De Kindertelefoon.nl

Ik heb in mijn vorige topic gezegd dat ik echt niet lekker in mijn vel zit. Het doet me goed om te zien dat er hier mensen zijn die super lief reageren! Bedankt daar voor! Ik voel me echt een stuk beter erdoor! Maar ik zit dus met best veel aan mijn hoofd. Ik heb het gevoel dat ik een heel meelevend persoon ofzoiets ben. Ik denk veel aan oorlog en aan het verliezen van mensen die mij dierbaar zijn. En natuurlijk wordt je hier niet vrolijk van. Dan ook nog even een update over die jongen die ik leuk vindt. Op een klassenuitje waar hij ook was, had ie niks tegen mij gezegd of überhaupt naar mij gekeken ofzo? Hij zat met een populair meisje te praten en daarna er mee zwemmen. Ik dacht dat hij een beetje een soort van sukkel ofzo was althans niet popiejopie ofzo. Maar nu gaat hij dus met die meiden om... ik heb vandaag echt een soort van bevestiging gekregen over waar ik ban van was : hij vindt me gewoon niet leuk ( op die manier ) en daar kan hij natuurlijk niks aan doen maar wel een k*t gevoel voor mij. Vandaag voel ik me dan ook echt een soort van verdrietig. Ik ga maar wachten tot de ware.... ik wou gewoon dat ik van dit gevoel weg kan komen. Ik praat er dus ook met niemand over. Met mijn ouders vind ik het echt raar. We hebben wel opzich een goede band maar over dit praten durf ik echt niet en zal ik Dan ook echt niet snel doen. Als dit nog jaren doorgaat dit gevoel zou ik het wel overwegen om het te doen. Mijn vriendinnen zijn van die vriendinnen waarmee je dit gewoon echt niet kan bespreken. Die weten echt niet wat ze hier mee aan moeten. Verder zou ik niemand kunnen bedenken. Op school is er ook niemand. Heeft iemand ideeen? Of tips om dit nare gevoel weg te laten gaan?