Hii,
Ik heb de laatste tijd een gevoel van opgesloten zitten. Het begint dan bij het denken dat m'n hele leven al een soort van voor me is uitgestippeld (studeren-werken-pensioen) daarna gaat het door en vind ik het leven waar ik op dit moment in zit niet stom of vervelend, maar het feit dat de enige ontsnappingsmogelijkheid de dood is voelt zo kut. Jeetje ik kan het gewoon niet beschrijven hoe opgesloten ik me voel in mn hoofd, huis, school en gewoon met alles wat ik meemaak. Ik vroeg me af of iemand zich hierin herkende? Of misschien zelfs wel tips heeft?
Dankje voor het lezen in ieder geval :)
