Hii
Je kunt misschien aan je ouders vragen iets over je opa te vertellen of als je oma nog leeft aan haar. Misschien hebben zij wel foto's of spulletjes van je opa.
Veel succes
Hoi
Zoals Kweetgeengebruikersnaam voorstelde, zou je aan familieleden en vrienden kunnen vragen om verhalen te vertellen over je opa. Op die manier zou je je een beeld van hem kunnen vormen. Eventueel zou je dat beeld kunnen neerschrijven in een schriftje, dat je kan aanvullen met foto’s die je familie nog van je opa heeft. Ook de herinnering die je aan hem hebt zou je in dat schriftje kunnen noteren, zodat je niet bang hoeft te zijn deze te verliezen.
Het kan helpen om een gedenkhoekje in te richten voor je opa. Daar kan je eventueel het schriftje met herinneringen bij leggen, naast een kaarsje en wat bloemen.
Als je het gevoel hebt dat je huidige gevoelens niet gezond meer voor je zijn, zou je de hulp in kunnen schakelen van een professional. Wie weet ben je gebaat bij een begeleider die samen met jou stap voor stap het rouwproces doorloopt, zodat je uiteindelijk op een positieve manier terug kan denken aan je opa.
Gr. Kenshin
@Kweetgeengebruikersnaam dat is nou een soort van mijn probleem..... Ik praat bijna niet met mijn ouders, mijn moeder heeft een depressie dus als ik haar opa op tafel breng dan word haar depressie erger...... En mijn vader het enige waar hij over praat is zijn werk... Hij vindf zijn werk geweldig daar ben ik natuurlijk blij om maar hij Praat over niks anders. Verder weet mijn zus vast ook niks die is maar een jaar ouder en herrinert dingen van vorige maand niet eens meer.. De spullen van mijn opa zijn verkocht omdat sommige familie delen heel weinig geld hadden we mochten niks houden. Ik bid iedere nacht over mijn opa en dat is gek want ik geloof niet eens in God....
Jammer dat het niet eenvoudig lijkt om dit met je familie te bespreken. Ook niet gemakkelijk lijkt me, dat de spullen van je opa verkocht werden.
Ook als je niet in een god gelooft, kan je bidden tot de overleden geest van je grootvader. Wie weet vind je daar rust in.
Denk je je verdriet graag eens te bespreken met de Kindertelefoon? Ik vermoed dat dat zal opluchten.
Gr. Kenshin
Ik weet niet of je vaak tekent, maar het hielp mij heel erg om de vage herinnering die ik had van mijn oma te tekenen. Zo kun je elke avond of wanneer je ook wil ernaar kijken en ermee verbonden voelen. Ook helpt bijvoorbeeld mediteren. Het hoeft niet altijd zittend. Je kunt ook in bed gaan liggen en je ogen dicht doen en dan die herinnering over denken. Als je dat elke avond doet, zal het je rust geven