Hoi, ik ben een wanhopig meisje van 13 (bijna 14) en zit in de 2e van gymnasium.
Mijn opa is helaas ongeveer een maand geleden overleden. Ik dacht dat ik er ondertussen wel een beetje overheen zou zijn, maar ik ben nog steeds erg verdrietig. Overdag heb ik zoveel schoolwerk en lange roosters dat ik er niet echt aan denk, maar ‘s avonds als ik in bed lig ben ik toch nog heel verdrietig. Het is echt zwaar voor me, omdat ik altijd een goede band met hem had en hem een heel lieve opa vind/vond. (Hij had wel een goede dood, van ouderdom, hij was 88 jaar oud geworden.)
Dat is dus 1 reden waarom ik me mentaal slecht voel.
De andere reden is het gymnasium. Ik dacht dat ik het wel aan kon, maar het is toch meer dan ik verwacht. In principe kan ik het ook wel aan, als ik 24/7 ermee bezig ben. Maar qua motivatie lukt het me niet. Na school heb ik helemaal geen motivatie meer voor huiswerk. Ik maak dan wel mijn huiswerk met tegenzin, maar ik heb het gevoel of er maar geen einde aan komt. Er blijft altijd wel een hoge stapel huiswerk naast me liggen. Dit alles komt vooral door Grieks en Latijn. In het eerste jaar van gymnasium had ik nog geen Grieks en Latijn kon ik het huiswerk nog bijhouden. Maar het leerwerk van Grieks en Latijn kan ik er niet bij hebben. Het wordt me gewoon teveel, waardoor ik alles uit ga stellen, en uiteindelijk superveel in 1 keer moet doen en het bijna niet meer afkrijg. Maar altijd weet ik het toch nog te doen. Door de deadlines komt het nog net af. En ik haal ook gewoon nog prima cijfers. Maar daarvoor heb ik nog even doodongelukkig keihard huiswerk moeten maken en leren.
En dat is dus het probleem. Het lukt me wel, maar ik ga hier allemaal nog een keer een depressie van krijgen. Niemand heeft ook door dat ik gymnasium helemaal niet leuk vindt, omdat ik het altijd nog op het laatste moment weet te fixen. Ik heb echt spijt van gymnasium. Het is wel een beetje leuk, maar lang niet leuk genoeg voor dit gestress. Ik voel me mentaal nu echt slecht.
Heeft iemand tips?
