Halloooooo!!!
dit topic is met name voor de kinderen/jongeren die hoogbegaafd zijn (of veel van hoogbegaafdheid weten). Maar natuurlijk mag je het ook gewoon lezen en reageren als je niet hoogbegaafd bent. ☺️
Ik zal in ieder geval even beginnen met het uitleggen van mijn situatie: ik ben een jongen van 13 jaar en ik ben dus hoogbegaafd. Ik zit nu in het 3e jaar van gymnasium. Ik heb op de basisschool een klas overgeslagen en 2 jaar in 1 gedaan. Afgelopen schooljaar (dus in de 3e) ben ik blijven zitten (ivm mijn leukemie). Er zijn een aantal dingen waar ik moeite mee heb en waar ik tegenaan loop verbandhoudend met mijn hoogbegaafdheid. Ik zal ze hieronder beschrijven:
- Ik irriteer me snel aan mensen die minder snel en abstract denken. Als ik iets al begrijp wat een ander niet begrijpt (na uitleg) irriteer ik me, omdat ik niet snap waarom mensen op een andere manier denken. Ik begrijp dat hb’ers anders denken dan de gemiddelde mens maar op het moment zelf irriteer ik me er wel aan.
- Ik kan er echt niet tegen als er onrechtvaardig gebruik word gemaakt van gezag, bijvoorbeeld door docenten of mijn moeder. Ik koppel mijn eigen verwachtingen en invulling aan principes.
- Overal vraagtekens bij hebben. Ik wil alles weten en begrijpen. Dit is echt heel vermoeiend omdat ik overal honderden vragen bij krijg. Ook bedenk ik vaak hoe iets anders of beter kan. Als iets niet logisch is bedenk ik waarom en hoe het wel logisch zou zijn. Ook vinden veel mensen dit irritant, zij denken: “joh laat zitten”, “stel niet zoveel vragen het is zoals het is” etc. etc.
- Moeite met regels. Ik vind het lastig om met regels om te gaan, vooral als ik het er niet mee eens ben. Ik wil vaak laten weten wat ik er van vind. Mijn rechtvaardigheidsgevoel is hierin heel sterk.
- Veel mensen begrijpen me niet. Ze denken op een andere manier. Wat logisch is maar wel vervelend. Ik kan soms iets 1000 keer uitleggen of zeggen maar het word niet begrepen. Ook krijg ik vaak verwijtende vragen. Deze dingen maken me echt boos en verdrietig.
- Er zijn veel verwachtingen, met name vanuit school, maar ook van anderen. Als iemand weet dat ik HB bent gaat hij er gelijk vanuit dat ik alles weet en kan. Ook als ik bijvoorbeeld op school een wat minder goed cijfer haal krijg ik vaak de opmerking: “je kan beter want je bent hoogbegaafd”. Dit vind ik echt heel vervelend.
- Ik vind het lastig om vrienden te maken en contact te hebben met leeftijdsgenoten. Zij zijn vaak bezig met andere dingen, hebben andere interesses en we zitten vaak intellectueel niet op het zelfde niveau. Ik heb daarom meer oudere vrienden (tussen de 15-21). Maar dit kan soms ook nog lastig zijn aangezien ik gewoon 13 ben. Mensen gaan er van uit dat ik dus een gemiddeld 13 jarig kind ben en stappen daarom niet op mij af als ze ouder zijn, ik moet altijd de eerste stap zetten. Nu vind ik dit niet heel erg maar het zou wel makkelijker zijn als ik gewoon met leeftijdsgenoten kon praten etc.
- Vaak verzet ik me tegen de autoriteit. Dit is irritant omdat ik daar problemen mee krijg en ik toch nooit gelijk krijg.
- Ik heb alles gelijk door. Als er iets veranderd, bijvoorbeeld een regel of aanpak merk ik het gelijk. Dit kan handig zijn maar soms wel vervelend als je alle kleine veranderingen gelijk opmerkt.
- Sommige mensen geloven me niet. Als ik bijvoorbeeld met iemand mail/app/bel, een opdracht op school inlever, een idee verzin denken veel mensen dat ik het niet verzonnen heb omdat dit volgens hun bijna onmogelijk is om zo te schrijven/praten op 13 jarige leeftijd.
- Ik ben erg perfectionistisch. Vooral in school dingen. Het moet allemaal perfect, en als dat niet gebeurt word ik boos.
- ik heb soms last van faalangst. Dit is denk ik ook ontstaan door de verwachtingen die mensen van me hebben door mijn perfectionisme.
- Ik onthoud zooooveel dat het vervelend wordt. Mijn hoofd zit helemaal vol, ook met onzinnige dingen en details.
- ik heb moeite met de reactie van mensen. Ik krijg vaak verwijtende vragen of mensen worden boos omdat ik bijvoorbeeld alles precies wil weten of omdat ik veel vragen stel. Als iemand mij daarop wijst voel ik me afgewezen en dat is niet fijn.
- Ik ben gevoelig voor de sfeer en geluiden, lichten etc.
- Ik moet me vaak aanpassen aan mensen, omdat ze anders denken. Dit is heel frustrerend.
- Wanneer mensen door hebben dat ik sneller, anders en abstracter denk dan de gemiddelde 13 jarige gaan ze er vaak vanuit dat ik op alle vlakken me “ouder” gedraag. Ze denken dat ik emotioneel ook veel ouder ben en dat ik geen behoefte heb aan kind zijn.
- Ik heb een hekel aan vooroordelen over HB mensen. Mensen denken vaak dat HB’ers stereotype nerds zijn, houden van leren, altijd alles weten etc. etc.
Dit zijn een hoop dingen haha.😂 Wat ik me nou afvroeg is: “zijn er meer HB kinderen/jongeren die dit herkennen? Of die iemand kennen waarbij je dit herkent?”
Als je dit herkent, hoe ga jij hier dan mee om? Of hoe zou jij er mee omgaan als je dit zou ervaren?
Ik lees ook graag jullie ervaringen met hoogbegaafdheid!
joeeeee👋
