en Jedidja. Ik lette nauwelijks op de scene, ik keek gewoon naar jou.
De musical eindigde al veel te snel, zelfs na het uitstel omdat het orkest nog niet klaar was. Voor de voorstelingen vergeleek je je met een foto van 'MacBeth'. Tenminste, Iris zou wel willen dat dat MacBeth was 😛. Ik hielp je vergelijken, maar dan noemde ik alleen de voordelen op, want ik kon geen nadelen ontdekken. Ik wist niet waarom je in vredesnaam op iemand anders zou willen lijken dan jezelf 😛. En toen kwam het groten moment... nee, nog niet de 1e voorstelling, het moment dat je zei dat je ogen lichter waren, en dat ik dat toen checkte. Het eerste moment at ik je ogen kon zien...
En voor de opvoering kwam iemand op het geweldige idee van de breek-een-been-knuffels (break-a-legg-hugs). Dat werd een traditie voor bij elke voorstelling, en er was ook een knuffel ingepland voor elke pauze, en elk einde van de voorstellingen. in totaal kreeg ik er 9 van jou.
De voorstellingen gingen geweldig, en je zat zo goed in je rol als MacBeth! Ik kon alleen maar heel stilletjes achter de coulissen luisteren, want spieken mocht niet. Ik raakte zelfs een keer bijna mijn tekst kwijt toen je erg dicht bij me tegen me stond te praten... Gelukkig schoot het em net weer te binnen, maar het scheelde niet veel.
Na de laatste voorstelling hadden we ook een afterparty! Het was heel gezellig, en jij nam de dansvloer gewoon over! Met de generaals-pet op en je groene broek en gele shirt ging je helemaal los xD Je pakte me een paar keer bij de hand om met me te dansen, maar ik weet nog steeds niet of ik nou vaker met je heb gedanst dan anderen of niet... Ach wat, dat boeit ook helemaal niet, ik heb met je gedanst. Punt. En toen pakte weet-ik-veel-wie lippenstift, en begon random mensen een kus op de wang te geven. En het leuke was, ik kreeg ook wat lippenstift! Eerst durfde ik het niet, maar toen gingen we meneer van der Thros Tcodenaam] naar de dansvloer slepen en bleven Carlos amensen, dit is een codenaam voor een meisje ], jij en ik wat achter (en Jessey en Elsbeth kwamen er ook aan lopen). Ik keek naar je wang, en merkte op dat je nog maar 1 lippenafdruk op je gezicht had gekregen. En dat er daar nog wel eentje bij paste. Toen gaf ik je die kus op je wang Later bleek dat Carlos er een foto of zo van had gemaakt :P
De weken daarna bleven we elkaar spreken in de pauzes, meestal met Sofia, Jedidja en Elsbeth erbij. Maar op een gegeven moment fluisterde je mij in op een chat dat je iets ging posten op het forum, om te kijken welke reacties erop zouden komen, en dat ik het tegen niemand moest zeggen. Toen ik keek wat je had gepost, zag ik dit: 'I am in love :D'. Ik deed maar mee voor de grap, maar dat had ik niet moeten doen. Altijd als ik aan zoiets begin vertel ik te veel, en dan weten mensen al zo veel dat ik het beter helemaal uit kan leggen. Dat deed ik op de chat. Ze verdachten eerst Merel Mcodenaam], maar toen zei ik dat dat niet kon. Ze vroegen hoe ik dat wist. En ik zei: 'Omdat ik het ben :p'. Iedereen was totaal van de kaart, en toen vroegen ze op wie ik was. Ik zei dat ik op jou was Mickey, daar lieg ik niet over. En toen bedachten ze: 'Jaaaaaaaa, we gaan ze koppelen!!! '. Serieus... -___-" . Ik zei nog dat ze het niet tegen jou moesten zeggen, maar ze luisterden niet meer... 2e klassers (en Elsbeth :P) zijn over dat soort dingen iets te enthausiast. Ze denken niet na over wat voor dingen het kan doen met degene die het toegeeft. Het hele idee was dat ik op de chat zou komen zodat het niet zou blijven staan, maar wat heb je daaraan als iedereen je daar plotseling opwacht, en het nog eens aan alle anderen doorvertellen ook? Juist ja, helemaal niks -___-" . En toen kwam jij online, en kreeg je plotseling te horen van Elsbeth: 'Mickey, jij en Sanne zijn nu officieel een koppel!'. Maar het bleek dat de helft me niet serieus nam, want toen riepen ze plotseling dat Jij op Merel zou zijn. Dat kwetste me diep.
Pas met de reünie bij het zwembad was ik weer echt blij. Ik zag je eindelijk weer, en we hadden enorm veel lol zoals toen we het balletje vonden. Je sprong zowat boven op me om hem af te pakken xD En in het diepe bad, met de grote banden... Tijmen Tcodenaam] claimde er eentje, en trapte iedereen eraf, totdat jij met je snode plannetje kwam... je ging onder de band op de bodem staan, en duwde hem omver xD. Alleen jammer dat je er niet snel genoeg op kon klimmen, want dan zat Tijmen er al weer boven op :P
Het was echt een te gekke tijd met jou, en ik zal je gaan missen. Deze vakantie nog, maar vooral wanneer... Ik wil er eigenlijk niet aan denken. Na komend jaar ben je van school :(
Liefs Sanne
Beste Vooroordelers,
Zie je die lach op me gezicht? Elke dag is die nep, achter die lach zit een traan die eruit wilt, maar ik wil niet laten zien dat ik zwak ben.
Zag je vroeger die blauwe plekken? Dat kwam omdat ik geslagen werd door me ouders, soms nu nog steeds.
Merk je dat ik soms aandacht zoek? Dat is omdat ik thuis bijna geen aandacht krijg.
Zie je dat ik een Marokaan ben? Ja, goed gezien. Maar dat betekend nog niet dat ik een probleem kind ben en geen gevoel heb.
Elke keer als jullie naar me roepen 'Aandacht te kort', 'Stomme Marokaan' of iets anders. Denk dan even na, alsjeblieft.
Er is meer dan even naar me kijken en dan te schelden, er is meer dan jullie ooit zullen weten.
Liefs,
Naam']
Zie je die lach op me gezicht? Elke dag is die nep, achter die lach zit een traan die eruit wilt, maar ik wil niet laten zien dat ik zwak ben.
Zag je vroeger die blauwe plekken? Dat kwam omdat ik geslagen werd door me ouders, soms nu nog steeds.
Merk je dat ik soms aandacht zoek? Dat is omdat ik thuis bijna geen aandacht krijg.
Zie je dat ik een Marokaan ben? Ja, goed gezien. Maar dat betekend nog niet dat ik een probleem kind ben en geen gevoel heb.
Elke keer als jullie naar me roepen 'Aandacht te kort', 'Stomme Marokaan' of iets anders. Denk dan even na, alsjeblieft.
Er is meer dan even naar me kijken en dan te schelden, er is meer dan jullie ooit zullen weten.
Liefs,
Naam']
Dat heb ik dus ook.
deze brief is voor jou Lindsay
meis,ik ken je al van toen ik klein was,jij hebt altijd voor mij klaar gestaan,en jij kon altijd bij mij terecht.
nu hebben we niet meer zo veel contact met alkaar als eerst,omdat ik verhuist ben(naar een pleeggezin) en jij bent heel vaak niet op school enz.
je licht nu nog altijd in een kliniek vanwegen je anorexia,maar weet dat ik je nooit zal laten vallen,
dat ik er altijd voor je ben,en dat we altijd vrienden blijven.
ik hoop met hart en ziel,dat je terug zal genezen,en dat we weer van die super momentjes zullen beleven.
ik mis je echt heel erg,en hoop dat je snel geneest!!
houd je goed meid,en niet opgeven!!
groetjess en een dikke knuffel
nadia xxxx
meis,ik ken je al van toen ik klein was,jij hebt altijd voor mij klaar gestaan,en jij kon altijd bij mij terecht.
nu hebben we niet meer zo veel contact met alkaar als eerst,omdat ik verhuist ben(naar een pleeggezin) en jij bent heel vaak niet op school enz.
je licht nu nog altijd in een kliniek vanwegen je anorexia,maar weet dat ik je nooit zal laten vallen,
dat ik er altijd voor je ben,en dat we altijd vrienden blijven.
ik hoop met hart en ziel,dat je terug zal genezen,en dat we weer van die super momentjes zullen beleven.
ik mis je echt heel erg,en hoop dat je snel geneest!!
houd je goed meid,en niet opgeven!!
groetjess en een dikke knuffel
nadia xxxx
dus een dagboek!
dus een dagboek!
heey
een brief schrijven is iets anders dan een dagboek :)
in een dagboek schrijf je dagelijks
en een brief normaal 1 keer 🙂
Hé
Sorry, maar dit hoort bij Shoot-Outs, volgens mij.
Sorry, maar dit hoort bij Shoot-Outs, volgens mij.
Hé
Sorry, maar dit hoort bij Shoot-Outs, volgens mij.
volgens mij niet,
(het kan wel)
maar hier mag je op andere hun brieven reageren en dat gaat bij shout-out's niet
nadia-xx
Oke. SorryHé
Sorry, maar dit hoort bij Shoot-Outs, volgens mij.
volgens mij niet,
(het kan wel)
maar hier mag je op andere hun brieven reageren en dat gaat bij shout-out's niet
nadia-xx
Oke. SorryHé
Sorry, maar dit hoort bij Shoot-Outs, volgens mij.
volgens mij niet,
(het kan wel)
maar hier mag je op andere hun brieven reageren en dat gaat bij shout-out's niet
nadia-xx
ik bedoel het niet verkeerd hé,
😃 x
mam heeft u door dat ik bang ben dat niemand me mag? dat ik bang ben om alleen te zijn? bang om in de steek te worden gelaten?
het gaat helemaal niet zo goed op school als jullie denken, de klas is voor het eerst in mijn leven top, en toch voel ik mij betuigesloten. ik doe het zelf, ik wil niet met ze te maken hebben, bang voor vooroordelen. bang in de steek gelaten te worden, bang dat ik weer word misbruikt.
als ik naar de klas kijk kan ik niet zeggen wie vriendinnen van mij zijn en wie niet, we zijn vage kennisen en k loop er maar een beetje bij.
wist u dat ik mij snij soms? of van dat k** gevoel af te komen? u heeft in mijn gedachte me altijd tegen gehouden, maar die gedachte is er niet meer.
ik zou soms zelfs zelfmoord willen plegen, maar dat doe ik niet, haha erg raar maar ik ben ondertussen ook bang voor de dood.
vaak heb ik het gevoel dat mensen en vooral u mij niet begrijpen, weet u hoe dat voelt? het voelt eenzaam en verlaten. zelfs mijn beste vriendin begrijpt het niet vaak, maar oke zij heeft dan ook die speciale ziekte dat ze niet echt veel weet over emoties. maar wie weet dat wel?
u heeft vaak gezegd dat ik vrienden moest maken en dingen moest doen, en dat doe ik nu met de familie van mijn beste vriendin, en dat vind u ook al niet goed. ik doe vaak iets verkeerds volgens u, en als ik wat vraag zegt u doe maar. dat voelt alsof u niet meer van mij houd.
met S. kon ik goed praten, maar dan ging het meestal over jongens omdat ik daar beetje problemen mee heb. maar zij is nu uit huis dus kan ik steeds moeilijker met haar praten.
ik lieg veel tegen u zodat ik weg kan gaan naar de familie van beste vriendin, omdat ik me daar gelukkig voel, vrij, zonder stres. ik kan daar alles zeggen zonder dat ze boos of wat dan ook raken. wat thuis wel gebeurd vaak. daarom zeg ik bijna nooit meer iets
mam ik hou van u, houd u ook nog van mij?
-x-x-x-
het gaat helemaal niet zo goed op school als jullie denken, de klas is voor het eerst in mijn leven top, en toch voel ik mij betuigesloten. ik doe het zelf, ik wil niet met ze te maken hebben, bang voor vooroordelen. bang in de steek gelaten te worden, bang dat ik weer word misbruikt.
als ik naar de klas kijk kan ik niet zeggen wie vriendinnen van mij zijn en wie niet, we zijn vage kennisen en k loop er maar een beetje bij.
wist u dat ik mij snij soms? of van dat k** gevoel af te komen? u heeft in mijn gedachte me altijd tegen gehouden, maar die gedachte is er niet meer.
ik zou soms zelfs zelfmoord willen plegen, maar dat doe ik niet, haha erg raar maar ik ben ondertussen ook bang voor de dood.
vaak heb ik het gevoel dat mensen en vooral u mij niet begrijpen, weet u hoe dat voelt? het voelt eenzaam en verlaten. zelfs mijn beste vriendin begrijpt het niet vaak, maar oke zij heeft dan ook die speciale ziekte dat ze niet echt veel weet over emoties. maar wie weet dat wel?
u heeft vaak gezegd dat ik vrienden moest maken en dingen moest doen, en dat doe ik nu met de familie van mijn beste vriendin, en dat vind u ook al niet goed. ik doe vaak iets verkeerds volgens u, en als ik wat vraag zegt u doe maar. dat voelt alsof u niet meer van mij houd.
met S. kon ik goed praten, maar dan ging het meestal over jongens omdat ik daar beetje problemen mee heb. maar zij is nu uit huis dus kan ik steeds moeilijker met haar praten.
ik lieg veel tegen u zodat ik weg kan gaan naar de familie van beste vriendin, omdat ik me daar gelukkig voel, vrij, zonder stres. ik kan daar alles zeggen zonder dat ze boos of wat dan ook raken. wat thuis wel gebeurd vaak. daarom zeg ik bijna nooit meer iets
mam ik hou van u, houd u ook nog van mij?
-x-x-x-
@hetty95
respect voor jou meid !!!
respect voor jou meid !!!
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
