hey mensjes van het forum!
ik heb de laatste tijd wat problemen op school. ik krijg vaak rode kaarten (lesverwijdering), en docenten worden snel boos op me. vooral mijn wiskunde en Nederlands docenten zijn erg.
Ik heb ook problemen thuis, zoals ouders die vaak schreeuwen en vaan straf geven. ik type dit nu letterlijk op een laptop van school, omdat mijn ouders mijn eigen laptop hebben afgepakt waardoor ik die ook niet mee naar school kan nemen waardoor ik een leenlaptop moet gebruiken op school om toch nog enigszins mee te kunnen doen.
Dat vind ik best irritant, vooral omdat ik op deze laptop veel minder goed kan typen, omdat mijn eigen laptop een Duits toetsenbord heeft. Niet alsof ik Duits ben ofzo, maar ik hou gewoon heel erg van Duits en spreek het graag. en omdat ik dus vaak Duits moet typen met een ringel s heb ik een Duits toetsenbord. maar ja, deze leenlaptop heeft een Nederlands toetsenbord xD. maar goed, back on topic.
Ik kan dus eigenlijk geen huiswerk maken nu, omdat ik geen laptop heb. En we hebben over 3 weken een toetsweek 
. Dus ik ga waarschijnlijk die toetsweek compleet falen, en als ik dat tegen mijn ouders zeg en zeg dat hun toch willen dat ik overga, worden ze boos en zeggen ze "je deed er toch al niks meer voor, waarom nu ineens wel dan”. Dat snap ik niet, hun willen perse dat ik overga dan moeten ze me niet belemmeren. alhoewel ik zelf eigenlijk niet echt van plan ben om over te gaan, als ik een jaar overdoe herhaal ik de stof waardoor ik het beter begrijp, zit ik weer bij mijn eigen leeftijdsgenoten in de klas (ik ben een vroege leerling waardoor ik nu een jaar jonger ben dan de rest van mijn klas), en krijg ik misschien een van mijn favoriete docenten als mentor! Dus het heeft eigenlijk alleen maar voordelen als ik een jaar blijf zitten. Maar dat begrijpen mijn ouders op een of andere manier niet… Die geven me alleen maar straf en maken al mijn problemen alleen maar erger.
Ik doe Sh, en hun zijn daar ook deels de reden van. Op 2 februari 2024 moest ik mijn moeder wel vertellen dat ik het deed, want anders zou ze het sowieso bij de huisarts zien (ik brak mijn arm). En ineens ging ze helemaal overbezorgd doen, ze vroeg de reden, waarmee ik het deed, wanneer, etc. En ik voelde me echt hartstikke oncomfortabel, want ja ik wou er eigenlijk liever niet elk detail over delen. Maar ik heb haar wel verteld dat hun de rede zijn, en toen deden ze voor een maand ofzo normaal, toen ben ik ook een maand clean geweest. Maar daarna begon alles opnieuw, ze begonnen weer te schreeuwen, etc. En toen kreeg ik een terugval die sindsdien niet meer opgehouden is. Alles werd alleen maar erger, en ja nu gaat het nog steeds slecht. Iedereen (behalve mijn vriendinnen dan, die weten de waarheid) denkt dat het hartstikke goed met me gaat, maar dat is eigenlijk helemaal niet zo.. Ik huil mezelf ‘s nachts in slaap, en als er ook maar iets gebeurt dat niet leuk is moet ik ook vrij snel huilen. Ik heb eigenlijk gewoon een keer een hele lange knuffel nodig… En de enige persoon die me knuffelt op dit moment is mijn favoriete docent, mevrouw L… Dus ja ik weet niet echt wat ik nu moet doen… Trouwens misschien wel leuk om te weten: mijn beste vriendin is de dochter van mevrouw L.! En nog leuker: 8 juni ga ik bij hun logeren!
greetz
