Hi!

Ik snap dat je je zorgen maakt over je overgang naar het volgende jaar. Ik ga ook niet ontkennen dat het zou kunnen dat je blijft zitten: deden ze bij mij wel, vervolgens mocht ik toch niet over en was ik alleen maar meer teleurgesteld.

Ik neem aan dat je je niet echt goed voelt op het moment, gezien je poging. Dit heb je vast al vaker gehoord, maar ik ben blij dat je er bent. Ik hoop dat het weer een beetje beter met je gaat.

Ik heb zelf school altijd heel belangrijk gevonden, want dat was het enige wat mij nog op een ‘gezonde’ manier afleidde van mijn gedachten. Toen ik steeds minder naar school ging en steeds meer miste, hoopte ik nog altijd dat ik het in kon halen. Uiteindelijk was dit veel teveel gevraagd van mezelf. Ik heb uiteindelijk kunnen regelen dat ik een aantal vakken nog af rondde, en de rest het jaar daarna deed. Zo was het wat rustiger en meer te overzien, en was het opbouwen van school wat makkelijker.

Zeker met SE's e.d. is het heel veel om alles nog te proberen mee te krijgen. Soms moet je je neer leggen bij hoe het is. En ja, het is even kl*te dat je een extra jaar nodig hebt, dat je vrienden misschien eerder slagen en dat je nieuwe klasgenoten krijgt. Ik had het hier zoooooo moeilijk mee, en als ik er nu op terug kijk, ben ik echt oprecht blij met mijn keuze een jaar over te doen. Daarbij: ik heb een heleboel nieuwe vrienden gemaakt in mijn nieuwe jaarlaag en een oude vriend is later ook blijven zitten ;)

Ik zou er niet teveel hoop op vestigen over te gaan, dan kan het alleen maar meevallen! Maar beiden gevallen zijn oke en met beiden gevallen zul je er komen… 

Ik hoop dat je je langzaam beter gaat voelen en een gelukkig leven krijgt van je verdient. Het kan echt, geloof me!

Liefs,

xx