Skip to main content
Hey allemaal,

Sinds een maand ongeveer ben ik erg somber en sinds een week snij ik mezelf. Ik heb geen leuke jeugd gehad. Op mijn 8e zijn mijn ouders gescheiden en dat was niet makkelijk. Op mn 12e overleed mijn moeder en moest ik bij mijn vader en mijn stiefmoeder gaan wonen met mijn 2 zusjes. Mijn vader is niet goed in ons opvoeden. Hij liet alles eigenlijk aan ons en mijn opa en oma over. Ieder weekend gingen we naar de ouders van mijn moeder, waar we het erg leuk hadden. Mijn vader geeft ons niet de liefde die mijn moeder en haar ouders wel gaven. Dat kon ik in het begin hendelen, maar afgelopen november is mijn oma overleden en heb ik niemand meer in de familie(qua vrouwen)bij wie ik terecht kan. Die me de liefde geeft die ik nodig heb. Ik mis het. Daar komt ook nog bij dat we sinds 2013 in een te klein huis wonen. Ik moet met mijn zusjes op een slaapkamer slapen en ik trek dat nu niet meer. Ik ben nu 18 en wil gewoon mijn eigen kamer. Mijn privacy. Ik heb het verdriet van mijn moeder en mijn oma niet kunnen verwerken. Ik heb ook problemen met school. Ik zit nu op een opleiding op het mbo die eigenlijk niet bij me past. Over 2 weken moet ik weer terug naar stage, maar wil echt niet meer en kan er nog niet echt over praten. Ik werk in de supermarkt en daar heb ik het wel echt naar mijn zin. Dat is eigenlijk het enige wat mij nog blij kan maken, wat sommige mensen verbaast. De leiding daar weet ook van mijn situatie af en helpen me er mee. Ik ga al naar de huisarts hiervoor en die heeft me doorgestuurd naar een therapeut. Ik ga die morgen bellen. Ik heb ook nog eens sinds 3-4 weken hyperventilatie en paniekaanvallen. Vooral als het druk is op mn werk krijg ik van die aanvallen, maar ook gewoon thuis en een keer buiten. Mijn hele familie weet hier niks vanaf, maar uiteindelijk zal mijn vader het moeten weten, want de hele situatie thuis zorgt er waarschijnlijk ook voor dat ik niet lekker in mijn vel zit en dat moet veranderen. Ik ben ook nog eens onzeker over mezelf en hoe anderen over me denken.. Ik weet niet meer wat ik moet doen en hoe ik mijn toekomst in moet zien. Ik hoop dat die therapeut een plaats voor me heeft en het dan hopelijk goed komt. Ik moest dit even kwijt en dit was het enige wat ik kon vinden even.

Groetjes.
Je bent 18 dus ik zou zeggen ga naar de huis arts en vertel dit dat is lastig maar kan echt helpen de huisarts heeft geheimhoudings plicht. Ik denk at je het best een spiegeloog nodig hebt omdat je het dus nog niet hebt kunne verwerken omdat je daar weinig ondersteuning bij hebt.



Wat lastig dat je nu geen vrouwelijk voorbeeld en steun meer hebt. Je hebt 2 zusjes en help jij hun een beetje wand hun vinden het vast ook lastig en dan kan je er over praaten en dat kan jou ook helpen.



Je vader is niet goed in de opvoeding... Je stiefmoeder ook niet? Probeer met je vader te praten en anders met je stiefmoeder, misschien kreigen juilie wel een fijne band en heb je een beetje steun aan haar.



Je zou dit op school ook kunnen bespreken en laaten weeten dat je het lastig hebt en je jezelf niet meer bij de opleiding vind passen misschien kunne hun jou daar bij ondersteunen.



Veel suc6❤️❤️❤️
Hoi



Je hebt een hoop meegemaakt. Goed dat je hiermee naar de huisarts bent geweest. Ik hoop dat je een afspraak met die therapeut krijgt, en dat die je kan helpen.



Ik vind ook dat je recht hebt op je eigen kamer. Je hebt het vast al heel lang getolereerd dat je met je zusjes op de kamer sliep. Jij verdient een plek waar je alleen kan zijn, je kan concentreren, en je kan ontspannen.



Wat jammer dat je moeder en oma overleden zijn. Ik vind het erg om te horen dat je de soort liefde die ze je gaven, mist. Kan je bij je opa terecht? De liefde die hij geeft is misschien anders, maar hij kan jouw verdriet misschien wel goed begrijpen, aangezien hij ook personen verloren is die veel voor hem betekenden.



Kan je met je mentor praten? Als je voelt dat je op school niet op je plek zit, is het goed daar verandering in te brengen. Hoe sneller, hoe liever. Het is niet de bedoeling dat school je ongelukkig maakt.



Sinds een week snij je jezelf. Ik vermoed dat je therapeut je daarmee zal kunnen helpen. Hopelijk heb je snel een afspraak. In afwachting daarvan kan je proberen positieve vervangers te vinden voor het snijden. Voor sommigen helpt het om te gaan wandelen, voor anderen helpt het om dingen op te schrijven. Is er iets dergelijks dat jou zou kunnen helpen?



Je bent onzeker over jezelf, en hoe anderen over je denken. Kan je dit met vrienden bespreken? Wie weet kunnen zij jou laten inzien dat je echt wel respect waard bent.



Misschien is het goed om altijd een plastic zakje bij je te hebben. Als je een hyperventilatie-aanval krijgt, kan het helpen daarin te blazen. Bij een paniekaanval kan het helpen te focussen op je ademhaling. Adem diep in en uit, en concentreer je op langzaam ademen.



Groetjes

x
Hey,



School en studie lopen niet fijn. Is het dan een idee om met je mentor/decaan te gaan praten? Je zou echt niet de eerste zijn die van opleiding wisselt. Dat is niet raar en kan prima. Misschien kun je wel verder in de supermarkt wat doen, aangezien je je daar goed voelt.



Je hebt thuis heftige dingen te verwerken gehad zeg! Poeh, dat lijkt me inderdaad niet makkelijk.



Heb je een tante of misschien een buurvrouw, vriendin van je moeder of vader waar je het een beetje mee kan vinden? Het is niet raar dat jij een andere vrouw rolmodel figuur zoekt in je leven als die er niet meer zijn.



Je familie is niet op de hoogte van jouw problemen. Waarom heb je ervoor gekozen het hen niet te vertellen?



Desondanks vind ik het heel erg knap dat je wel naar je huisarts bent geweest en binnenkort een afspraak krijgt bij een therapeut. Ik denk dat je hier heel erg mee geholpen kan zijn.



Je kan een keer beginnen over een eigen kamer. Ik vind het niet vreemd dat je privacy wil, dat zou ik ook hebben. Is er een kamer in huis waar je terecht zou kunnen? Als je zelf een plan presenteert, is de kans groter dat ze ermee akkoord gaan.



Ik hoop dat jouw situatie snel verbetert! Ik gun je het beste!



Gr. Pin

Reageer