Hoi

Wat lastig dat je met deze zaken zit. Het moet uitputtend zijn om slechts drie à vier uur slaap te krijgen, en daarnaast niet fijn hoe ook school moeizaam gaat. 

Het lijkt me nuttig om te beginnen bij je slaapritme. Kruip je op tijd je bed in, en kom je er op een degelijk uur uit? Je zou er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen dat je om 23 uur in je bed ligt, en er om zeven uur uit komt. Of je nu slaapt of niet. Vermoedelijk zal je lichaam na een tijd begrijpen dat 23 tot zeven het moment is waarop je hoort te slapen. 

Een huisgenoot zou je kunnen coachen, zodat je extra gemotiveerd bent om je aan een gezond slaapritme te houden. Merk je echter dat het nog steeds niet lukt, zou het nuttig kunnen zijn om langs te gaan bij de huisarts. 

Jammer dat je moeite hebt met vertrouwen. Het lijkt me namelijk nuttig om je mentor op de hoogte te brengen van wat er zoal speelt. Als een gesprek je lastig lijkt kan je dat eventueel via mail doen. Zou er soms een andere docent zijn waar je je beter bij voelt?

Gr. Kenshin

Je hebt al geprobeerd je slaapritme aan te pakken, maar zonder resultaat. In dat geval lijkt het me verstandig om contact op te nemen met de huisarts. Deze zou je verder kunnen helpen. 

Denk je bij je mentor aan te durven geven dat je vorige mentor je vertrouwen zo geschaad heeft? Wie weet kan je huidige mentor daar begrip voor opbrengen, en zeurt ze dan wat minder. Vertel dit trouwens gerust via mail, als je een gesprek lastig zou vinden. 

Gr. Kenshin

Oei, da’s inderdaad niet zo’n fijne reactie van haar. Je mentor is inderdaad geen psycholoog, maar dat hoeft niet te betekenen dat ze geen begrip op kan brengen. Kan je soms naar een (school)psycholoog toe? Vele scholen hebben deze ter beschikking. 

Gr. Kenshin

Dat er bij jou op school zaken snel doorverteld worden, kan het inderdaad bemoeilijken om iemand in vertrouwen te nemen. Is er, als een schoolpsycholoog niet beschikbaar zou zijn, soms een leerlingenbegeleider waar je weet van hebt? Leerlingenbegeleiders zijn vaak een stuk discreter, zeker als je hierop aandringt. 

Je zou eventueel je mentor kunnen vragen of ze je in contact kan brengen met een leerlingenbegeleider. Je hoeft je mentor niet eens te vertellen waarover het gaat, als je dat liever niet doet.  

Gr. Kenshin

Ah, jij bent zo’n ‘alles gaat goed, nou ja, eigenlijk niet’-persoon. Zo was ik ook vroeger   Ik heb lang alles voor mezelf gehouden, totdat ik op een dag een mail bomvol zorgen naar mijn mentor heb verstuurd. Vanaf dan werd alles makkelijker, en kon ik me ook meer openstellen in gesprekken. Het leren openstellen kan een tijd duren, maar als je het eenmaal kan, wordt alles een stuk eenvoudiger. 

Denk je een vertrouwenspersoon te kunnen mailen? Je zou kunnen mailen over je struggle met vertrouwen, zonder verder te vertellen wat er nog allemaal speelt. Toegeven dat je moeite hebt met vertrouwen, is namelijk al een eerste goede stap. Vermeld er trouwens gerust bij dat je er de sterke voorkeur aan geeft dat de inhoud van dat mailtje tussen jullie beiden blijft. 

Gr. Kenshin

Wat ik regelmatig te horen krijg van hulpverleners, is dat hoe meer je je open stelt, hoe meer vertrouwen ze in je krijgen. Als je duidelijk en eerlijk bent over wat er in je omgaat, weten degenen die je graag helpen dat er met je te werken valt, en dat je het zou aangeven als het niet gaat. Als dat vertrouwen er is, worden ouders vaak minder snel gebeld. 

Goed dat je van plan bent je mentor in vertrouwen te nemen. Is mailen een optie, als je in een gesprek dichtklapt? Ik had een docente waar ik mee mailde, en nauwelijks “real life” gesprekken mee voerde. Misschien werkt mailen beter voor je. 

Gr. Kenshin

Niet dom hoor   Ik heb het vast wat verwarrend uitgelegd. 

Wat ik bedoelde is het volgende. Geef je iemand het gevoel dat je ze vertrouwt, krijg je vaak vertrouwen terug. Als jij open en eerlijk bent, en je best doet om niet al te veel achter te houden, weten degenen die je willen helpen wat je nodig hebt. Krijgen degenen die je willen helpen echter het gevoel dat je dingen achter houdt, kunnen ze zich uit onmacht zorgen gaan maken, en eventueel je ouders inlichten. 

Heb ik het wat duidelijker uitgelegd nu?

Durf je op dat berichtje te antwoorden?

Gr. Kenshin

Je zou je open willen stellen, maar klapt steeds dicht. Denk je dat het zou helpen om eerst naar je mentor te schrijven met wat er zoal speelt? Eens dat op tafel ligt, zou je minder snel geneigd kunnen zijn om dicht te klappen. Denk je je mentor een mail of bericht te durven sturen met hoe je je voelt? Vermeld er gerust bij dat je in gesprekken dicht neigt te klappen. 

Gr. Kenshin