Skip to main content

hoi allemaal,

ik heb sinds een maand een vriendje en ik heb ook zijn ouders ontmoet, eerste instantie deden ze aardig en was er niks aan de hand. nadat ik weg was begonnen ze over me te praten tegen m’n vriendje, dat ik dik ben en allemaal dingen over dat m’n ouders en ik turks zijn. ze doen racistisch over me en maken me ook de heletijd belachelijk. ik vind dit heel vervelend voor m’n vriendje maar zelf zit ik er ook mee. ik wil het niet met hem uitmaken want ik vind hem wel gewoon leuk alleen zitten zijn ouders er echt tussen en voel ik me er steeds verdrietig over. ik heb dit ook tegen m’n vriendje verteld en hij zegt dat hij er niks aan kan doen en dat hij het zelf ook stom vindt. ik word hier echt niet goed van en moet er steeds om huilen, ze blijven erover doorgaan en stoppen niet. zijn ouders weten ook niks over me maar zijn moeder heeft mijn facebook doorzocht en gaat daaruit conclusies trekken. ik weet niet wat ik moet doen, ik voel me er heel slecht over. wanneer ik met m’n vriendje ben, kan ik m’n gevoelens erover nog verbergen maar zodra hij weggaat moet ik huilen en zit het me heel erg dwars. ik probeer me er niks van aan te trekken alleen ze kennen me niet en zeggen zulke dingen over me. en het feit dat ik al onzeker ben over hoe ik eruit zie en dan nog dat volwassenen mensen me dik gaan noemen. 

 ik wacht op jullie mening/tips hierover. 

 

Hey, ik neem even aan dat je nog minderjarig bent? Ik denk niet dat je om die ouders heen kan in dat geval.  In het geval van pure racisme kan je proberen aardig tegen hen te blijven doen, al doen ze dat niet tegen jou. Dan zien je misschien in hoe je echt bent. 

 

Ik kan niet in je leven kijken, maar ik zou begrijpen dat het moeilijk kan zijn voor ouders als er enorme cultuurverschillen zijn (Buiten het belachelijk maken van jou, dat is natuurlijk nooit goed...). Misschien is het goed om te weten waarom ze racistisch doen. Willen ze gewoon haten? Of zijn er verschillen in geloof? Verschillen in cultuur?

Verder zou ik het sowieso niet verbergen voor je vriendje, dat kan nooit lang goed gaan. Probeer met hem erover te praten. Anders kan je misschien vaker bij jou thuis afspreken?


Hey, ik neem even aan dat je nog minderjarig bent? Ik denk niet dat je om die ouders heen kan in dat geval.  In het geval van pure racisme kan je proberen aardig tegen hen te blijven doen, al doen ze dat niet tegen jou. Dan zien je misschien in hoe je echt bent. 

 

Ik kan niet in je leven kijken, maar ik zou begrijpen dat het moeilijk kan zijn voor ouders als er enorme cultuurverschillen zijn (Buiten het belachelijk maken van jou, dat is natuurlijk nooit goed...). Misschien is het goed om te weten waarom ze racistisch doen. Willen ze gewoon haten? Of zijn er verschillen in geloof? Verschillen in cultuur?

Verder zou ik het sowieso niet verbergen voor je vriendje, dat kan nooit lang goed gaan. Probeer met hem erover te praten. Anders kan je misschien vaker bij jou thuis afspreken?

hey, dankjewel voor je reactie! 

wij zijn beide 16 dus ik kan idd niet om die ouders heen. ik ben zelf heel erg westers opgevoed en ben ook niet echt gelovig. maar zijn ouders doen alsof er veel verschillen zijn tussen ons terwijl mijn moeder mijn vriendje gewoon wel accepteert en het leuk vindt als hij langs komt. zijn ouders hebben ook niet gezegd dat ze me beter willen leren kennen maar gingen zelf conclusies trekken door mijn facebook en die van mijn familie op te zoeken. zijn ouders gaan meteen naar mij kijken als een “stereotype turk” en zeggen ook dingen zoals dat mijn familie hun gaat opzoeken als er iets gebeurt tussen mij en mijn vriendje. we spreken nu ook alleen bij mij thuis af want ik heb het aangegeven dat ik niet meer bij hem wil thuiskomen. als hij erover begint dat ze stom over mij doen zeg ik altijd van “laat het, boeie” terwijl het mij wel raakt. ik wil hem niet verdrietig erover maken maar ik zit er wel mee. 


Wat vervelend dat zijn ouders zulke vooroordelen hebben over jou (en je afkomst). Ik snap dat dit je erg raakt, krop deze gevoelens dan ook niet op maar wees eerlijk met je vriendje.

Ik zou zeker doorzetten. Laat die ouders maar eens zien wat voor leuk meisje je bent. Doorbreek al die vooroordelen. Dit kost misschien tijd, maar het komt wel. Als jij gewoon aardig tegen hen doet, zullen ze er vanzelf toch wel achterkomen dat je gewoon een leuke meid bent.

Als je er echt klaar mee bent en het durft, kun je hen ook gewoon confronteren met hun racistische gedrag. Zeg dat je hebt gehoord wat ze allemaal van jou en je familie zeggen en dat dat totaal niet klopt. Maar blijf beleefd, hoe moeilijk het ook is tegens zulke mensen. Als je niet beleefd blijf spreek je jezelf namelijk tegen.

 

Suc6 ermee.

Groetjes


hey, dankjewel voor je reactie! 

wij zijn beide 16 dus ik kan idd niet om die ouders heen. ik ben zelf heel erg westers opgevoed en ben ook niet echt gelovig. maar zijn ouders doen alsof er veel verschillen zijn tussen ons terwijl mijn moeder mijn vriendje gewoon wel accepteert en het leuk vindt als hij langs komt. zijn ouders hebben ook niet gezegd dat ze me beter willen leren kennen maar gingen zelf conclusies trekken door mijn facebook en die van mijn familie op te zoeken. zijn ouders gaan meteen naar mij kijken als een “stereotype turk” en zeggen ook dingen zoals dat mijn familie hun gaat opzoeken als er iets gebeurt tussen mij en mijn vriendje. we spreken nu ook alleen bij mij thuis af want ik heb het aangegeven dat ik niet meer bij hem wil thuiskomen. als hij erover begint dat ze stom over mij doen zeg ik altijd van “laat het, boeie” terwijl het mij wel raakt. ik wil hem niet verdrietig erover maken maar ik zit er wel mee. 

Uhm ja, in dat geval heb ik ook geen ideeen meer… Als het puur racisme is kan je er weinig aan doen, al kan je ze inderdaad confronteren of jezelf van een goede kant laten zien. 

Als je toch alleen bij jou thuis afspreekt heb je een veilige omgeving om het erover te hebben met je vriendje, dus ik zou dat gewoon doen.


Reageer