Skip to main content

Haaai, ik ben Mary. Ik ben nieuw hier ahah so pleas don't judge me. Uhm ja ik wil gewoon even van mij afschrijven en het gevoel hebben dat ik het een soort van aan anderen heb verteld, dus als je zin hebt in een extreem lang verhaal, be my guest.  Ik zal dit keer schrijven over mijn onzekerheden, hoe mijn onzekerheden zijn ontstaan en wat ik er aan doe :)

Nou ik denk dat het een beetje begon toen ik 9 was. Mijn ouders scheiden en mijn vader is naar Zweden verhuisd. Ik weet niet waarom hij voor Zweden koos eigenlijk. Ik was altijd een beetje het vaderskindje. Het blijft voor mij nogsteeds altijd een raadsel waarom hij niet gewoon een dorp verder is gaan wonen. Anyways, uiteindelijk ben ik met mijn moeder en broer ook verhuisd, want “Dan hoef ik niet steeds aan die malloot te denken.” Maar ongeveer sinds die tijd is mijn moeder echt heel erg veranderd, mijn broer trouwens ook. Opeens was alles wat ik deed fout en werd ik een beetje het zondebokje van de familie. Aan het begin dacht ik dat het wel over zou gaan, maar na een maand hield het niet op. Nu ben ik 14 en gaan ze nogsteeds zo door. Mijn moeder kraakt mij met alles af, vooral hoe ik eruit zie. Ze vergelijkt zichzelf van vroeger altijd met hoe ik nu ben, ik heb het gevoel alsof alles in haar verhaal een beetje mooier gemaakt is en een beetje extremer. En ik probeer haar echt te neger en uit mijn hoofd te zetten, maar het lukt gewoon niet. “Toen ik jouw leeftijd had was ik 50 kilo, neem daar eens een voorbeeld aan. Ik kon alle jongens krijgen die ik maar wilde.” En weet je ik hoef die jongens helemaal niet, ik ben gelukkig zonder 😃. Het feit alleen dat ze mij een soort neer haalt doet mij gewoon pijn. Toen mijn vader er nog was zou hij er wat over kunnen zeggen of mij beter te laten voelen ofzo… Helaas is er alleen niet mijn moeder die mij neer haalt (gasp) jajaj drie keer raden dit kind heeft op school NUL vrienden. En ja wat krijg je als je 0 vrienden hebt… aandacht, van de verkeerde personen. Er is een groep kinderen die met hun antennes mijn onzekerheden kunnen voelen ofzo en net weer de verkeerde opmerking maken. Ik heb echt een beetje het gevoel aslof ik een vriendin nodig heb ofzo die mij begrijpt en die het niet erg vind dat ik nooit wil zwemmen. Dus hé mocht je tips hebben om vrienden te maken als niemand je mag, let me know

 

byee xxx

 

Hey mary, 

 

stomme situatie lees ik, mijn moeder kraakt me ook af en ja je hebt gelijk, ouders maken hun verhaal ALTIJD wat mooier of wat extremer, dus probeer er niks van aan te trekken. Ik snap dat dit moeilijk is. 

 

Je ben pas 14! Je hoeft echt geen vriendje op deze leeftijd, ik ben zelf ook 14 en ik heb nog nooit een vriendin gehad. En er is waarschijnlijk niks slechts aan je uiterlijk, jouw moeder zit gewoon stom te doen, iedereen is anders en mooi op zijn eigen manier 😉, ook als je moeder je niet mooi vindt, zijn er velen anderen die jou wel mooi vinden! 

 

Misschien kan je op een club op school, is soms wel leuk en je kan vrienden maken. Je moet eigenlijk gewoon een goede prater zijn, er zijn veel tips hierover op youtube, probeer ze gewoon toe te passen irl. Je kan ook gewoon naast iemand gaan zitten of staan die alleen is in de kantine, zo kan je ook vrienden maken en je kan ook vrienden worden met mensen waarmee je samen een project doet. 

 

En probeer niet meer met die mensen om te gaan, je hebt aandacht nodig maar je kan beter geen aandacht krijgen dan de verkeerde aandacht, dus laat ze gewoon vallen.

 

En nog een tip; je moet niet denken dat het moeilijk is. Klinkt super stom aangezien ik niet weet hoe erg je situatie werkelijk is, maar vaak wordt een probleem makkelijker om op te lossen wanneer je denkt dat het makkelijk is. Dus heb wat zelfvertrouwen 😊

 

Ik hoop dat dit helpt!

Sano07


Hey lieve jij ! Ik moet net stoppen met internet voor vandaag maar hier vind je veel heel lieve mensen die je begrijpen en willen helpen. Ik hoop dat je heel veel tips en reacties krijgt.  Dikke kus en hug !

Sanny xxxxx


Hoi ik sluit me aan bij @Sanny en @Sano07 . En wat naar dat je echt pijn hebt van wat je overkomt ! Als je alles zo uitlegt heb ik al met je te doen, als je mam dit zou lezen zou ze dan niet ontzettend moeten schrikken ?  Maarja dat is mijn gevoel nu. Als je alles zo uitlegt aan haar zou ze dan nog steeds zo blijven doen? Is er anders iemand die je vertrouwt in je familie en die kan helpen ?  Of een mentor ?  Ik noem maar een paar mogelijkheden. Of anders bel je met de kindertelefoon, staat wel rechtsboven deze pagina hoe je dat kan doen. En wat Sanny zegt klopt, je kan hier overal over praten en je uiten en je vind hier heel lieve geweldige mensen !

groetjes liefs Julian X


Hoi ik had gister ook een reactie getypt maar die komt denk niet meer. In elk geval sluit ik me aan bij de anderen je bent hier welkom en misschien kan je net als Sano07 zegt ergens bij gaan een leuke club of hobby 🙂 en als je dit gevoel zo goed beschrijft en aan je mam laat lezen zou ze dan niet schrikken en denken zo wil ik niet dat mijn dochter zich voelt ? Misschien kan je het bespreken met iemand in je familie die je kan helpen. Ik hoop dat het je lukt om een oplossing te vinden en je kan ook bellen met de kindertelefoon dat staat rechts bovenaan deze pagina. Heel veel sterkte en succes !

Groetjes liefs Julian X


Reageer