Skip to main content

Hoi.

 

mijn leven is best saai. Ik denk over super ingewikkeld over na en ik wordt er helemaal gek van. Ik stel mezelf altijd van die vragen zoals: “waar ga je na de dood naartoe?” en dan mis ik vervolgens weer mijn overleden oma en wordt ik bang dat mijn opa’s dood gaan. En dan komt de volgende vraag: “wie heeft alles gemaakt?” Er kan niet zomaar ineens een levende bacterie gekomen zijn. Allemaal van die KUT vragen waar ik nooit antwoord op zal krijgen.

 

Nu vraag je je waarschijnlijk af; wat bedoel je dan met saai leven. Het is altijd alleen maaf herhaling. We gaan op vakantie, dat is daArna weer afgelopen. En dan gaan we weer naar school, zoals iedere andere dag. Ik snap de zin van leven niet; we gaan toch allemaal dood. Soms ga ik liever nu dood. Hopen dat ik aangereden wordt ofzo.  Hoef ik mezelf GEEN irritante vragem meer te stellen, hoef ik GEEN saai leven te leiden en hoef ik niet te leven tot iedereen dood is.

 

iemand tips? Voel me echt kut.

Heyy

Ergens heb je gelijk. Waarom ademen als je op een dag toch dood gaat weet je. Daarom moet je niet persé dood toch? De mensen die wel leven zouden er verdriet aan hebben. Wil je toch ook weer niet?

Op de vraag “ waar ga je na je dood naartoe” bedoel je daarmee ons als persoon, of ons lichaam. Ja ons lichaam gaat in een kist, snap ik ook wel, maar daarna?

Heb je een hobby? Als je die niet hebt kun je een hobby doen, ter afleiding.

Groetjs


Hoi!! Ik heb een tijdje ook zo gedacht. Maar op een gegeven moment dacht ik in plaats van; mijn leven heeft geen zin ik ga toch dood uiteindelijk, denk dan: als ik toch dood ga, waarom doe ik dan niet wat ik wil doen? Ik doe zo gek als ik zelf wil. Ik kan het beste uit mijn dag halen! Ik geloof in het lot.. als jou oma nu zou overlijden denk ik dat het zo had moeten zijn. Je kunt er niks aan doen. Je bent sterk genoeg om over de pijn heen te komen! En om weer door te leven. Ik hoop dat dit heeft geholpen! 
 

groetjes. 


heyy heyy…

als je dat vaak hebt is dat nii goed… denk ik… want soms is het wel gwn normaal dat je er over denkt… maar als dat jouw leven…. beïnvloed… is dat niet echt bepaald goed ofz…. want dan snap ik zeker dat je gek wordt van jezelf…. omdat je allemaal vragen aan jezelf stelt… terwijl jij daar geen antwoord op weet…. het zijn geen kut vragen…. maar het wordt gwn voor jezelf te veel waardoor… het wel kut vragen worden… want het zijn best interessante onderwerpen…. je kan miss gwn…. iets er over schrijven ofz…. zo van waar ga je na de dood naar toe dat je dat…. ergens op schrijft wat JIJ denkt…. want niks is goed of fout… en maybe is dat dan uit je hoofd…. en anders zou ik er gwn met iemand over praten… geen idee of jij daar belangstelling bij hebt… 

ik snap nu zeker wat je bedoeld met saai leven…. zo van het is herhaling…. want het klopt wel wat je zegt… maar het leven is juist ook…. om dingen te leren, je kan het voor jezelf leuk maken…. tenzij je je gwn kut voelt…. en niks anders meer kan bedanken dan de dood…. maar meid…. de dood is echt nii leuk…. dus ik schrik als je zegt liever wil ik soms gwn dood…. want dat is nii echt normaal…. en ik snap dat je geen irritante vragen meer wilt…. maar probeer dan die vragen te onderzoeken… geen idee of je dat al doet…. en anders dus gwn op te schrijven…. en die saai leven…. moet je gwn jezelf verwennen en alles…. maar ja idk of je dat al doet…. 

hoop dat je hier wat aan hebt… en srry dat ik steeds met puntjes typ…. 

groet, 

sophie...


Zulke filosofische vraagstukken moet je jezelf niet eens willen vragen. Zoals je zelf al zegt, er is geen antwoord of we gaan er gewoon nooit achter komen.

De zin van het leven is voor iedereen anders. Volgens mij is er niet echt een doel waar je naartoe werkt. Dus ik zou zeggen; goed zijn voor je medemens en genieten.

Probeer het gewoon naar je zin te hebben.

 

Groetjess


.....

Hoi... 

Allereerst die angst.... ik ben geen specialist ofzo maar ik heb wel eens gelezen dat de angst om angstig te zijn mischien nog wel groter is dan de angst zelf... (ik weet niet of dat van toepassing is) 

Hoe graag wij ook dingen onder controle willen houden, het is simpel weg onmogelijk..  en ik snap dat je bang bent dat je opa's sterven, maar hoe beangstigend die gedachten ook is... dat bepalen wij niet.. er is niet iets waar door je zulke dingen tegen kan houden. 

Over die vragen..

Waar gaan we heen als we dood zijn gegaan ? 

 Ik zelf ben christelijk en ik geloof dat als ik sterf ik bij God mag zijn( het lijkt me geweldig om God te mogen zien en bij hem te wezen) 

Wie heeft alles gemaakt? 

Ik geloof dat God dat gedaan heeft.. 

Zie Genisis 1 kan je zo op internet op zoeken (zet er basisbijbel achter dat is wat makkelijkere taal) 

Dan over het saaie leven.. 

Ik snap wat je bedoelt, ik heb ook wel eens van die momenten dat ik de boel beu ben, nog niks bijzonders bereikt heb in het leven enz. En in die  herhaling herken ik me ook wel een beetje... 

Maar dat gaat vaak ook weer gauw over... 

Mischien moet je op zoek naar profesionele hulp of wacht het gewoon af en mischien gaat het vanzelf over dat kan ook. Praat er ander met mensen over. Zoek iets wat je leuk vindt om te doen iets waar je vrolijker van wordt..  

Ik hoop dat je er wat aan hebt.. 

Groetjes

 

 

 


Reageer