het verbaasde mij nogal toen je zei dat bijna iedereen hun ouders nog bij elkaar zijn. als je in mijn klas kijkt kan ik er al 3 noemen. ik, mijn vriendin en een stomme jongen die zijn boeken bijna altijd vergeet omdat ze bij de andere ouder liggen. 

ik heb het geluk dat mijn ouders met de scheiding vooral aan mij dachten. ik ben bij mijn moeder blijven wonen maar mijn vader woont 4-5 straten verder op. mijn ouders hebben echt enorme tegenspraken. maar ze praten met elkaar en doen nog dingen samen. mijn vader heeft volgensmij het meeste last gehad van de scheiding. het is wel heel irritant dat hij nu de hele tijd sh*t over mijn moeder zit te praten. ik weet dat het aan hem lag want dit was zijn tweede relatie die hij niet staande wist te houden. 

en je zegt wel dat je bij anderen voelt dat er iets mis is maar dat anderen het niet bij jouw merkten. ik denk dat ze het wel hebben gemerkt. ik heb zm gedachten en doe aan sh. ik heb dat allemaal met de hulp van een vriendin aan de school verteld. ik heb later het ook aan een andere vriendin verteld en ze reageerde alsof ze al lang wist dat het niet oke met me ging. 

dus ik denk dat je het gewoon aan je vriendinnen moet vertellen. en ik denk dat ze het gaan begrijpen. 

je kan er hier over praten. ook met de kindertelefoon. en ook met je vriendinnen.