Hoi iedereen,
Wat ontzettend lief dat jullie de tijd nemen om dit berichtje te lezen en ik zou het heel fijn vinden als jullie me zouden kunnen helpen of jullie eigen ervaringen zouden willen delen als je die hebt.
Drie maanden geleden is mijn moeder overleden en sinds dien is er een hoop gebeurd, op het paranormale vlak. Ik weet dat veel mensen misschien me gek zullen noemen, maar dat maakt me niks uit, ik wil dit gewoon oplossen.
Al voor mijn moeders dood had ik een paar dingen met haar afgesproken: ze zou later babykleertjes van de hanger gooien in de winkel als ik die moest kopen, ze zou bij mij op bed gaan zitten s’nachts om over me te waken en ze zou kloppen om te bewijzen dat zij het was. Aan mijn vader had ze beloofd de zon te laten schijnen als teken dat het goed met haar ging. En daar begint alles.
Mijn moeder stierf en vijf minuten later verdwenen de wolken opeens en kwam er een zonnestraal door het zijraampje op ons geschenen, wat natuurlijk heel mooi was, omdat dat ons liet geloven dat alles goed met haar ging. Daarna gingen we naar de kapel waar mama opgebaard zou liggen en daar kreeg ik meteen een hele nare vibe toen ik binnen liep, ik wilde eigenlijk meteen weer naar huis, er hing gewoon geen fijne energie. De dag kroop een beetje voorbij het was allemaal heel vaag en raar want iedereen was gewoon kapot verdrietig en we miste mama heel erg. Die avond gingen mijn vader, broer en zus en ik werken aan de rouwkaart in het kantoortje en toen hoorde ik achter me gefluister: “Ik HOU van jou!” de hou was wat harder dan de rest en klonk echt als een zucht. Ik was de enige die dit oppikte, mijn vader, broer en zus hoorde niks. Ik liep diezelfde avond naar beneden en in de woonkamer, de plek waar mijn moeder stierf, was het heel eng en donker en ik vond de energie in die kamer echt vervelend. Daarna ben ik naar bed gegaan, ik had nog liggen fluisteren naar mama over dat ik haar miste en zo en opeens voelde het gewoon alsof ik iets op m'n voeten voelde, dus ik keek naar mijn deken en die deken zat raar ingedeukt alsof er iemand opzat en ik werd meteen helemaal hysterisch, want ik dacht van ja dit kan dus echt niet. Dus ik vroeg van mama ben jij dat en toen hoorde ik een soort tikje op het plafond boven mij en toen werd ik heel bang en toen begon het licht te flikkeren en ik werd gek dus ik riep zo van: “Mama je maakt me bang!” Toen voelde ik het gewicht van mijn voeten afgaan, klonk er een hele harde agressieve BANG op mijn slaapkamer deur en vloog de deur open, mijn deur is nooit vanzelf opengegaan en al helemaal niet in deze snelheid. Ik werd natuurlijk echt helemaal gek, dus ik heb m'n kussen gepakt en ben huilend naar mijn vader gegaan en ik heb in zijn bed geslapen, zodat ik niet meer alleen in het donker hoefde te zijn.
De volgende ochtend werd er een ballon bezorgd, er stond I LOVE YOU op de ballon en zat een kaartje bij van mama, super lief. De ballon was wel een beetje raar. De ballon is nu drie maanden oud en nog steeds niet leeg. De ballon vloog de hele dag rond de woonkamer en is zelfs de trap opgevlogen naar mama's slaapkamer, De ballon ging gewoon heel hoog naar het plafond, maar hij is ook twee keer gewoon random naar buiten gevlogen, geen idee hoe, want de deur zit dan gewoon dicht neem ik aan, maar toen bleef hij gewoon een paar centimeter boven de straat hangen en vloog hij niet weg, wat natuurlijk heel gek klinkt, maar dat is echt zo. Op de crematie van mijn moeder heb ik een zelfgeschreven liedje gespeeld en elke keer als ik op de piano dat liedje speelde kwam de ballon gewoon het hoekje om gevlogen en bleef het stil hangen bij mijn schilderij, op een plekje waar de ballon mij gezien zou kunnen hebben als hij ogen had gehad. Op een gegeven moment waren we echt bang dat we de ballon kwijt zouden raken, dus nu hebben we het touwtje vast gemaakt achter een schilderij, dus de activiteit van de ballon is nu wel minder.
Wel klinken er soms op speciale momenten speciale liedjes op de radio, wat wel een soort gek toevallig is. Bijvoorbeld toen we mijn moeders as gingen ophalen van het crematorium kwam er een liedje op met: “Even if we die young, they will remember us, even if we die young, we had a damn good run.” (Zelfs als we jong sterven, dat zullen ze ons herinneren, zelfs als we jong sterven, hebben we een goed leven gehad. Zo ongeveer)
Later, kwam een vriendin bij me logeren, mijn kamer is klein, dus bleven we in de woonkamer slapen, nog geen paar meter van de plek waar mijn moeders ziekenhuisbed stond. Mijn vriendin wist dit niet, maar maakte de volgende morgen een opmerking: “Ik voelde en hoorde getik op mijn luchtbed, alsof iemand me wakker probeerde te maken, maar toen ik mijn ogen open deed, was er niemand.”
Ook heeft mijn hond zich uit zijn hok bevrijd ergens twee weken geleden en dat was hem nog nooit gelukt, dus of wij hadden het hok open gelaten of….. dit was dezelfde avond dat mijn vader en ik een gesprek hadden of ik naar een psycholoog wilde om mam's dood te verwerken. Vinden jullie dat ik dat misschien moet doen? In ieder geval, ik durf bijna te zweren dat ik een soort schaduw zag de schaduw van een mens op de boekenkast, alsof iemand voor de boekenkast langsliep, maar mijn vader heeft het niet gezien.
Gisteren was ik aan het zingen, hetzelfde liedje als waar de ballon altijd naar kwam luisteren, want ik ga hem opnemen in een studio, en dat deed ik in de badkamer. Ik stond met mijn hoofd naar het raam en met mijn rug naar de deur. Ik had oortjes in dus ik hoorde alleen de muziek en ik had mijn ogen dicht zodat ik me heel erg op mijn stem kon concentreren, toen ik een soort wind in mijn rug voelde, alsof de badkamer deur openging en ik voelde gewoon dat iemand de badkamer inkwam. Ik voelde gewoon dat het mama was en gek genoeg vergat ik gewoon dat ze dood was, dus ik hield mijn ogen gesloten en zong het liedje af en draaide me om en vroeg: “Wat vond je ervan mam?” En toen zag ik dat er niemand was en was het gevoel van haar bijzijn ook verdwenen, het was gestoord. Ik herinnerde me dat ze dood was en begon heel hard te huilen.
Door het feit dat ik zo erg voelde dat het mama was die er was en het idee dat ik de enige was die dat soort dingen leek te voelen, besloot ik te googlen wat er aan de hand kon zijn, ik kreeg een soort checklijst (als op zoekt 21 Signs you could be a medium dan vind je hem wel) te zien waarbij er 21 dingen waren die konden laten zien dat je een medium bent. Ik heb alle vragen eerlijk beantwoord en kwam erachter dat er maar 2-3 dingen niet klopte en dat de rest allemaal heel erg mij beschreven. Nu ben ik best wel benieuwd of ik een medium zou kunnen zijn. Het zou kunnen uitleggen waarom ik de enige ben die mama's stem heeft gehoord en ook de enige die de schaduw van mama in de woonkamer zag. De enige die mama's aanwezigheid heeft gevoeld terwijl ze er niet meer is, de enige wiens deur opeens openvloog zonder verklaring en de enige die last heeft van flikkerende lampen en elektronische apparaten die uit het niets uitgaan en aanspringen.
Ik doe ook met een vriendin soms 3 AM challenges zoals het kaartspel en the Red Book Game. Vaak lijken de antwoorden van dit soort spellen gek genoeg te kloppen, ook als we fact-checks doen. Trek ik activiteit aan? Trekt mijn vriendin activiteit aan of hebben we gewoon allebei een kick op dit soort dingen en verbeeldt ons brein dit?
Ik ben altijd al gevoelig geweest voor andermans emoties en ik heb nu ik er zo over nadenk ook wel eens gevoelens bij bepaalde kamers en plekken, maar niet super sterk of zo. Ik heb soms wel het idee dat de doden mij wat willen vertellen, maar ik kan ze niet altijd begrijpen, ben ik gewoon gek of ben ik gewoon nog niet zo goed met een eventuele paranormale gaven?
Hierbij moet vertelt worden dat ik altijd al connecties heb gevoeld met mensen die dood zijn. Mijn zus is 4 jaar voor mijn geboorte overleden en toch ben ik degene die naar haar grafje gaat om met haar te communiceren en haar niet alleen te laten voelen. Mijn oom heeft zich voor mijn geboorte van zijn leven beroofd en op zijn begrafenis, kwam er opeens een lichtstraal op zijn kist en met mijn geboorte toen mijn vader en moeder tegen elkaar zeiden dat het zo jammer was dat mijn oom me nooit had ontmoet en had gezien kwam er meteen een lichtstraal op mij.
Misschien maak ik mezelf gek, misschien wil ik gewoon te graag een speciaal talent hebben om met mama te kunnen communiceren, maar misschien heb ik wel gewoon een lichte medium gave of ben ik gewoon meer open voor dit soort dingen dan de rest van mijn gezin. Jullie moeten me helpen. Alsjeblieft! Dankjewel dat je dit helemaal gelezen hebt! Als jij nou dingen hebt meegemaakt, vertel het me alsjeblieft!
Liefs FaithD.
