Ik heb altijd het gevoel dat ik mezelf ouder moet gedragen om niet in elkaar te storten.
Altijd als ik met mensen praat zeggen of vragen ze: en je zit in je examen jaar? Ben je dan nu 16? Als ik aan mensen vraag hoe oud ze denken dat ik ben is het altijd 15 of 16. Ik ben maar 13, maar ik werk wel 20 uur per week, mijn vader is werkeloos. Ik denk dat ik me nu dat ik iets ouder ben realiseer dat ik al sinds groep 4 op de bassisschool depressief ben. Ik weet niet wanneer ik voor het eer dood wou, nooit echt de moed gehad om het te kunnen doen. Ik ben gepest sind ik me kan herinneren, mijn vader slaat me. Als je me zou zie zou je denken dat ik leef zonder zorgen, of dat ik slecht heb geslapen want ik heb altijd nachtmerries. Een keer heb ik publiek gepraat over hoe ik gepest ben tijden een discussie over vrijheid, iemand ging huilen ondert het bij haar ook zo was geweest. Toen voelde ik voor een paar seconden alsof ik niet alleen op de wereld was. Ik voel me zo alleen, is er iemand op dit forum dat mij begrijpt? Ik zal vaker schijven! Dus tot de volgende keer
Bladzijde 1 / 1
Hoi Laurijn007
Wat heftig dat je dit doormaakt
Niet fijn dat je gepest wordt, en dat je het thuis zo moeilijk hebt. Ook lijkt het me best zwaar om als jongere school te combineren met 20 uur werken per week.
De keer dat je jezelf openstelde en vertelde over het pesten, ervoer je een zekere steun. Praten en aangeven waar je mee zit, kan inderdaad erg opluchten. Ik raad je bijgevolg aan om deze gewoonte op te bouwen. Aangezien je het niet gemakkelijk hebt, lijkt het me aangewezen dat je bij iemand terecht kan.
Heb je iemand in gedachten waar je je goed bij voelt? Een familielid bijvoorbeeld, een leraar of de huisarts? Voor een anoniem gesprek kan je terecht bij de KinderTelefoon en 113. De persoon die je in vertrouwen neemt, zou je kunnen steunen, en eventueel ingrijpen bij het pesten.
Het lijkt me ook nuttig om de mening van die persoon te horen over het feit dat je 20 uur per week werkt. Je geeft aan dit te doen uit noodzaak, maar aangezien je studeert, lijkt het me van belang om voldoende tijd en energie te besteden aan school en ontspanning. Als jullie het thuis moeilijk hebben op financieel vlak, zou het kunnen helpen om dit aan te geven bij een instantie. Wie weet is een financiële bijdrage mogelijk.
Wie veel doormaakt en op jonge leeftijd verantwoordelijkheid moet opnemen, gedraagt zich vaak volwassener dan zijn of haar leeftijdsgenoten. Ik vind het jammer dat je op een jonge leeftijd al kampte met een zwaar gemoed, en dat je het zo zwaar hebt. Zou je het zien zitten om dit met iemand te bespreken?
Groetjes
Kenshin
Wat heftig dat je dit doormaakt
Niet fijn dat je gepest wordt, en dat je het thuis zo moeilijk hebt. Ook lijkt het me best zwaar om als jongere school te combineren met 20 uur werken per week. De keer dat je jezelf openstelde en vertelde over het pesten, ervoer je een zekere steun. Praten en aangeven waar je mee zit, kan inderdaad erg opluchten. Ik raad je bijgevolg aan om deze gewoonte op te bouwen. Aangezien je het niet gemakkelijk hebt, lijkt het me aangewezen dat je bij iemand terecht kan.
Heb je iemand in gedachten waar je je goed bij voelt? Een familielid bijvoorbeeld, een leraar of de huisarts? Voor een anoniem gesprek kan je terecht bij de KinderTelefoon en 113. De persoon die je in vertrouwen neemt, zou je kunnen steunen, en eventueel ingrijpen bij het pesten.
Het lijkt me ook nuttig om de mening van die persoon te horen over het feit dat je 20 uur per week werkt. Je geeft aan dit te doen uit noodzaak, maar aangezien je studeert, lijkt het me van belang om voldoende tijd en energie te besteden aan school en ontspanning. Als jullie het thuis moeilijk hebben op financieel vlak, zou het kunnen helpen om dit aan te geven bij een instantie. Wie weet is een financiële bijdrage mogelijk.
Wie veel doormaakt en op jonge leeftijd verantwoordelijkheid moet opnemen, gedraagt zich vaak volwassener dan zijn of haar leeftijdsgenoten. Ik vind het jammer dat je op een jonge leeftijd al kampte met een zwaar gemoed, en dat je het zo zwaar hebt. Zou je het zien zitten om dit met iemand te bespreken?
Groetjes
Kenshin
Hi kenshin, bedankt voor je reactie. Ik ga erover denken. Financieel support is niet nodig, ik werk zolang niet omdat we het nu niet kunnen betalen maar omdat ik geld opspaar zodat ik nog enige kans heb om te studeren. Mijn baan is afzetterij trouwens voor meer dan 20 uur werken verdien ik slechts 16 euro. Ik mijn baan pas opzeggen over vier weken! Mijn rug gaat eraan.
Ik heb het even opgezocht, en een dertienjarige mag zo'n zware baan niet uitvoeren. Op jouw leeftijd mag je slechts klusjes doen. Jij werkt erg hard, wat me zorgen om de wettigheid van je contract bezorgt. Het is belangrijk dat je contract je beschermt in geval van bv. een arbeidsongeval. Ook is het niet ok dat je klachten ondervindt door je baan. Dat je baas je toestaat om harder te werken dan wettelijk gezien toegestaan is, ook nog eens aan een laag loon, vind ik best zorgwekkend.
Het lijkt me aangewezen om je situatie met iemand te bespreken. Heb je iemand in gedachten waarbij je terecht zou kunnen?
Gr. Kenshin
Het lijkt me aangewezen om je situatie met iemand te bespreken. Heb je iemand in gedachten waarbij je terecht zou kunnen?
Gr. Kenshin
Hi kenshin. Lief dat je je zorgen maakt. Nee ik heb niet echt iemand die ik vertrouw. Ik zal een uitleggen over mijn werk, ik moet sorteren dus niet gevaarlijk. Wel moet ik heel lang voorover gebogen zitten. Ik kan ze niet aanklagen over mijn lage uur loon omdat ik gw een heleboel bladen krijgen en dan maar zie wanneer ik klaar ben met werken (deze keer zo’n 6280 bladen)
Ook ongevaarlijk werd met lange uren is hoogstwaarschijnlijk niet wettelijk goedgekeurd om uitgevoerd te worden door een dertienjarige. Hoe ben je aan deze baan gekomen?
Zou je het zien zitten om op school naar een leerlingenbegeleider te stappen? De schoolpsycholoog bijvoorbeeld? In het begin van dit topic gaf je aan weleens met zware gedachten rond te lopen. Dat vind ik best zorgwekkend. Een schoolpsycholoog heeft, net als een psycholoog buiten school, beroepsgeheim, en mag bijgevolg niet zomaar een ouder inlichten. Zou je zo'n gesprekje een kans willen geven?
Gr. Kenshin
Zou je het zien zitten om op school naar een leerlingenbegeleider te stappen? De schoolpsycholoog bijvoorbeeld? In het begin van dit topic gaf je aan weleens met zware gedachten rond te lopen. Dat vind ik best zorgwekkend. Een schoolpsycholoog heeft, net als een psycholoog buiten school, beroepsgeheim, en mag bijgevolg niet zomaar een ouder inlichten. Zou je zo'n gesprekje een kans willen geven?
Gr. Kenshin
Reageer
Welkom
Nog geen account? Maak een account aan
Enter your E-mail address. We'll send you an e-mail with instructions to reset your password.
