Skip to main content

ik over denk alles en ik word er moe van. ik stel alles uit en kan mezelf niet forcen om wat te doen. mijn ouders begrijpen me niet en noemen me gewoon lui en een aansteller. volgens hun moet ik actie ondernemen maar het lukt me niet. ik stress over alles. het liefst doe ik de hele dag niets. ik wil nooit over mijn gevoelens praten met anderen omdat ik het niet goed kan uitleggen en ik alleen maar meer van streek raak. ik wil gewoon dat ik niets meer voel, dat ik ook gewoon 's ochtends wakker kan worden, naar school kan gaan en kan sporten en huiswerk maak en dat mijn ouders en ik niet steeds ruzie maken. ik weet niet meer wat ik moet doen.

Hoi,

Wat vervelend dat jij je zo voelt.Dit klint namelijk niet goed en dit zou kunnen komen doordat je misschien een depressie hebt. Ik raad je aan om naar je huisarts te gaan en dan krijg je waarschijnlijk wel een doorverwijzing naar een psycholoog. Want met dit soort problemen moet je niet blijven rondlopen.

PS: Wat vervelend dat je ouders denken dat je lui bent. Heb je ook dit hele verhaal tegen je ouders vertelt?

 


Hoi

 

Wat jammer dat je je zo voelt. Het kan inderdaad erg lastig zijn om je te concentreren, wanneer er van alles in je omgaat. 

 

Ik stel voor dat je dit verhaal deelt met je mentor of leerlingenbegeleider. Naar mijn vermoeden ben jij lang niet de enige die met gelijksoortige gevoelens worstelt, waardoor het weleens zou kunnen dat goede begeleiding je erbovenop zou kunnen helpen. Je zou bijvoorbeeld langs kunnen bij de schoolpsycholoog, of regelmatig een gesprekje kunnen plannen met een docent. Zo’n dingen kunnen de enorme last op je schouders helpen dragen. 

 

Zoals Colagirly voorstelde, kan je langs bij de huisarts. Deze heeft beroepsgeheim, net als de psycholoog waar je eventueel naar doorverwezen zou worden. Hoewel er weleens sceptisch gedaan wordt rond psychologische hulpverlening, kan deze een significant verschil maken in jouw welzijn. 

 

Wat jammer dat er thuis regelmatig spanning heerst. Je zou, eventueel met de hulp van een leerlingenbegeleider of huisarts, klaar en duidelijk kunnen uitleggen wat er aan de hand is. Zo’n uitleg zou je ouders de kans kunnen bieden om begrip op te brengen voor jouw situatie. 

 

Groetjes

Kenshin


Reageer