mijn ouders zijn sinds kort gescheiden en ik vind het moeilijk om met anderen mensen er over te praten daarom ben ik ook nooit thuis maar mijn ouders vinden dat allebij vervelend . als ik thuis bent voel ik mij heel erg geconfronteerd met de scheiding. ik heb het nog niet aan mijn vriendinnen verteld want iedereen zijn ouders zijn nog bij elkaar dus zij zullen mij toch niet bergijpen . en opschool stop ik mijn verdriet altijd weg en soms hoop ik dat mensen aan mij zien dat het niet goed gaat . ik voel vaak aan anderen als er iets mis is maar hou kunnen zij nog niet aan mij gemerkt hebben dat er iets is. ik weet nu op sommige momentien niet eens meer wat ik voel ik stop mijn gevoelens zovaak weg dat ik aleen nog maar blij ben en niet weet hoe ik mijn gevoelens moet uitten maar hoe kan ik er weeg voor zorgen dat ik mijn vriendinnen mijn thuissituatie vertel en dat ik mijn emoties durf te uitten ik wil niet dat anderen mij zien huilen ofz en mij helpen ik vind dat ik anderen meot helpen en mezelf komt wel als ik iedereen anders heb geholpen ik weet dat dat niet goed is maar ik weet het zelf ook niet meer …. help plss ik zit echt in de knoop
Hoi hoi, Allereerst begrijp ik heel goed dat dit zwaar voor je is! En jij mag natuurlijk je gevoelens hebben en aan jezelf denken in dit geval. Daar heb je alle recht op en misschien kun je om te beginnen de Kindertelefoon eens bellen? Of ermee chatten. Dat kan je echt vooruit helpen en waarschijnlijk weten zij ook waar je terecht kunt met je vragen. En misschien heb je iets aan deze link: https://www.2houses.com/nl/blog/mijn-ouders-gaan-scheiden-hoe-ga-ik-daarmee-om
Nummer Kindertelefoon staat bovenaan deze pagina!
Heel veel sterkte en ik hoop dat je er mee verder kunt en dat anderen ook tips hebben.
Groetjes liefs Tartan X
het verbaasde mij nogal toen je zei dat bijna iedereen hun ouders nog bij elkaar zijn. als je in mijn klas kijkt kan ik er al 3 noemen. ik, mijn vriendin en een stomme jongen die zijn boeken bijna altijd vergeet omdat ze bij de andere ouder liggen.
ik heb het geluk dat mijn ouders met de scheiding vooral aan mij dachten. ik ben bij mijn moeder blijven wonen maar mijn vader woont 4-5 straten verder op. mijn ouders hebben echt enorme tegenspraken. maar ze praten met elkaar en doen nog dingen samen. mijn vader heeft volgensmij het meeste last gehad van de scheiding. het is wel heel irritant dat hij nu de hele tijd sh*t over mijn moeder zit te praten. ik weet dat het aan hem lag want dit was zijn tweede relatie die hij niet staande wist te houden.
en je zegt wel dat je bij anderen voelt dat er iets mis is maar dat anderen het niet bij jouw merkten. ik denk dat ze het wel hebben gemerkt. ik heb zm gedachten en doe aan sh. ik heb dat allemaal met de hulp van een vriendin aan de school verteld. ik heb later het ook aan een andere vriendin verteld en ze reageerde alsof ze al lang wist dat het niet oke met me ging.
dus ik denk dat je het gewoon aan je vriendinnen moet vertellen. en ik denk dat ze het gaan begrijpen.
je kan er hier over praten. ook met de kindertelefoon. en ook met je vriendinnen.
allebij bedankt voor jullie hulp
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
