Skip to main content

Oke layen we beginnen ik ben leanne 12 jaar en mijn ouders zijn gescheiden ik heb 2 zussen (ze zijn eigenlijk halfzussen)

 

Mijn vader heeft 6 jaar geleden toen ik 6 was kreeg hij erg last van een ziekte genaamt FNS. Dat duurde ongeveer 3 kwart jaar, je merkt het nu nog wel hoor. Maar toen mijn vader ziek was wou mijn moeder eigenlijk al scheiden en dat deedt ze niet want ze wou de situatie niet erger maken.

Dus anderhalf jaar later toen ik 7 was en mijn vader weer beter was gingen ze scheiden. Dit werdt mij op schoolverteld tijdens een verjaardag dus ik ging vet blij naar de koffie kamer waar mijn moeder en mijn oudste zus zaten. Mijn oudste zus zat daar in tranen dus mijn instinkt was om haar te troosten. Toen moest ik gaan zitten en werdt het me verteld. Het voelde alzof ik een zee had gehuild. Toen kwam im terug in de klas en mocht ik op juf der schoot zitten. Iedereen vondt mij toen cool tot ik het klassikaal vertelde.

Toen bleef ik uiteindelijk een paar maanden bij mijn opa en oma met mama en mijn zussen. De dag voordat me moeder de sleutel kreeg voor het nieuwe huis van haar brak ik mijn arm. Vanaftoen ging ik week om week naar mijn moeder en vader heen en weer.

Nu is mijn moeder nog een keer verhuisd en ik voel me echt een tennisbal. Ik ga de hele tijd heen en weer heen en weer dus ik wil al 3 jaar lang bij mijn moedee wonen. Niet helenmaal, maar zegt maar 1 weekend in de 2 weken naar mijn vader. Plus door mijn vaders FNS denkt of volgens hem weet hij dingen die helenmaal niet waar zijn, en je kan die dingen niet uit zijn hoofd krijgen.

Zoals hij zegt dat mijn moeder is vreemdgegaan mef wat nu mijn stiefvader is en met een verjaardag komt hij niet naarbinnen als mijn stiefvader er is.

Mijn Stiefzus heeft hij een keer gezien en wij zijn gwn goeie vrienden naja het punt is als ik met mijn vader der over probeer te praten dat ik bij mijn moeder wil wonen gaat hij gelijk een ander onderwerp pakken en dan met het punt datcik echt echt heel graag bij mijn mieder wil wonen.

 

Ik ben nu net een waterballon die elk moment kan knappen ik weet gwn niet meer wat ik moet doen help alsjebliefd

hey,

wat naar voor je dat je je zo voelt.

dit gaat misschien heel stom klinken maar ik zou gewoon blijven zeuren en zeuren tot je het voor elkaar krijgt.

of duidelijk tegen je vader zeggen dat jij degene bent die overal heen moet ( de tennisbal is) en dat je het fijner vind om bij je moeder te zijn en dat dat niet gelijk in hoefd te houden dat je nooit meer bij hem komt.

jullie kunnen ook met zen 3e het gesprek aan gaan en een plan maken zoals eerst nog wel elke weekend en dan bouw je het langzaam af.

ik hoop dat dit je misschien een beetje helpt en en nog heel veel sterkte.


Reageer