Hey allemaal!
Vannochtend is mijn PEG sonde geplaatst. Het gebeurde allemaal in hetzelfde ziekenhuis als waar ik al 3 weken opgenomen zit. Ik moest al heel vroeg op de afdeling zijn, mijn moeder mocht bij mij zijn tot ik sliep. Voordat ik geopereerd werd kreeg ik zo'n blauwe hemd. Ik kreeg mijn narcose via het infuus. Dit ging niet helemaal soepel. Ik kreeg namelijk terwijl ik op de operatietafel lag veel herrineringen hoe ik gefixeerd werd en naakt in de isolatiecel lag... Ook deed de blauwe hemd mij veel denken aan de scheurkleding die ik aan moest ik in de isolatiecel.
Ik begon heel hard te huilen en schreeuwen. Ook ging ik alle kanten op bewegen omdat ik niet aangeraakt wilde worden. Mijn moeder en de mensen in de operatiekamer moesten mij toen even goed vasthouden en mij kalmeren... Toen ik weer gekalmeerd was hebben ze snel de narcose via het infuus gedaan en wat daarna gebeurde weet ik allemaal niet meer. Toen ik wakker werd lag ik in de uitslaapkamer en had ik heel veel pijn aan mijn buik. Mijn moeder zat toen naast me en hield mijn hand vast.
Tijdens de operatie is het ook niet in een keer goed gegaan. Ik kreeg namelijk zware ademhalingsproblemen en werd aan de beademing gekoppeld. Hierdoor duurde de operatie 1,5 uur in plaats van 30 minuten.
Toen ik wakker werd lag ik nog steeds aan de beademing. Ik werd ongeveer een uur nadat ik wakker was geworden van de beademing afgehaald. Nadat die er uit was gehaald werd ik naar een andere kamer gebracht en heb ik daar nog een aantal uur gelegen. Mijn moeder is er de hele tijd bij gebleven.
Nu lig ik weer in mijn eigen kamer op de afd eling waar ik opgenomen zit. Lopen en mijn buik doen heel veel pijn maar de verpleegkundige zei dat het vanzelf voorbij gaat. Ook moet ik elke 6 uur paracetamol krijgen...
Ik mis mijn familie heel erg... Mijn zus, mijn maatje waarmee ik alles mee kan delen heb ik al een maand niet gezien! Ik wil haar zo graag een dikke knuffel geven...🥺
Xxx Lunah
.
