Ik herken dit wel, ik heb wel is homseksuele pornografie in de klas gekeken door mn autisme. er was toen een leraar die dit zag en toen heeft hij me geslagen(ik zit op een islamitische school). je kan er niks aan doen want dit is nou eenmaal het leven. probeer er misschien voor te zorgen dat je al je frustratie na school eruitgooit, neem bijvoorbeeld een wandeling. Dit topic is aangepast door De Kindertelefoon i.v.m. forumregels 2 en 4.
In mijn nabije omgeving heb ik ook een paar autistische kinderen, dus ik hoop dat ik hier een beetje een redelijk antwoord op kan geven.
Ten eerste hoor ik altijd ‘autisme is een verklaring maar geen excuus.’ Ik denk dat dit best mooi verwoord is. Het kan verklaren waarom je iets doet maar het moet geen excuus worden dat je standaard gebruikt. Je kunt altijd aan jezelf werken om hier beter mee om te gaan. Om dit alleen te doen is natuurlijk vrij lastig dus misschien is het een idee om samen met je ouders hulp in te schakelen van bijv de GGZ. Zij kunnen je helpen door middel van oefeningen, trainingen en gesprekken met gespecialiseerde kinderpsychiaters. Ook hebben heel veel kinderen baat bij medicatie. Zo zijn er volgens mij ook kalmerende/prikkel verlagende medicijnen die bijvoorbeeld zo'n woedeaanval kunnen voorkomen.
Ik snap dat het voor een gewone school met normale leerkrachten best lastig kan zijn om jou de juiste ondersteuning/hulp te bieden. Ook begrijp ik dat ze niet alles kunnen accepteren. Dus als jij een andere leerlingen hebt bespuwd, is het volgens mij redelijk logisch dat je geschorst bent. Dit is niet per se een teken dat de school je niet accepteert. Wel is het een feit dat de ‘normale’ scholen gewoon niet/amper in staat zijn om leerlingen die wat meer hulp nodig hebben, dat ook te bieden.
Daarom is speciaal onderwijs misschien iets voor jou. De jongen in mij omgeving heeft hier heel veel baat bij. De klassen zijn kleiner zodat de docent meer aandacht voor je heeft en de docenten krijgen allemaal speciale trainingen zodat ze jullie beter begrijpen en weten hoe ze jullie het beste kunnen helpen. Ook zal je daar niet raar aan worden gekeken mocht er wat gebeuren. Want dat gebeurt daar echt wel vaker, zij snappen ook dat je daar soms niks aan kunt doen.
Ik adviseer je echt om wat hulp in te gaan schakelen. Je bent blijkbaar al gediagnostiseerd dus misschien krijg je dat ook al wel. Dan is het misschien verstandig om eens te praten over hoe jullie nu verder gaan, want zo te horen, is de situatie voor jou ook niet fijn zo.
Suc6 ermee.
Groetjess
mischien kan je naar een speciale school gaan en mischien kan je hier beter met de kindertelefoon mee bellen/chatten
ik denk
je kan misschien een psygoloog zoeken en een andere school
