Skip to main content

Hey <3

Ik ben 13 jaar, en ik zit in 2 havo.

Ik voel me al ongeveer 4 maanden heel slecht, en dat komt omdat er iets is gebeurd (dat hou ik privé). Ik voel me daarover slecht(en misschien depressief).De laatste tijd blijf ik me slecht voelen, uit het niets en heeft het niet persé een reden. Vooral in de avond krijg ik een enorme dip. Ik zit nu echt op een punt dat ik hulp wil, van een therapeut of idk.

Ik wil dan graag naar de huisarts want die kan me dan doorsturen naar hulp ect. Alleen moet ik het eerst nog aan men ouders vertellen. Ik ben echt bang voor hun reactie, want ze gaan zoizo zeggen dat het vanzelf weer overgaat enzo.v 

Of ze geloven het niet, omdat ik heel erg me best doe, om het niet op te latenvallen. 

Dus ik zit nu echt op een dilemma, moet ik het vertellen of niet..?

(Trouwens ik heb het wel de heletijd over '’ouders'’. Maar ik ben van plan, om het aan 1 van men ouders te vertellen)

Veel liefs 

Mijnproblemen <3

Heyy @mijnproblemen

Ik zou het toch aan je ouders vertellen. Als je dat niet doet dan weet je ook niet hoe ze gaan reageren. Als ze toch slecht reageren kan je altijd zelf naar de huisarts gaan. Vanaf 12 jaar mag je alleen naar de huisarts. Om een doorverwijzing naar een psycholoog of andere hulp te krijgen moet je wel toestemming van je ouders hebben. Misschien zou je dan als ze het niet goed vinden met je ouders naar de huisarts gaan of dat je aan de huisarts vraagt of die je ouders wilt bellen en ze toch over te halen om toestemming te geven voor de doorverwijzing. 
 

Hoop dat je hier iets aan hebt. :) 

xx Eenmeisje004 


hii @mijnproblemen ! 

 

ik herken me wel een beetje in jouw verhaal, heb zelf ook een soortgelijke situatie meegemaakt (of tenminste: ik voelde me ongeveer hetzelfde als jij nu). het was voor mij een hele drempel om het tegen mijn ouders te vertellen/erover te praten, zeker omdat mijn band niet fantastisch is… uiteindelijk heeft het me wel veel geholpen! misschien is het ook een idee om er bijv. met een mentor of vriendin over te praten, ik deed dit ook voordat ik met mijn ouders praatte en dit hielp mij veel! 

 

ik weet zeker dat je dit kan! veel succes <3

 


hey

 

als de band met jouw ouders sterk is zie ik geen probleem het erover te hebben met je ouders, het zijn tevens je ouders. die willen altijd het beste voor met je uiteraard

 

je hoeft niet per see je verhaal te vertellen aan je ouders als je dat niet wilt. maar je ouders zullen het (denk ik) begrijpen als jij zegt dat je hulp wilt door middel van een therapeut of psycholoog 


Hoi, hoe is het gegaan ?  ik hoop goed ! :)

Groetjes  liefs Julian X


Hey @Julian12 

Sorry voor deze mega late reactie, zat door me topics te scrollen haha.

Maar eigenlijk ging het wel goed. Men moeder weet het nu, dus dat is een stapje veder (vader niet). Ben ook al naar de huisarts geweest, daar heb ik een nummer van gekregen voor hulp. Alleen als we bellen nemen ze niet op :I

Het gaat zeker nog niet goed met me, maar om een stapje dichterbij te zijn naar hulp, is goed!

Veel liefs

 


Reageer