Please, ik smeek het jullie, geef me wat tips 🥺
Hey xIlse,
Zelf denk ik dat het wel helpend zou zijn als je hulp zou zoeken, omdat je je dan niet meer zo rot hoeft te voelen en je ook niet anders voor te doen dan je je eigenlijk voelt. En je kan dan steun krijgen van bijvoorbeeld je ouders, je voelt je dan niet meer zo alleen en radeloos.
Ik zou proberen het gesprek met je ouders aan te gaan, of eerst met alleen je vader/moeder. Vertel rustig hoe jij je voelt. Maar vertel eerst dat jij echt rot voelt en misschien durf je ook wel te vertellen hoe dat komt. Je ouders hebben daar echt begrip voor en zullen zeker luisteren. Ze vinden het fijn als jij vertelt hoe het echt me je gaat en als je eerlijk tegen hun bent. Tenslotte ben jij hun kind!
Als je niet durft te praten kan je bijvoorbeeld ook een brief schrijven met daar wat dingen en dan vragen of je het erover kan hebben.
Wat ik je ook zou willen aanraden is de therapie van 113. Het is gratis en anoniem. Je hebt dan ongeveer 8-10 gesprekken met een psycholoog. Via de chat, bellen of mailen. Zij kunnen je dan ook helpen met hoe je met je gevoelens en gedachten kunnen omgaan en hoe je het bijvoorbeeld aan je ouders kan vertellen.
En anders kan je altijd met de Kindertelefoon chatten . Zij kunnen ook met je meedenken hoe je het gesprek kan aangaan of misschien andere tips geven .
Ik hoop dat je hier iets aan hebt!
Heel veel sterkte gewenst!
Xx Simply Me
Hey,
Wat vervelend om te horen dat je je zo voelt. Als ik zo je verhaal lees, denk ik dat het erg verstandig is om hulp te zoeken. Het is lastig om hier alleen uit te komen.
Het is moeilijk om om hulp te vragen maar het is nog moeilijker om niet om hulp te vragen. De hele tijd alleen met deze gedachtes en gevoelens rond lopen moet erg zwaar voor je zijn en kan je alleen maar meer somber en alleen laten voelen. Praten over hoe je je voelt is lastig maar wel nodig. Je hoeft hier niet alleen doorheen te komen, er zijn mensen die je willen en kunnen helpen. Het geeft ook een gevoel van opluchting als je weet dat je er niet alleen voor staat. De eerste keer vertellen is het lastigste maar het wordt steeds makkelijker om erover te praten, stapje voor stapje.
Je zou het eerst tegen je huisarts kunnen zeggen. Of inderdaad door middel van een brief tegen je ouders, zoals Simply me voorstelt. Dan zou je daarna in contact kunnen komen met een psycholoog. Als laatste is hulp via internet ook altijd een optie. Er zijn verschillende zelfhulp sites, zoals 113, de kindertelefoon en grip op je dip. Hier zou ik zeker een kijkje op nemen.
Heel veel sterkte. Het komt goed.
Hey @xllse ,
Heb je al iets gedaan met de tips hierboven?
Ik hoop heel erg dat er iemand is die je kan helpen!
Xx Simply Me
