Skip to main content

Hoi, 

ten eerste sorry voor dit soort van sombere bericht, maar ik wil t ff kwijt. 


Ik zie dus op dit moment vrij weinig nut in het leven, zo voel ik me eigenlijk al best wel lang, denk een paar maanden voordat corona kwam. 

ik heb altijd volgehouden maar ik weet niet hoe lang ik nog kan doen alsof alles super gaat. 
ik heb best wel extreme dieptepunten gehad, en ook serieus mijn leven heroverwogen. Ik ben tot de conclusie gekomen, dat zelfmoord absoluut niet de oplossing is omdat het mijn moeder totaal zou breken.
maar wat moet ik dan doen, soms lijkt er geen andere uitweg. Stiekem hoop ik bijna elke dag wanneer ik ‘s nachts ga slapen, dat ik de volgende dag niet meer wakker word. Ik weet niet goed hoe ik hiermee om moet gaan, ik wil niet dood maar ergens ook weer wel omdat dat gewoon het makkelijkst zou zijn.

Ik ben geen opgever en ik zal sterk blijven, maar langzaam maak ik mezelf alsnog kapot. 

ik wil er wel graag met iemand over praten, misschien mijn mentor, maar iemand van de kindertelefoon zei dat een mentor verplicht is een melding te maken als iemand zulke heftige dingen verteld. Ik wil dat alles wat ik vertel vertrouwelijk blijft. Weet iemand wat zo’n melding inhoud? Aan wie moet hij dit melden en wat kan dit voor gevolgen hebben? Ik wil niet dat de ggd of mijn ouders worden ingelicht, ik wil er alleen een keer over praten, maar ik denk dat ik sommige dingen beter weg kan laten zodat het minder heftig is. 
wat raden jullie aan; Kan ik beter mm verhaal wat rooskleuriger laten klinken of moet ik gewoon eerlijk zijn en de mogelijke gevolgen accepteren?

groetjes,

kwakie
 

Ten eerste het is GGZ en ik ga er zelf ook naartoe maar ik denk dat dat mij gaat helpen en misschien jou ook je kan een doorverwijzing krijgen van de huisarts en van af je 12e mag je er zelf naartoe  je kan 113 bellen een zelfmoord tegen gaan organisatie of de kindertelefoon dat is het enige wat je kan doen en natuurlijk met ons geweldige forummers;)


Als je het gaat vertellen doe het eerlijk en geen fleur want voor jou is het ook geen pretje a.u.b stap hiermee naar iemand door toneel te spelen maak je het jezelf alleen nog maar moeilijker en vanaf nu hoop ik elke ochtend laat @kwakend1tje  Wakker worden want je kan zoveel leuks uit het leven halen je hebt nog een heel leven voor je


Je kunt gewoon aan je mentor vragen of hij/zij kan garanderen dat alles wat je vertelt vertrouwelijk blijft. Ik weet niet precies hoe dat geregeld is. Als je mentor nou zegt dat dat iid zo is, zou ik gewoon alles op tafel leggen. Dat lucht op, en zo kan je het best geholpen worden. Als je mentor niet vooraf kan beloven dat hij alles vertrouwelijk kan houden, kun je afspreken dat je dit in overleg doet. Vraag je mentor na het gesprek wat hij/zij ermee gaat doen of vraag hem/haar om het aan te geven als hij deze informatie gaat delen. Dan kan je daarover nog in gesprek. Je mentor zal de beste optie voor jou kiezen. Het zou prima zo kunnen zijn dat dat het vertrouwelijk houden van deze gesprekken is.

En misschien hebben jullie ook nog wel een speciaal vertrouwenspersoon op school. Misschien heeft deze wel geheimhoudingsplicht, kan je ook even navragen. Nadeel daarvan is misschien wel weer dat je deze niet of minder goed kent dan je mentor waar je je waarschijnlijk comfortabeler voelt.

 

Mijn advies: praat eerst eens, lucht je hart, en overleg daarna pas over mogelijke oplossingen of vervolg. En onthoud, deze mensen hebben echt het beste met je voor!!


Okee, zal ik doen.

heel erg bedankt!!

 


Helaas geen advies, maar ik geloof in je en ik ben heel trots dat je besluit je sterk te houden. You got this <3


 

Als het goed is zeggen ze het niet tegen je ouders zonder toestemming 

 


Ja, dat dacht ik ook. Maar die medewerker van de kindertelefoon zei dus dat als je iets heel heftigs zegt ze verplicht zijn een melding te maken. Maar ik weet dus niet zo goed wat dat betekend.


Das vervelend, mijn mentor is 2 jaar mentor geweest van iemand die ik ken en die vertelde mij dat ze het niet met je ouders bespreekt zolang je aangeeft dat dat niet mag. Maar ik weet dus niet of dit op alle scholen zo werkt.


Maar als je het mij ook vraagt is het heel dom van scholen en de GGD om meteen ouders op de hoogte te houden. Ze vinden dat zelf zo slim maar eigenlijk is het zo dom, vooral dat ze je overtuigen het niet te delen zodat ze het wel kunnen doen zodra je open bent. En gelukkig is dat iets dat de KT wel rekening mee houd, dat dit het vertrouwen van een kind heel erg beschadigd en dat het een kind in gevaar kan brengen als ouders te weten komen wat voor problemen hun kind hebben.


Heb je het al verteld? Zo nee vertel je het dan als je het verteld hebt?


Reageer