Skip to main content

Op mijn school hebben wij vrijwilligers die de leerlingen helpen met bijv school of mentale problemen,ik ga nu ongeveer al een jaar lang daar naartoe waar ik word geholpen om over mijn problemen te praten. Laatst gaf de vrouw die mij helpt de suggestie om op gesprek te gaan met mijn moeder erbij omdat ze denkt dat ik professionele hulp buiten school nodig heb. Ik ben daarmee in akkoord gegaan omdat ik zelf altijd te bang was om hierover met mijn moeder te praten en het fijn zou vinden als iemand anders het voor mij deed. Ik heb nu ongeveer een week geleden een gesprek gehad, en toen die vrouw mijn moeder vertelde dat ze dacht dat ik hulp nodig had, moest mijn moeder keihard lachen. Later heeft ze tegen me gezegt dat het onzin is en dat het dramatisch is. Ik weet nu niet goed wat ik moet doen en heb nu nog meer het gevoel alsof ik niet over mijn problemen kan praten, iemand advies? :((

Heyy

 

Dat is niet een goede reactie van je moeder!

 

Je moeder had hier anders op moeten reageren en had niet moeten gaan lachen.. Jouw problemen zijn zo te lezen vrij serieus en hulp buiten school kan je denk ik ook goed helpen.

 

Je kan echt over je gevoelens praten hoor! De vrijwilliger die je nu op school hebt is er volgens mij wel echt voor jou. Ik zal het met haar ook even over de reactie van je moeder hebben, maar met de vrijwilliger kan je echt praten en dat moet je vooral blijven doen!
 

Verder kan je ook nog even een gesprekje met je moeder gaan voeren op een rustig moment. Dit kan je ook voorbereiden met de vrijwilliger. Vertel haar dan dat je echt serieus bent en echt hulp nodig hebt/wilt. Als ze dan nog steeds zo reageert kan je kijken of je de hulp ook buiten je moeder om kan accepteren.

 

Je zou ook altijd met de kindertelefoon kunnen chatten of bellen. Dat kan iedere dag tussen 11:00 en 21:00 en is anoniem. Misschien helpt dat je ook een beetje. Verder mag je ook als je vragen hebt of dingen wilt delen altijd hier op het forum je dingen kwijt!

 

Groetjes van mij!


Hey Anoniem0324,

Wat vervelend dat je moeder erom niets lachen en dat ze het onzin vindt!

Zoals NaamNietBekend al zei kan je op een rustig moment met haar hierover praten en zeggen dat je je echt niet fijn voelt. Want dat het onzin is is echt niet zo, als jij je zo voelt is het zo!

Ook al voelt het zo alsof je niet over je problemen kan praten, dat kan je wel. Door erover te praten kan je hulp krijgen zoals die van de vrouw die je nu helpt en het kan ook erg opluchten.

Groetjes iemand.


pfff hebben wij dezelfde moeder??

stom is dat hè dat je niet serieus word genomen, echt waardeloos! Gelukkig heb je iemand gevonden die je wel helpt. je kan nog eens met je moeder praten of een brief schrijven ofzo . Ik denk dat die vrouw die jou helpt erna toch ook wel gezegd heeft dat die reactie niet oké was? Kan zij niet een x samen met je moeder praten zonder jou erbij? 
sterkte!!!

xxxxxx


Reageer