Daar ben ik weer, joepie!!
Nou, ff voorstellen. Meisje van 13 jaar, zit net in de 3e (heb een klas overgeslagen). Zit op volleybal en paardrijden.
Ik heb de laatste 2 weken echt veel heftige moodswings. Ik ga legit van blij en gelukkig naar boos met zelfmoordgedachten. Heel zwart wit. Mijn gedachten zijn all over the place, het ene moment haat ik mijn vriendinnetje omdat ze zo vaak af wil spreken en het andere moment hou ik van haar uit t diepste van mijn hart. Ik heb dit spul opgezocht op google en t zegt dat het lijkt op symptomen van bpd, maar ja, google zegt dat je doodgaat als je een klein sneetje hebt dus ik denk niet dat het te vertrouwen is.
Het leuke deel: Mijn moeder problemen!
Ons mam vindt het heel leuk om me te manipuleren. Ze heeft heel vaak van die “Die keuze is echt slimmer, maar als jij zo dom wil zijn om de andere keuze te maken...” momenten. Ik ben al heel onzeker over keuzes die ik maak en denk altijd dat ik de verkeerde maak door mijn eigen gevoel te volgen, dus dit helpt niet echt. Ook zegt ze vaak dingen waardoor ik dagenlang ga twijfelen over wat ze nou daarmee bedoelde, voorbeeld: Volleybalkamp. Er was een jongen die ging gluren in de meidenbungalow terwijl wij daar aan het omkleden waren. Ik had dat aan de eettafel na het kamp thuis verteld, en ze reageerde: “het is kamp, dat is niet zo raar. Maakt toch niet uit, het is een tiener...”
Ik dacht meteen dat mama mijn privacy niet respecteerde, dat mijn privacy niet uitmaakt.
Gedachten sprongen naar het feit dat ze ook gewoon mijn kamer binnen stormt wanneer ze dat maar wil, ookal sta ik daar om te kleden. (we heben geen sloten op de slaapkamerdeuren). Nu wil ik niet meer omkleden in haar bijzijn
Dit is niet alles wat omgaat in t leven nu maar vgm wordt mijn verhaal een beetje te lang,
Als iemand tips heeft over ikweetnietwat, antwoord alsjeblieft! :)
~Nah.
