Heyy ik ben een meisje van 13 en doe sh en t wordt steeds erger…
De laatste tijd ben ik steeds meer afwezig en me ouders hebben me al 2x zien huilen. Ze zien mijn littekens op mij en ze vragen steeds wat is er en gaat het wel enz. Ze weten niet dat ik sh doe maar ik voel gwn dat ze er binnenkort achterkomen...
Ik twijfel of ik het moet zeggen of niet. Ik vertrouw het gwn niet en ze gaab t niet begrijpen en misschien moet ik met therapie ofz. En ik denk ik eigenlijk dat niets en niemand me kan helpen dus waarom zou ik het zeggen? Maar andere kant helpt t misschien heel misschien wel...
Ik heb nu al een paar dagen geen sh gedaan en t voelt alsof ik het al maanden niet heb gedaab ofz en heel de tijd wil ik het gwn doen maar op een één of andere reden hou ik me in bedwang ik weet niet hoelang ik het vol kan houden…
Om met zo een groot geheim te leven en steeds te liegen…
Zal ik het vertellen? (En hoe)
Of
Zal ik het zelf proberen op te lossen?
(Lees trouwens misschien ook me andere topics voor meer informatie over... dit "gedoe")
Thnx voor het lezen <3
